Tempted by Sin. (afgeschreven)

Hoofdstuk 7.1

Deel 2

Jaide stond een kwartier later nerveus in de hotel lobby terwijl ze van op een afstandje een korte blik op Ash zijn rug wierp die zijn sleutel aan het opvragen was.

Ze reikte in haar tas naar haar telefoon die voor de vijfde keer overging om het geluid af te zetten, als ze zag dat het Zach was.

Ze voelde hoe haar hart naar haar tenen zakte terwijl ze zich afvroeg wat ze moest doen.

Opnemen en een onuitgesproken regel breken die zij en Ash hadden als het op de contact met haar man ging.

Vooral contact voordat ze seks zouden hebben en vlak daarna of niet opnemen en het risico nemen dat hij zich zorgen gaat maken.

Ze besloot om voor het eerste te gaan.

Als het Ash pijn deed dat ze met haar man sprak dan be it. hij scheen namelijk in de laatste dagen er ook geen reet om te geven dat hij haar kwetste.

Dus nam ze op en hoorde niet lang daarna Zach zijn stem in haar oor terwijl ze zich richting de liften begaf.

"He schoonheid."

"He lieverd."

"God ik mis je."

Ze glimlachte zwak en probeerde de schuldgevoelens die hun kop weer opstaken te onderdrukken en antwoordde zachtjes terug:

"Ik mis je ook." Ze hoorde een zachte ongelovige lach nu naast haar oor voordat ze Ash rondom zich heen rook en zijn arm langs haar schouder heen reikte om op de knop van de lift te drukken.

Ze stapte bij hem vandaan als ze Zach hoorde zeggen:" Je wilt niet weten hoe zeer ik het mis om in je ogen te kijken of hoe zeer ik het mis om je strak om me heen te voelen."

Ze slikte terwijl ze een ongemakkelijke blik naar Ash bracht.

Die aan de manier hoe strak zijn kaaklijn stond, Zach overduidelijk gehoord had.

"Ik ook lieverd, maar dit is geen goede tijdpunt. Ik ben uit met vriendinnen."

Ze hoorde hem zuchten: "God ik ga hier gek worden zonder jou."

"Dan kom naar huis." Hoorde ze zichzelf instinctief zeggen.

Een korte stilte kwam haar als antwoord hierop tegemoet.

Ze had niks anders verwacht, het was een gewoonte van hun geworden.

Hij vertelde haar hoe zeer hij haar miste en zij zou hem haest smeken om naar huis te komen waarop hij haar dan meedeelde dat het niet ging maar of zij misschien kon overvliegen.

Waarop zij nee, zou antwoordden omdat ze moest werken.

Als ze voor het eerst in een lange tijd vol ongeloof hoorde hoe hij zachtjes zei: "Weet je wat fuck dit.

Je hebt gelijk. Ik zal de vergadering van morgen nog doen en overmorgen het vliegtuig naar huis nemen.

Het kan me momenteel echt geen reet schelen. "

"Wacht, wat?"

"Je hebt me gehoord Jaide, ik kom naar huis. Ik mis je schoonheid, ik kan niet meer helder denken.

Ik mis je gezicht, je lichaam, ik mis je glimlach en je geur."

"Maar ik dacht..."

"Ik weet wat je dacht maar ik haat het om zo lang weg te zijn."

"Maar je broers, Sami..."

"Die kunnen me rug op. Ik wil naar me vrouw. Laat ze de rest van de vergaderingen verschuiven of zelf hierheen vliegen als zij het zo belangrijk vinden maar ik kan niet meer helder denken.