Tempted by Sin. (afgeschreven)

Hoofdstuk 9.3

Ze verstijfden beide op hun plek, als Jaide over Ash zijn schouder haar blik naar Elias bracht die in de deuropening stond en hun met grote ogen angstig opnam.

Ze voelde hoe Ash haar onmiddellijk los liet en zij nam op haar beurt een stap bij hem vandaan terwijl ze met een brede glimlach naar haar jongen keek en vrolijk zei: "Niemand doet me pijn lieverd ik en Ashraf zijn aan het spelen dat is alles. Kom hier schat."

Ze zag hoe hij bij het horen van haar woorden onzeker naar ze keek.

Voordat hij gehoor aan haar vraag gaf, de kamer binnen sprintte en zich onmiddellijk aan haar been vastklampte.

"He alles in orde?"

Jaide zag hoe hij zijn blik naar Ash bracht die er alles aan deed om zijn lippen in een opgezette glimlach te houden voordat hij eindelijk knikte en kortaf zei: "Sponge bob is afgelopen en ik heb nog altijd dorst."

Ze knikte en richtte haar blik op Ash die bij het horen van zijn woorden zich richting zijn keuken begaf en een fles water uit de koelkast haalde.

Ze ademde ondertussen trillend uit terwijl ze haar tranen weg knipperde en probeerde zich te kalmeren.

Hij kwam terug lopen met het flesje water en schroefde het dopje er af voordat hij langzaam door zijn knieën zakte om op dezelfde ooghoogte te zijn als Elias en hem de fles reikte.

Jaide keek zwijgend toe hoe haar jongen de fles naar zijn lippen bracht en Ash op zijn beurt hem bestudeerde:" hij heeft groene ogen."

Haar hart trok pijnlijk samen bij het horen van de verdrietige manier waarop hij dit zei.

Ze liet haar hand met een bevestigende knik zachtjes over Elias zijn haren glijden alhoewel zijn woorden niet naar haar gericht waren.

Jaide keek toe hoe hij met de achterkant van zijn hand het water van zijn lippen veegden en het flesje terug naar Ash reikte met een zachte: "Dank u."

"Graag gedaan kleine man."

Ashraf rechtte zich en net op het moment dat ze tegen Elias wou vragen of hij nog even televisie kon kijken hief hij zijn mooie gezichtje naar haar op en zei:

" Mammie ik wil naar oom Jamie gaan."

Ze zag hoe Ash verstijfde en zijn hoofd met een verbitterde glimlach ongelovig schudde als ze op haar beurt haar ogen in overgave sloot bij het horen van zijn woorden.

Ze slikte nerveus de brok die zich gevormd had door en zakte door haar knieën heen: "we gaan zo naar oom Jamie toe oké?

Mammie moet alleen nog een paar minuten met Ashraf spreken en dan gaan we."

"Ik wil nu gaan, ik wil hem onze cadeau geven."

Ze voelde hoe Ash het vel haast van haar gezicht brandde met zijn blik terwijl zij op haar beurt de neiging moest onderdrukken om haar hand niet over Elias zijn mond te draaien en hem op het bed in de kamer er naast te gooien, voordat ze de deur achter hem op slot zou draaien.

In plaats daarvan bracht ze haar lippen naar zijn wang, plaatste een lichte kus erop en fluisterde zachtjes in zijn oor: "Twee minuten oké, geef mammie twee minuten en dan gaan we."

"Oké." Hij draaide zich in een ruk om en sprintte de kamer uit nog voordat ze de kans kreeg om zich te rechtten.

Ze liet haar blik naar Ash glijden die het flesje water nu op de eettafel plaatste en op een kille toon vroeg:

"Jamie Parker of Jamie Newton?"

"Ash..."

"Jamie Parker of Jamie fucking Newton?"