Hoofdstuk 1.2

1.9K 52 50
                                    




Een kleine drie kwartier later kwamen ze in Zandvoort aan en genoot ze na zich omgekleed te hebben, van één van de laatste warme dagen van het jaar door in het water te springen en wat aan haar kleurtje te werken door voor twee uurtjes onder de warme zon te bakken.

"De jongens willen wat gaan drinken." Hoorde ze Ashraf nu naast zich terwijl zijn warme handen strelend over haar rug gingen toen hij zonder te vragen haar lichaam met zonnebrandcrème begon in te smeren.

Ze zuchtte gefrustreerd bij het zien van het mooie halfbloedje met grote bruine ogen die haar al tien minuten gade sloeg en die zich nu teleurgesteld terug trok.

Niet dat ze het hem kwalijk nam, een ieder die de interactie tussen haar en Ash zag nam altijd onmiddellijk aan dat ze een paar waren.

Een aanname die absoluut niet klopte. Niet dat zij en Ash het zich door de jaren heen niet overlegd hebben.

Maar ze waren overeen gekomen dat het absoluut niet zou werken.

Ze lijken qua mentaliteit te veel op elkaar om er een degelijke relatie van te maken.

Ze waren beide te koppig om voor elkaar onder te doen en wisten van zichzelf dat ze mooi waren.

Wat er meestal voor zorgde dat mensen hun wilden plezieren en twee mensen die dat gewend waren keken meestal niet om naar iemand anders dan zichzelf.

Het klonk ingebeeld en een tikkeltje narcistisch maar het was een feit.

Hun uiterlijk voelde zich soms aan als een goedmakertje  van god. Alsof hij wou zeggen: ik heb jullie beide jullie families afgenomen hier heb je een mooi gezicht ervoor in de plek.

En mensen mochten nog zo vaak herhalen dat schoonheid van binnen in kwam, maar de waarheid was dat haar gezicht en lichaam hetgeen was wat mensen als eerst zagen en naar haar toe trokken en bijgevolg puilden haar kleren kasten dan ook uit met de nieuwste merken handtassen en kleren.

Ze heeft sinds ze lichamelijk volgroeid was een jaar na haar kennismaking met Ash nooit voor haar eigen vakanties, huur of auto betaald omdat er altijd iemand was die dit graag voor haar wou doen.

Mensen noemden haar derhalve een player, golddigger een materialist of verleidster zijzelf kon hier alleen om lachen ze vond zichzelf namelijk meer een jager.

Ze beleefde er namelijk intense plezier aan om een man zijn hoofd op hol te jagen.

Om met ze te flirten, te bespelen om te zien tot in hoeverre ze haar zouden laten gaan.

In dat opzicht was ze net een man met als enige verschil dat zij het niet deed voor de seks.

Want seks in ruil voor kleren en sieraden was geen prestatie en in haar opinie zeker niet iets om als vrouw zijnde trots op te zijn.

Het was namelijk letterlijk je benen spreiden om in ruil daarvoor iets materialistisch te krijgen en where is the fun in that?

Bovendien vond ze dat die vrouwen gewoon de titel moesten krijgen die dat soort vrouwen al sinds het begin van de mensheid hadden hoeren.

Nee, de uitdaging was om de mannen zo ver te krijgen jouw alles te geven zonder dat zij er iets in ruil voor kregen op je gezelschap na en zij.

Zij had door de jaren heen die kunst geperfectioneerd.

Natuurlijk kwam ze eens in de volle maan wel iemand tegen die ze lichamelijk aantrekkelijk vond en dan zoende en streelde ze erop los maar tot de dag van vandaag is ze nog geen één keer verliefd geweest.

Het was niet omwille van het tekort aan liefde die haar richting op werd gegooid door de populatie met een XY chromosoom,

in tegenstelling ze werd overladen met liefde vanuit de mannelijke populatie alleen deed het haar niks.

Tempted by Sin. (afgeschreven)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu