Tempted by Sin. (afgeschreven)

Hoofdstuk 6.7

Oké mensen sorry dat het me gisteren niet gelukt is om te plaatsen.

Als goedmaker hierbij een xl vervolg.

Ik heb hem niet verdeeld, mocht het te lang zijn laat dit zeker weten dan splits ik het in twee hoofdstukken.

Het zou eigenlijk een XXXXXXLLLLL vervolg moeten zijn maar helaas heb ik hem niet af kunnen krijgen maar ikwou jullie ook zeker niet zonder laten.

Dus veel lees plezier en vergeet niet te stemmen en een commentaar achter te laten.

Dat houdt mij gemotiveerd en ik weet of de richting waarin het verhaal gaat in de smaak valt.

XOXOXO Cami

Jaide haalde diep adem terwijl ze voor de honderdste keer in het laatste twaalf uur naar de twee berichten van Ash staarde die gisteravond binnen waren gekomen.

De eerste las:

Je komt naar Mo zijn verjaardag of wij komen naar Parijs beide is ons gelijk maar we gaan je dit weekend zien.

Om nog geen twee minuten later opgevolgd te worden door: Er zijn twee weken voorbij houdt op met rennen. We missen je.

Er waren om precies te zijn zestien dagen voorbij sinds ze met Ash had geslapen en hij terug was gekeerd naar Nederland.

Ze herinnerde zich nog hoe de gelukzalige roes waarin ze zich had bevonden nog diezelfde namiddag was weggetrokken en ze ongenadig geconfronteerd was geweest met de realiteit over hetgeen ze had gedaan,

op het moment dat Zach haar liefdevol in zijn armen had genomen en vertelde hoeveel hij van haar hield en hoe gelukkig ze hem maakte voordat hij haar had gekust.

Een kus die uiteindelijk uitgeaard was in seks net zoals ze die nog geen zes uur daarvoor met Ash had gehad.

Nog nooit eerder had ze van zichzelf gewalgd zoals ze dit had gedaan die namiddag.

Ze had daarop dagen achter elkaar gehuild, was door de war, kon Zach amper in de ogen kijken en drukte Ash elke keer dat hij gebeld had resoluut weg.

Maar bij het lezen van de twee berichten op haar scherm zou ze dit helaas niet meer kunnen.

Ze had het gevoel alsof ze ergens een verkeerde afslag had genomen en nu krampachtig probeerde om de weg terug naar huis te vinden.

Maar de grootste ironie van al dit was dat ze zich nu nog eenzamer voelde dan voor al dit was gebeurd.

Ze hoorde Zach de keuken binnen stappen en plaatste haar telefoon met de scherm naar beneden op tafel terwijl ze een glimlach opzette en haar gezicht ophief voor hem om er een kus op te plaatsen.

Als ze hun huishoudster hoorde vragen: "een toast meneer Amara?"

"Nee, dank je Josephine ik zal op kantoor ontbijten."

Ze knikte voordat ze de koffiekan terug plaatste en de keuken uitliep.

"Je hebt geen tijd voor ontbijt?"

Hij schudde zijn hoofd afwezig terwijl hij kort door zijn telefoon scrolde en zei: "De allonzo's hebben een vroege vlucht terug naar LA dus we hebben de vergadering naar negen uur moeten verzetten.

Ik laat Esmee wel wat voor me bestellen."

Ze knikte langzaam en beet op haar tong om hem niet te vragen hoezo hij dan niet gewoon met haar kon ontbijten als hij dit toch van plan was te doen voor de bespreking.