«Λοιπόν,τι λες;».
Το απόγευμα ο Θοδωρής πρότεινε να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί, να θυμηθούμε τα παλιά. Ούτε που είχα φανταστεί τι είχε βάλει στο μυαλό του. Όταν μου είπε ότι θα πηγαίναμε σε ένα πάρτι στην παραλία δεν ξετρελάθηκα.
«Έλα τώρα. Θα έχει πλάκα», με έβλεπε που δίσταζα και το είχε σκοπό της ζωής του να με πείσει.
«Δεν ξέρω... Δεν έχω ξανακάνει clubbing. Αν συμβεί κάτι;»
«Τίποτα δεν θα συμβεί. Έτσι κι αλλιώς θα είσαι μαζί μου και υπόσχομαι εάν γίνει κάτι να πάρω εγώ όλη την ευθύνη». Έβλεπα στο βλέμμα του την λαχτάρα, την επιθυμία σαν να μου έλεγε Σε παρακαλώ Θάλεια...Θα δεις θα περάσουμε καλά. Και με αυτό το αγόρι δεν μπορούσα να διαφωνήσω. Εκείνος ήταν που με έσπρωχνε στον γκρεμό και εγώ τον άφηνα.
«Κι οι γονείς μου; Είμαι βέβαιη πως δεν θα ευχαριστηθούν αν γυρίσω σπίτι το άγριοχάραμα».
«Μην ανησυχείς. Το έχω τακτοποιήσει». Δεν μου είπε πως ούτε και θα μάθαινα ποτέ.
Τι με εμπόδιζε να πάω και να περάσω λίγο χρόνο μαζί με τον Θοδωρή; Τίποτα. Θεωρητικά τίποτα. Όμως ένιωθα πως κάτι ήταν λάθος σε αυτή την ιστορία, δεν κολλούσε. Μα δεν είχα σκοπό να τον στενοχωρήσω και δέχτηκα αλλά με όρους. Πρώτον, να μην γυρίσουμε μετά τις μία τη νύχτα, η μαμά θα με σκότωνε. Δεύτερον,να μη με αφήσει να μεθύσω και τρίτον να μην με αφήσει μόνη μου. Ειδικά για το τελευταίο είχε έτοιμη μιαν απάντηση.
«Σε άφησα μόνη έξι χρόνια. Δεν το ξαναρισκάρω», μου τόνισε με σοβαρότητα. Νόμιζα ότι ήταν αστείο μα θα το διαπίστωνα στην συνέχεια.
Μόλις φτάσαμε στο πάρτι εγώ γαντζώθηκα από μια καρέκλα του μπαρ και ο Θοδωρής ανέλαβε τις δημόσιες σχέσεις. Πρέπει να μου γνώρισε τα μισά παιδιά του νησιού, δεν μπορούσα με τίποτα να συγκρατήσω τα ονόματά τους. Και κάθε φορά που έφευγε ένας με ρωτούσε πως μου φάνηκε, ακριβώς όπως τώρα.
Τα μάτια του κρύβουν μια περιέργεια, θέλει απεγνωσμένα να μάθει.
«Ξέρεις, νομίζω ότι προσπαθείς στα αλήθεια να μου βρεις γκόμενο. Έτσι δεν είναι;», η φωνή μου ελαφριά κυλά στην ατμόσφαιρα για ώρα προτού απαντήσει.
Ψάχνει προσεκτικά να βρει τις σωστές λέξεις και με κάνει να αναρωτιέμαι. Γιατί ήρθαμε εδώ; Τόσα άλλα μέρη υπάρχουν στην Ιαλυσό. Γιατί σε ένα μέρος που έχει μαζευτεί ο μισός – και παραπάνω – αντρικός πληθυσμός της πόλης;
YOU ARE READING
Απ' το φαρμάκι βγαίνει αγάπη
Teen FictionLe cœur prend des décisions difficiles, contre nature, impossibles, paranoides. L'esprit prend des décisions raisonnables. (=Η καρδιά παίρνει αποφάσεις δύσκολες, αφύσικες, αδύνατες, παρανοϊκές. Το μυαλό παίρνει αποφάσεις λογικές.) . . . Ήταν ένα κορ...