Tempted by Sin. (afgeschreven)

Hoofdstuk 5.7

Deel 2

Ze hadden samen gegeten, gelachen herinneringen opgerakeld en een nieuwe gemaakt voordat ze daar eindelijk buiten stapten.

Jaide stopte bij de rand van de stoep en haalde diep adem terwijl ze met haar rug naar de jongens bleef staan en luisterde naar hun lachende stemmen.

Ze hoorde het tikkende geluid van aanstekers achter haar als de geur van Marlboro sigaretten en hasj haar neus niet lang daarna binnen drong.

De geur gaf haar op de één of ander manier een comfortabel gevoel, een thuis gevoel.

Het was vreemd hoe een bepaalde geur of geluid je terug konden brengen naar andere tijden.

Gelukkige tijden in haar geval.

Haar blik gleed kort naar de hemel voordat ze haar ogen sloot bij het voelen van Ash zijn warme hand die nu zachtjes over de achterkant van haar nek gleed als zijn stem niet lang er na volgde met de vraag: "alles in orde?"

Ze knikte met een glimlach terwijl ze naar hem omkeek haar blik over zijn gezicht liet glijden en het liefst van alles, hem wou vragen of hij haar kort in zijn armen wou nemen.

In plaats daarvan zei ze: "Het wordt tijd om mijn reet naar huis te brengen. Mijn vlucht vertrekt om elf uur.

Als ik geluk heb kan ik misschien nog drie uurtjes slapen voor ik weer wakker moet zijn om die te halen."

Hij knikte en wierp haar een spijtige glimlach toe: "Ik kan je niet overhalen om nog een dag te blijven?"

Ze grinnikte zachtjes voor zich uit en schudde haar hoofd.

"Ik heb helaas een belangrijke vergadering morgen, dus dat gaat helaas niet."

"Wel, als dat het geval is, stap in dan zal ik je..."

Ze onderbrak hem door haar hoofd iets te kantelen terwijl ze tussen samen geknepen ogen naar het pleintje staarde waar ze de jongens had leren kennen.

"Jaide?"

"Wacht.."

"Oké...?"

"Een moment oké, ik ben zo terug."

Ze stak de straat over zonder op zijn antwoord te wachten en liep gelijk door naar het pleintje.

Haar hand gleed over de metalen afrastering die de speelplaats van de straat verdeelde terwijl ze richting de ingang van het voetbal pleintje liep en binnen stapte.

Ze hoorde de slenterende voetstappen van de jongens achter zich. Ze had zich natuurlijk kunnen denken dat ze haar zouden volgen en niet zouden wachten zoals ze gevraagd had.

Haar hart klopte in haar keel bij het besef dat ze het daadwerkelijk goed gezien had.

Voordat ze voelde hoe een gevoel van verdriet door haar lichaam trok toen ze aan de andere kant van het voetbal veldje stopte, diep in ademde en haar blik over de grote houten klim kasteel gleed waar ooit de toren had gestaan met het speelhuisje bovenaan waar zij jaren terug in had geslapen.

Tranen welden op in haar ogen als ze bij het voelen van Ash achter zich met een dikke stem zei:

" ze hebben het vernieuwd."

"Hmm. Twee jaar terug."

Ze knikte en fluisterde zachtjes: "Dat is jammer. Kennelijk blijft niet alles onveranderd huh."

Ze voelde hoe Ash haar een zacht kneepje in haar hand gaf zonder antwoord op haar vaststelling.

Ze bleven voor een kort moment  zwijgend naast elkaar staan. Beide diep verzonken in hun eigen gedachtes voordat ze zich samen raapte, diep in ademde en fluisterde: "We hebben hier leuke tijden gehad."