Hoofdstuk 5.1

1.5K 56 50
                                    



Jaide stapte vijf dagen later Ash zijn coffeeshop in het centrum van Amsterdam binnen en kon zichzelf er niet van weerhouden om breed te glimlachen bij het ruiken van de bekende geur van koffie gemixt met wiet.
Haar gedachtes gingen automatisch terug naar de vele nachten en dagen die ze hier doorbracht had samen met Ash en de jongens.

Ze liet haar blik door de zaak glijden op zoek naar een bekend gezicht.

Maar besefte zich na de gehele ruimte opgenomen te hebben dat er tussen de tientallen mensen die er zaten niemand aanwezig was die ze kende.

Ze stapte richting de bar en nam plaats op een kruk terwijl ze geduldig op het nieuwe gezicht wachtte die een koffie aan het voorbereiden was.

Haar blik gleed kort over de jongen heen donkerblond haar, grijs blauwe ogen.
Hij was niet langer dan haar een meter achtenzestig en waarschijnlijk nog geen twintig jaar oud.

Hij was veels te jong om zelfs maar mee te flirten maar ze kon het niet helpen om breed te glimlachen toen hij het kopje koffie die hij aan het voorbereiden was opnam, haar opmerkte en alsof hij het niet kon helpen zijn blik kort naar haar decolleté liet glijden voordat hij met een vriendelijke glimlach zei: "Ik ben zo bij u."

Ze knikte kortaf en gniffelde zacht toen hij nog een laatste blik haar richting op wierp en nog net niet het kopje liet vallen toen hij bijna tegen een klant op botste die richting de toiletten liep.

Ze haalde diep adem en rechtte zich op haar kruk terwijl ze haar blik bracht naar het reusachtige schilderij van een hennepblad die achter de toonbank op de muur gespijkerd zat.

Ze schudde vol afschuw haar hoofd.
Ash zou een hartaanval krijgen als hij dat lelijke ding zag.

Maar ze nam aan dat een reactie uit hem lokken precies hetgeen was waarvoor de jongens gingen toen ze besloten hadden dat ding hier op te hangen.

Ze was net bezig te ontcijferen of een kind het had geschilderd of de jongens zelf als ze een maar al te bekende stem haar naam luid hoorde roepen.

Ze draaide haar hoofd richting de deur die naar de achterkamer leidde en zag hoe Kelsie met een brede glimlach en een grote doos met koffie pakken erin er buiten stapte.

Ze stapte van de barkruk af en voelde niet veel later hoe twee armen zich strak rond haar middel draaiden.

"Ik heb je gemist meid."

"Ik jou ook. Fuck dat is een lange tijd geleden. Ik zag blondje daar en dacht dat je hier niet meer werkte."

Zei ze knikkend naar de jongen die het kopje koffie nu reikte naar een man van middelbare leeftijd, die achter de gokautomaat zat met zijn blik strak op de draaiende rollen met fruit afbeeldingen.

"Fuck nee, de enige reden waarom ik hier ooit zou stoppen is als de zaak sluit of als ik sterf."

Jaide lachte nu hartelijk: "wel beide zullen hopelijk nog voor een lange tijd niet gebeuren."

Ze knikte instemmend: " En hoe gaat het met jou kleine?

Ik zou het nooit geloofd hebben maar je bent overduidelijk een uit het oog uit het hart soort van meisje geworden zelfs met vrienden.
Ik heb je niet meer gezien sinds je bruiloft."

Jaide glimlachte haar beschaamd toe toen ze zich realiseerde dat ze gelijk had: "Het spijt me meid.

Het is echt niks persoonlijks maar elke keer als ik de tijd heb en hier naar toe reis dan ontvoeren de jongens en meiden me telkens naar een andere stad.

En gezien het feit dat ik al blij ben dat ze Ash zijn regels niet meer zo streng opvolgen zoals in het begin. Doe ik ze liever het plezier en volg ze erheen.

Tempted by Sin. (afgeschreven)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu