Με την κόψη του ματιού μου βλέπω ένα χέρι να κινείται προς το μέρος μου. Τραβάει τον Χρήστο να ξεκολλήσει από πάνω μου κι εκείνος αρχίζει να βρίζει.
«Τι στο... Ποιος νομίζεις ότι είσαι φίλε;», ρωτάει αγανακτησμένος.
«Νομίζω πως η κοπέλα είπε όχι».
Στρίβει προς την θέση μου και τότε καταλαβαίνω ποιος ακριβώς είναι. Το αγόρι απ' το μπαρ. Πραγματικά όλη αυτή η παρακολούθηση έχει αρχίσει να μου σπάει τα νεύρα. Αν και χαίρομαι πολύ που βρίσκεται εδώ τώρα έχω φρικάρει με την όλη κατάσταση.Ο τύπος έχει γίνει η σκιά μου, λες και καθήκον του είναι να επικεντρώνεται στην κάθε μου κίνηση.
Θέλω να τρέξω να σωθώ ουρλιάζοντας Βοήθεια!Βοηθήστε με! σε ολάκερη την ακτή. Θέλω να πάρω το γρηγορότερο καράβι, να φύγω μακριά και να μην ξαναεπιστρέψω ποτέ.Θα ρίξω τα μούτρα μου στο πάτωμα αν χρειαστεί και θα πω στην μαμά πως είχε δίκιο. Αλλά το πιο ισχυρό κομμάτι του μυαλού μου με συμβουλεύει να μείνω εδώ που είμαι. Και είναι αυτό που επικρατεί.
Ο Χρήστος σκάει ένα καταθλιπτικό, πικρό γελάκι. «Και εγώ νομίζω πως κάπως την έχεις δει, φιλαράκι».
«Δεν θα ξανακουμπίσεις το χέρι σου πάνω της, συνεννοηθήκαμε;», το ύφος του είναι κοφτερό σαν ξυράφι, δεν παίρνει από διαπραγματεύσεις.
«Ουάου...Και ποιος σε έκανε σωματοφύλακά της;»,το γέλιο του Χρήστου βγαίνει με γερές δόσεις σαρκασμού.
«Άκουσες τι είπα; Δεν θα τολμήσεις να ξαναπλώσεις χέρι πάνω της».
«Α ναι; Αλλιώς, τι;».
Η χειρότερη ερώτηση που μπορεί να κάνει κάποιος σε ένα αγόρι έξω φρενών.
Σε κλάσματα δευτερολέπτου ο τύπος ρίχνει μια σβουριχτή γροθιά στο πρόσωπο του Χρήστου. Εγώ τσιρίζω με την θέα του κόκκινου αίματος που χύνεται απ' την μύτη και τα χείλια του. Τα παιδιά στην παραλία έχουν σηκωθεί όρθια και τεντώνουν τους κορμούς τους να δουν τι γίνεται.
«Αυτό,θα το μετανιώσεις», ο Χρήστος εκτοξεύει δηλητήριο με τα λόγια του, αλλά... μόνο αυτό. Πισωπατεί σκουπίζοντας την μύτη του και απομακρύνεται.
Έχω μείνει τελείως σαστισμένη από το όλο περιστατικό κι όταν γυρίζω το βλέμμα μου στο αγόρι δεν βλέπω μεταμέλεια, ούτε λύπη. Αυτό με φορτίζει ακόμα περισσότερο και βαδίζω γρήγορα προς το μπαρ.
YOU ARE READING
Απ' το φαρμάκι βγαίνει αγάπη
Teen FictionLe cœur prend des décisions difficiles, contre nature, impossibles, paranoides. L'esprit prend des décisions raisonnables. (=Η καρδιά παίρνει αποφάσεις δύσκολες, αφύσικες, αδύνατες, παρανοϊκές. Το μυαλό παίρνει αποφάσεις λογικές.) . . . Ήταν ένα κορ...