Απ' το φαρμάκι βγαίνει αγάπη

42

Ο Ζαν μου χαϊδεύει το μάγουλο μέσα απ' τα κάγκελα του λυκείου. Είναι τέταρτη ώρα κι έχουμε κενό στην Έκθεση, πράγμα που εκμεταλεύομαι περνώντας λίγο ποιοτικό χρόνο με το αγόρι μου. Βρισκόμαστε στο πίσω προαύλιο με μια κυπαρισσί σιδεριά να μας χωρίζει.Εκείνος μου χαϊδεύει το μάγουλο τόσο απαλά σαν να με γαργαλάει με πούπουλο.

«Πρέπει να το πω στην Ρίτα», διαμαρτύρομαι.

Δεν έχει περάσει πάνω από μια βδομάδα απότότε που του είπα το "σ' αγαπώ", ωστόσο ο χρόνος μου φαίνεται ότι ρέει πιο γρήγορα κι από τρεχούμενο νερό. Πρέπει να πω στην Ρίτα για την σχέση μου με τον Ζαν.

Αργά ή γρήγορα θα το μάθει και δεν θέλω να είναι από κάποιον άλλο. Οφείλω να της εξηγήσω τα πάντα απ'την αρχή. Το αξίζει. Χίλιες φορές το αξίζει.

Ο Ζαν με παρατηρεί προσεκτικά στα μάτια. «Κι ο Μίλτος;»,ρωτάει.

Σκάω ένα χαμόγελο αφού τόσες αναμνήσεις επιστρέφουν στο νου μου. Μια βδομάδα πριν ο Μίλτος κι ο Ζαν είχαν αυτοανακυρηχθεί εχθροί μιας και ο δεύτερος νόμιζε (λανθασμένα) πως μπορεί να έχω σχέση με τον καλύτερό μου φίλο. Τώρα, μια βδομάδα μετά, αρχίζουν να τα βρίσκουν μεταξύ τους, με δική μου παρέμβαση φυσικά. Βέβαια ο Μίλτος δεν ξέρει για το σκηνικό του τσακωμού, αλλά καλύτερα να μην μάθει ποτέ. Ήταν μια μικρή παρεξήγηση που λύθηκε αυτόματα κι ανώδυνα. Το να μιλάει το αγόρι μου για τον κολλητό μου δεν είναι κάτι που συνηθίζεται εύκολα.

«Ο Μίλτος το ξέρει», του υπενθυμίζω.

Οι κόρες του διαστέλλονται από ανακούφιση. «Άρα λοιπόν, μόνο η Ρίτα μας μένει», συμπεραίνει.

Αναστενάζω κι ανεβοκατεβάζω ελαφρά τους ώμους. «Θα δεις. Θα της μιλήσω και μετά θα περάσουμε ολόκληρη την μέρα μαζί».

Τα χείλη του ανασηκώνονται αισθησιακά ως ένδειξη χαμογέλου και δεν καταφέρνω να μην στυλώσω την ματιά μου πάνω τους.

«Δε φαντάζεσαι πόσο ανυπομονώ», λέει.

«Κι όμως φαντάζομαι», ανταπαντώστις σκέψεις μου.

Πράγματι, μπορώ να αφήσω την φαντασία μου να οργιάσει σε υπερβολικά υψηλό βαθμό. Μπορώ να σκεφτώ φιλιά σε ένα παλιό σοκάκι, λέξεις αγάπης, σεντόνια και χαμηλό φωτισμό στο δωμάτιό μου, τους δυο μας στο κρεβάτι μου..., γυμνούς... Μπορώ να φανταστώ εξωφρενικά πράγματα και να κεντήσω το μυαλό μου με τις πιο περίεργες ιδέες.