Απ' το φαρμάκι βγαίνει αγάπη

06

Η επόμενη μέρα κυλά γρήγορα σαν νερό στο αυλάκι.

Τρώω πρωινό, βλέπω τηλεόραση, διαβάζω μερικά βιβλία, κάνω ασκήσεις στη Φυσική. Η μαμά με ενημερώνει ότι το απόγευμα θα έρθουν ο Μίλτος κι η Ρίτα για επίσκεψη.

Λένε πως είμαι στο νοσοκομείο τρεις μέρες αλλά εμένα μου φαντάζει αιωνιότητα. Ακόμα το πρόσωπο του αγοριού μου τριβελίζει το μυαλό. Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή στο κεφάλι μου. Δεν έχω μιλήσει σε κανέναν γι αυτό. Δεν είμαι σίγουρη πως θέλω να περιπλέξω κι άλλο τα πράγματα. Στο κάτω κάτω γιατί με βασανίζει τόσο πολύ η σκέψη; Ούτε καν τον γνωρίζω. Μπορεί να ήταν κάποιοςπεραστικός στον δρόμο.

Στις έξι και τέταρτο το δωμάτιο πλημμυρίζει οικειότητα και ζεστασιά. Πράγματι το να βλέπεις τη Ρίτα να στέκεται στην πόρτα του δωματίου με ένα μπουκέτο μπαλόνια στο χέρι είναι ξεκαρδιστικό θέαμα. Με απλωμένα τα χέρια τρέχει προςτο μέρος μου και μου δίνει μια ζεστή αγκαλιά. Ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν.

«Αγάπη μου εσύ! Ορκίσου ότι δε θα μου το ξανακάνεις αυτό. Κόντεψα να πεθάνω απ' την αγωνία», λέει με ένα δραματικό τρόπο που με κάνει να γελάσω κάτω απ' τη μάσκα του οξυγόνου.

Κάθεται στα πόδια του κρεβατιού και παρατηρώ για πρώτη φορά τον Μίλτο από πίσω της.

«Έι, όμορφη», άλλος ένας εναγκαλισμός, «Σοβαρά αν ήθελες να μας κοψοχολιάσεις όλους το πέτυχες».

«Ναι ρε, ευχαριστώ που σπάτε πλάκα με την κατάστασή μου», δηλώνω δήθεν ενοχλημένη.

Το ύφος μου μας προκαλλεί όλους ένα νέο κύμα γέλωτος.

«Α, αυτά είναι από το φροντιστήριο των Γαλλικών», ανακοινώνει η Ρίτα παρουσιάζοντας μπροστά μου ένα μπουκέτο λουλούδια. Λίλιουμ, λευκά τριαντάφυλλα και μπλε ίριδες στολίζουν και ζωντανεύουν λιγάκι το νεκρό κλίμα του δωματίου.

«Η κυρία Γαριφαλιά», ψελλίζω.

Η Ρίτα συμφωνεί με ένα νεύμα. «Είναι πολύ καλή κίνηση. Όλοι στο τμήμα ρωτάνε για σένα. Που εξαφανίστηκε η καλύτερη μαθήτρια όλων των εποχών;», κάνει μια θεατρική χειρονομία.

Παρά τον διαρκή πόνο – που δε λέει να φύγει– σε ολόκληρο το σώμα καταφέρνω να ανασηκώσω τις άκρες των χειλιών μου σχηματίζοντας ένα αχνό χαμόγελο.

Είναι αλήθεια ότι η επίδοσή μου στα Γαλλικά ξεπερνά απίστευτα αυτή των υπόλοιπων μη θετικών μαθημάτων. Βεβαίως ευθύνεται κι η κυρία Γαριφαλιά – η καθηγήτριά μου στο φροντιστήριο.