Tempted by Sin. (afgeschreven)

Hoofdstuk 2.5

Twintig minuten later op nog geen tien minuten bij haar woning vandaan, voelde ze hoe haar hart naar haar keel glipte bij het zien van de jongens die net een bar uitstapten.

In een reflex reikte ze naar Zach zijn hand en vroeg snel "stop alstublieft."

"Wat?"

"Stop en parkeer alstublieft." Hij fronste kort en deed wat ze vroeg als ze snel zei:

"ik ben zo terug" Terwijl ze uit zijn wagen sprong, de straat overstak en "Milan!" riep.

Ze zag hoe het groepje als één man hun hoofden keerden en bij het zien van haar als persoon Milan met een brede grijns vooruit wou stappen.

Alleen om  toe te kijken hoe hij werd tegengehouden door Kaysan die zijn hand nu uitstak en tegen zijn borst plaatste en hem met die simpele beweging op zijn plaats hield.

Ze stopte onmiddellijk op haar plek bij het zien van de gebaar terwijl ze voelde hoe haar hart pijnlijk samen trok.

Als Kay op zijn beurt haar een licht erkennende knik toewierp en zich omdraaide alsof ze daar niet stond, alsof ze hun niet zes jaar lang gekend heeft.

Alsof ze niet nachtenlang samen hebben doorbracht, hun leven samen hebben geriskeerd.

Erger nog alsof ze een onbekende was en die realisatie was misschien wel het pijnlijkst.

Als ze met een trillende stem ditmaal "Kaysan!" riep.

Ze keek toe hoe hij geen gehoor aan zijn naam gaf maar het alarm van zijn wagen haalde voordat ze met een gebroken stem nogmaals "Kay.." riep.

Jaide zag hoe hij stopte en hoewel het groepje nog altijd allemaal met hun ruggen naar haar toegedraaid stonden zij langzaam vroeg:

"Ik mis me broers Kay, wat heb ik gedaan om mijn hele familie in één keer te verliezen?

Wat heb ik zo ergs gedaan om zo gestraft te worden?" Als de jongens bij het horen van haar woorden zich nu om de beurt langzaam naar haar toe draaiden.

"Ik ken jullie bijna zeven jaar. Jullie weten dat ik niemand anders heb dan jullie.

Ze hebben mij Ash al afgenomen. Straf mij niet omdat ik volgens jullie beschermd moet worden door mij de rest van me familie af te nemen."

"Wij nemen niemand weg Jaide. Zoals gezegd, wij zijn er voor je als je ons nodig hebt."

"Ik heb geen geld of mankracht nodig Kay daarvoor heb ik een hele verdomde adresboekje met meer dan driehonderd nummers in mijn telefoon voor staan.

Ik heb me familie nodig."

"Daar kunnen we je momenteel niet mee verder helpen. Het spijt me maar het is beter als je nu gaat." Ze schudde haar hoofd koppig als hij nu ijzig koud siste

"Het . Is. Beter. Als. Je. Nu. Gaat Jaide." Terwijl hij betekenisvol achter haar keek waar ze in de etalageruit van de reisbureau  naast haar zag hoe er drie mannen achter haar de bar uitstapten. Ze slikte, knikte en zei:

"mijn excuses, het zal niet weer gebeuren." Voordat ze zonder een blik op de rest te werpen zich draaide en overstak naar Zach zijn auto die haar nu met gefronste wenkbrauwen opnam.

"Alles oké?" ze knikte met een brede opgezette glimlach en zei "kun je me naar huis brengen?"

Terwijl ze hoorde hoe haar stem brak bij het laatste woord.

Zach knikte langzaam zonder erop in te gaan en startte de wagen terwijl ze haar blik uit het raam liet glijden en voelde hoe haar ogen opwelden met tranen.