2. BÖLÜM

43.1K 2.3K 164
                                    

...İYİ OKUMALAR...

Okuldan içeri girdiğimde koridorun boşluğu yüzümde kocaman bir gülümsemeye neden oldu.Kısa zaman,evet on beş gün sonra koşturan, zıplayan oynayan yumurcaklar dolduracaktı bu koridorları.Ben de kutsal saydığım bu görevde bir kısım öğrenci gurubuna rehberlik edip ilk eğitimlerini verecektim.Gözlerim etrafı tararken müdür odası yazısının bulunduğu tabelayı gördüm.Fazla beklemeden kapısını çalarak içeri girdim.Masası başında oturmuş önünde öğrencilere ait olduğunu düşündüğüm dosyalara bakıyordu kırk yaşlarına yakın genç müdiremiz.Böyle sesleniyorum çünkü karşımda şu an mavi gözlü oldukça güzel bir bayan vardı.

"Merhaba müdire hanım ben okulunuza yeni atanan öğretmenlerinizden Lamia Kösedağ."Dediğimde müdire hanım kemik çerçeveli gözlüğünü burnundan yukarı kaldırıp oturduğu yerden doğruldu.

"Hoş geldiniz Lamia hanım.Buyurun bizde sizi bekliyorduk." Yanıma gelip elini uzattığında aynı şekilde karşılık verdim.

"Çok teşekkür ederim hoş buldum."Güleç aynı zamanda cana yakın duran bir müdiremiz vardı ve çok şükür ki şans bir kez daha benden yana olmuştu. Erkeklerle muhabbet etmeyi mecbur kalmadıkça sevmiyordum.Görevim gereği sık sık diyalog da bulunacağım bu mercideki yöneticinin bir bayan olması beni cidden sevindirmişti.

"Nasıl okulumuzu kolay buldunuz mu?"

"Evet daha önce ev kiralamak için geldiğimde okulu biraz araştırmıştım.Yani bulmak zor olmadı benim için."

"Öyle mi peki ne zaman geldiniz Tokta?"

"Daha öncesini saymazsak iki gün oldu.Bu arada sizinde işleriniz yoğun anladığım kadarıyla."Deyip masasını işaret ettim.

"Sormayın öğretmen ataması,kayıt ,nakil işleriyle boğuşuyoruz işte malum, okulun açılmasına çok kısa bir zaman kaldı."Bende ona hak vererek başımı salladım.Tamam daha işimde deneyimsizdim ama bu dönem de ne kadar yoğun olacaklarını bilmeyecek kadar cahil değildim.

"İşiniz zor olmalı özellikle şu son zamanlarda,eğer yardım edebileceğim bir konu olursa elimden geleni yapmaya hazırım."Evde boş boş oturacağıma en azından işe yaramış olurum.Nede olsa çalışmak sünnetullah ve benim çalışmayı seven enerji dolu bir bünyem vardı.Boş durmak...Özellikle doğru düzgün bilmediğim bu şehirde evden işe işten eve gitmek ne nerede bilmemek en basiti çarşısı pazarı nerede mesela?Acaba kütüphanesi var mı bu şehrin ve sahaflar bulunduğu yere kaç dolmuşla gidilir diye şimdiden bir çok soru dönmeye başladı beynimde.

"Çok teşekkür ederim şimdilik müdür yardımcılarımla hallediyoruz.Bu arada gerekli belgeleri getirdiniz mi?"Çantamdan atama belgesi ve diğer belgeleri uzattım.Müdüre hanım şöyle göz ucuyla baktığı belgeleri masasına bırakarak tekrar bana döndü.

"Hadi sizi okuldaki diğer öğretmenlerle tanıştıralım."Eliyle yön vermesi üzerine bir üst kattaki öğretmenler odasına girdik.Okulun bütün öğretmenleri buradaydı sanırım,çünkü oturacak yeri bırakın odada doğru düzgün boş alan bile yoktu.Önce bir kaç yeni gelen öğretmeni tanıttı müdire hanım.İstanbul,Ordu,Malatya'dan gelmişlerdi onlarında ilk tayin yerleriydi.İki öğretmen arkadaşımız da benim gibi Ankara'dan gelmiş birinin sekizinci yılı diğerinin onuncu yılıydı mesleklerinde.Sıra bana gelince bütün gözlerin bir anda odak noktası olmuştum.Biraz çekinerek de olsa kendimi,mezun olduğum okulu geldiğim yeri söyledim.Tecrübeli öğretmeni çoktu bu okulun ve ben onların engin bilgilerinden yararlanmayı ihmal etmeyecektim.Nede olsa acemiydim ve beni bekleyen çocuklara iyi bir eğitim vermek için elimden geleni yapacaktım.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin