Hoofdstuk 5.5

1.6K 53 39
                                    

Deel 2 van de xxxll vervolg.

Jaide verstijfde op haar plek bij het horen van zijn woorden.

Tilde haar hoofd van zijn schouder en nam hem ongelovig op.

Ash zat met gesloten ogen nonchalant tegen de muur geleund.

Alsof hij net niet iets gezegd had waar een eender welke ander persoon, man of vrouw een sneer of mep voor in de plaats terug zou hebben gekregen.

Maar bij het zien van de ontspannen manier hoe hij achterover geleund zat.

Twijfelde ze voor een kort moment aan haar eigen oren en vroeg nu langzaam:

"Wat heb je net gezegd?"

Ze zag hoe hij zijn oogleden opende en zijn fel groene ogen zich nu woordloos op haar gezicht richtten.

Terwijl hij haar met een opgetrokken wenkbrauw aankeek alsof hij haar uitdaagde om nee, te zeggen.

En dat was precies hetgeen wat ze deed: "Nee, mijn reis met mijn man is niet afgezegd omdat hij me meegedeeld heeft dat zijn werk voor ging.

Maar omdat het een menselijke vergissing was.

Zijn secretaresse is vergeten de reis in zijn agenda te zetten."

"En is er een specifieke reden waarom zijn secretaresse de persoon is die hem hier aan moet herinneren?

Alsof jullie niet hetzelfde bed delen.

Ik bedoel jullie delen toch hetzelfde bed?"

"Ja, natuurlijk!" Antwoordde ze verontwaardigd.

"Dan vraag ik me af hoe het komt dat je man niks van de reis, waar jij je zo erg op verheugd hebt af wist, tot wanneer?

Gisteren, vandaag?

Of heb je hem dit helemaal niet meer meegedeeld en gedaan alsof er nooit een reis gepland stond toen je eenmaal besefte dat hij het vergeten was?"

"Nee, de reden waarom ik het hem... " ze stopte midden in haar zin terwijl ze zich afvroeg wat ze aan het doen was.

"Ik ben je geen uitleg schuldig over het waarom.

Mijn relatie met mijn man is niet het onderwerp van gesprek."

"Jouw relatie met je man is precies het onderwerp van gesprek omdat het één van de hoofd redenen is waarom je hier zit."

Ze maakte aanstalten om op te staan.

Als hij haar tegenhield door met zijn rechterhand haar kin vast te nemen.

Terwijl zijn ogen over haar gezicht heen dwaalden.

Op zoek naar iets waar ze alleen naar kon gissen.

Maar waarvan ze wel zeker wist dat ze liever niet had dat hij het vond.

Omdat Ash in de staat waarin hij zich momenteel bevond jou zijn mening ijskoud zou serveren.

Als hij haar gedachtes onderbrak en langzaam vroeg: "wat de fuck is er mis met jou?

sinds wanneer ben je zo gevoelig als we het hebben over je relatie?"

Ze sloot haar ogen kort in overgave.

"Ik ben niet gevoelig. Ik apprecieer het gewoon niet als je aannames maakt die niet juist zijn."

En terwijl ze sprak ontging haar het feit niet dat hij nog altijd bezig was haar te ontleden.

En ze wou haar gezicht net uit zijn handen trekken, hem toe sissen om er mee te kappen.

Als ze zag hoe zijn blik zich veranderde alsof hij gevonden had waar hij naar zocht.

Tempted by Sin. (afgeschreven)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu