Hoofdstuk 3.9

1.4K 45 35
                                    




Die avond lag alweer bijna een jaar terug Jaide glimlachte bij de gedachte aan die avond.

De jongens hadden Zach met vragen bestookt, vragen waar zij zelfs na een jaar met hem samen te zijn geweest nog niet eens aan toe was gekomen om ze te stellen.

De enige vraag die miste in het rijtje dat ze hem toegeworpen hadden was of zijn plannen tegenover haar eerbaar waren.

De jongens hadden zich gedragen als holbewoners en ze had halverwege de twee uurtjes die ze samen doorbracht hadden verwacht dat Zach zou opstaan en ze een middelvinger zou geven voordat hij vertrok maar hij had dit niet gedaan.

Hij had nonchalant achterover gezeten en de ene vraag na de andere beantwoord alsof het geen ondervraging was maar hij een gesprek met vrienden had.

En het feit dat hij zich op die manier kon stand houden tegenover de jongens had haar laten inzien dat haar keuze om voor hem te gaan de juiste was.

Zelfs de jongens hadden haar dit aan het eind van hun gezamenlijke uurtjes meegedeeld.

Tenminste allemaal op Kay na dan. Die had op het moment dat ze opstonden om te vertrekken haar in het oor gefluisterd dat hij blij was dat ze gelukkig was." Op haar vraag wat hij van Zach vond had hij kortaf geantwoord met "Mijn mening is niet belangrijk vlindertje. Het enige wat telt is dat jij hem goed voor jezelf vind. Dat hij jou gelukkig maakt en geen enkele persoon op de wereld dan jij zelf kan daarover oordelen."

Het was een merkwaardig antwoord gezien Kay meestal zijn mening over alles gaf tot irritatie toe.

Maar zij op haar beurt was er ook niet op ingegaan omdat ze diep van binnen wist dat hij Zach niet mocht.

En ze vond het niet nodig om hem dit hardop te horen zeggen. Ze had die dag te belangrijk en te zeldzaam gevonden om het te laten verpesten door een ruzie tussen haar en Kay.

Ze wou de herinnering aan haar eerste maal zo wie de tegenwoordig zeldzame tijd die ze met de jongens doorbracht had niet laten overschaduwen door de onzekerheid die ze net overwonnen had.

Jaide werd uit haar gedachtes gehaald door het rinkelende geluid van de watsapp app die haar meedeelde dat er berichten binnen kwamen.

Ze nam haar telefoon op en zag dat het Nayla was. Ze toetste haar paswoord in, opende de app en keek toe hoe er zes foto's geladen werden.

Jaide staarde met een brede glimlach naar het scherm van haar telefoon waar de eerste foto van het afstudeerfeestje die de jongens gisteravond voor haar georganiseerd hadden werd opgeladen.

Op de foto stond ze in de armen van Zach.

Milan en Mo stonden aan hun rechterkant terwijl Kay, Devin en Nassim plaats hadden genomen aan hun linkerkant.

Een grote witte chocolade taart versierd met een diploma en muts gemaakt van marsepein stond voor hen op tafel te wachten om verorberd te worden.

Ze had eindelijk haar bachelor diploma gehaald en de jongens waren oprecht blij voor haar geweest.

Alle vijf hadden haar om de beurten tijdens een innige omhelzing in haar oor gefluisterd dat ze trots op haar waren en ze alles kon bereiken waar ze haar zinnen maar op zette en dat zij altijd haar rug vrij zouden houden voor haar om haar pad te bewandelen.

Jaide, had nooit gedacht zo emotioneel te worden bij het horen van hun gemeende woorden maar ze was het en had zich moeten terug trekken om een minuutje voor zichzelf te nemen.

Voordat ze zichzelf zou blameren door voor al haar medestudenten, de jongens en Zach in tranen uit te barsten.

Ze had vanochtend gezien dat haar bankrekening dik gespekt is geweest door alle gulle mannen die ze kende en die wisten dat ze zou afstuderen die jaar door verschillende sommen geld op haar rekening te storten met de mededeling: 'welkom in de echte wereld' of simpelweg gefeliciteerd.

Tempted by Sin. (afgeschreven)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu