Tempted by Sin. (afgeschreven)

Hoofdstuk 3. Soms maak je keuzes....

                        Hoofdstuk 3

        Soms maak je keuzes in het leven,

            en soms maken de keuzes jou.

                                      ***

            That's the lesson of life, isn't it?

     It gives us one person, who both shows us,

            That true love does exist and that

                             fairytales don't

                          -Leo Christopher                    

Jaide, opende haar ogen langzaam en knipperde terwijl ze zichzelf oriënteerde ze lag op haar bed haar blik gleed naar de enige lichtbron in de kamer. Een volle maan stond recht boven haar slaapkamer raam.

Ze slikte bij het voelen van haar pijnlijke keel en staarde nog altijd verdoofd naar buiten.

Ze herinnerde zich weer de gebeurtenissen van vandaag.

Ashraf was weg. Ze was alleen. Nayla was rond vijf uur vertrokken omdat ze voordat het donker werd thuis moest zijn.

Haar telefoon lichtte op met een luid vibrerende geluid en Jaide besefte dat dit het geluid was dat haar gewekt had.

Ze reikte langzaam naar haar telefoon en hield het voor haar gezicht terwijl ze voelde hoe haar ogen begonnen te tranen door de felle licht.

Het was Zach en ze had niemand anders verwacht aangezien hij de hele dag door geprobeerd had haar te bereiken.

Als er een bericht binnen kwam alstublieft Jaide voor de twintigste keer laat me alstublieft weten dat je in orde bent. Ik maak me zorgen. Het is bijna middernacht waar zit je?

Ze staarde als gehypnotiseerd naar het bericht totdat het licht van haar telefoon zich doofde en de tekst weg nam.

Zuchtend liet ze haar arm zakken.

Morgen ochtend zou vroeg genoeg zijn om hem te antwoorden.

Ze draaide zich met haar rug naar het raam toe en reikte verdoofd naar de la van het nachtkastje, nam er een pakje slaappillen uit, drukte er één in haar hand en na een gulzige slok uit het flesje water te nemen, plaatste ze haar hoofd weer op haar kussen en volgde met open ogen de structuur van haar laminaat totdat haar ogen zwaar werden en de donkerheid het weer overnam.

                                             *****

Ze ontwaakte pas weer de volgende ochtend met een pijnlijke keel en trekkende ogen terwijl de herfstzon warm op haar gezicht.

Slikkend strekte ze haar hand achter zich naar het bijna lege flesje water, ging rechtop zitten en nam een grote slok.

Voordat ze haar blik naar de spiegel bracht en naar haar eigen spiegelbeeld keek net zo lang totdat de muur die ze jaren terug had opgebouwd weer stevig stond.

Ze trok haar lippen op in een brede glimlach en toen ze niks meer achter haar ogen kon bespeuren haalde ze diep adem en reikte haar hand naar haar telefoon en pakte het op.

De twintig gesprekken van gisteren waren drieënveertig geworden en de bezorgde ondertoon die Zach's berichten hadden in de avond hadden deze ochtend een paniekerige.

Ze drukte op het groene knopje om verbinding te maken en de telefoon was nog maar pas één keer over gegaan als ze zijn stem opgelucht haar naam hoorde zeggen.