Tempted by Sin. (afgeschreven)

Hoofdstuk 2.2

Ze waren net klaar met hun eten als één van de obers langs kwam met de fles Cabernet Sauvignon waarvan ze een glas had en vroeg "zal ik bijvullen mevrouw?"

Ze glimlachte de jongen aan en schudde haar hoofd

"Nee dank u Tom, maar zou u mij een stille water kunnen brengen ?"

" Komt eraan mevrouw ." ze knikte en liet haar blik weer naar Zachariah glijden die zijn servet nu op tafel plaatste en langzaam vroeg

"Hoe vaak had je gezegd dat je hier al bent geweest?"

"je hebt me niet gevraagd hoe vaak ik hier ben geweest."

Hij knikte "Dan hierbij hoe vaak ben je al in dit restaurant geweest?"

ze grijnsde " Een paar keer. "

Hij nam haar nu langzaam op en zei: "een paar keer als in één of twee keer?"

Ze glimlachte geamuseerd "Een paar keer als in een stuk of dertig keer."Hij glimlachte ongelovig

"Wel dat legt de reden uit waarom je de naam van de ober kent. We hadden ook ergens anders heen kunnen gaan waar je nog nooit geweest bent."

Voordat ze kon antwoorden was de ober alweer terug schonk voor haar een glas water in en vroeg beleefd "kan ik jullie nog iets brengen meneer?

Dessert?"

Zachariah schudde zijn hoofd "nee, dank u. Zou ik de rekening mogen?"

"Natuurlijk meneer." Jaide keek toe hoe de ober bij hun tafel vandaan stapte als ze spottend zei

" Geen dessert voor mij huh." Hij glimlachte

" Gezien het feit dat je waarschijnlijke elke dessert op het menu al geproefd hebt,

dacht ik dat we onze dessert ergens anders konden nemen."

Ze voelde haar wenkbrauwen omhoog trekken terwijl ze op haar horloge keek en enigszins geamuseerd vroeg

"En waar denk je een dessert te kunnen krijgen om kwart voor tien in de avond?"

"We vinden wel iets."

Ze knikte en keek toe hoe de ober met de rekening kwam aanlopen.

Hij betaalde en ze liepen beide het restaurant uit.

Als hij langzaam vroeg" Kun je daar lang op lopen?" terwijl hij knikte naar haar schoenen.

Ze glimlachte hem breed aan en besefte zich dat hij ook zijn faire deel van vrouwen heeft gehad als hij met shit als schoenen rekening hield.

"Ik kan er makkelijk een anderhalf uur op rondlopen voordat we een pauze gaan moeten inlassen."

Hij glimlachte en stak zijn hand naar uit.

Ze nam zijn hand kort op en plaatste die van haar dan toch in die van hem.

"Waar heen meneer Zachariah Amara?"

"Je weet dat ik het prefereer als je Zach zegt. Mijn vader is meneer Amara en hij is ook de enige die me Zachariah noemt."

"Dat is fair, waarheen Zach?"

Hij trok zijn schouders op en zei "gewoon wat lopen."

"Gewoon wat lopen. " herhaalde ze geamuseerd

"Oké dat is ook weer wat anders." Zei ze grijnzend.

Ze liepen zwijgend naast elkaar langs de grachten als hij bij een brug stopte zijn armen op de reling plaatste en zachtjes zei:

"Amsterdam is ook niet te verachten." Ze glimlachte terwijl ze diep in ademde en haar blik over de gracht liet glijden.