Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)

53.BÖLÜM

EVET HAYAL_ETİN FIRININDAN BU GÜN SİZLERE KAZAN DİBİYLE GELDİM.NASILSINIZ BAKALIM BENİM KARAMELİZE ŞEKERLERİM.BU KİTABI TATLI YAPAN SİZLERSİNİZ VE BENİ DESTEKLEYİP OY VEREN GÜZEL GÖNÜLLERİNİZ...CANLARIM BÖLÜMLERİ DÜZENLEYECEĞİM HABERİNİZ OLSUN...BİLDİRİM GELİRSE YENİ BÖLÜM SANMAYIN YANİ...BU BÖLÜMÜ TÜM OKUYUCULARIMA İTHAF ETMEK İSTİYORUM...SEVİLİYORSUNUZ...

İYİ OKUMALAR; 

Gözüm mü seğiriyordu yoksa bana mı öyle geliyordu?Şakaydı değil mi bu kadın biraz önce duyduğum cümleyi kurmamıştı?Oğuzcuğum dememişti yani.Hayır ben bu kelimeyi henüz sevdiğim adama kullanmamışken bu kadın bir kaç günlük hastasına nasıl söylerdi?Hemen toparlanıp Oğuza baktım.O gözleri bir kez olsun bu sarı kafaya değerse dünyayı ona zindan ederdim.Birde neden erkek doktor değilde bu cıvık kadınla muhatap oluyordu?Hemde bu halini göre göre.Aklıma doluşan sorularla çoktan kulaklarımdan duman çıkacak hale geldim.Kıskançlık denen bu duygu bam başkaydı ve insanın beynine direk öfke olarak oturuyordu.

"Aşk olsun Oğuz nedenini bilemiyorum ama benden izini koparamayınca Nurten'e gitmişsin.Hadi Fatma sende oyalanma Oğuzcuğumun sırtını aç bakalım."Dediğinde derin bir soluk aldım.Kadın resmen Oğuza aç bir kurdun tavuk kümesindeki iri horoza baktığı gibi bakıyordu.Hemen bu lafın üzerine hızlıca yanlarına geçtim.Amacım henüz varlığımdan bi haber kadına kendimi göstermek hemde dokunmak için çıldıran o ellerini çok oyalanmadan Oğuzun üzerinden çekmekti.

"Ben size yardımcı olayım."Deyip ikisini de özellikle geldiğinden bu yana susmayan kadını biraz kenara iterek Oğuza iyice yaklaştım.Tişörtünü kaldırdığımda nihayet beni fark eden doktor hanım konuşmaya başladı. 

"Sende kimsin Hacer teyzem yok mu?"Bu kadın Oğuzu bırak annemi bile sahiplenmişti.Teyzem diyordu bir de.Ah sanırım sinir krizi geçirmek üzereydim.

"Yok az önce bitti.Ben varım bu arada adım Lamia."Dediğimde kadın baştan ayağı önce beni şöyle bir süzdü daha sonra önemsiz bir detaymışım gibi tekrar Oğuza döndü.Acaba gözlerini oysam kaç yıl yerdim yada o yayarak konuştuğunu ağzını yırtsam.Eğer beyefendiye kızmasaydım bunu ona sorabilirdim.Hoş gerçekleştirmek istediğim o eylemin bazı kısmını ,onun üzerinde de uygulamayı düşünmüyor değildim hani. 

"Öyle mi peki sen kimsin Oğuzcuğumun kız kardeşi mi?"Şimdi bu sözlerin arkasından ne yapmalıydım?Biraz bozulan adama gülmeli mi yoksa hala Oğuzcuğum diyen kadının odayı aydınlatan platin sarısı saçlarını tek tek yolmak mı?Elimin üzerinde hissettiğim baskıyla bakışlarımı aşağıya indirdim.Bir elim tişörtünde, diğer elim ise ne ara tuttuğumu bilmediğim kolundaydı ve öyle kızmıştım ki uyguladığım baskının farkında bile değildim.Onun anlam veremediğim sessizliği beni ciddi anlamda çileden çıkartmıştı.Kaşlarımı daha çok çatıp hızla elimi elinden kurtardım.

"Oğuzcuğu bu soruya sen cevap vermek ister misin?"Dediğimde bu imâm tişörtünü tuttuğum adama ve doktor bozuntusunaydı.Tabi zeki amirimiz anladığı için kısa bir öksürük krizine girmişti ama karşımdaki kadın ne demek istediğimi anlamamış olacak hala aynı şekilde Oğuza bakmaya devam ediyordu. 

"Lamia benim nişanlım.Rabbime her gece olsun diye niyazım,kabul olmuş duam.Bu günüm,yarınım kısaca her şeyim sevdam."Etkilenmem gerekiyor muydu peki?Kesinlikle zerre bir şey kımıldamamıştı içimde ne yazık ki.Geç kalmıştı.Ben bu gördüklerimden sonra onun burnundan fitil fitil getirmezsem kesinlikle rahat edemezdim.Yüzüne dahi bakmadan tişörtünü de bırakıp kenara kaydım.Bir an önce işlerini halletmelerini ve bu odadan gitmelerini istiyordum artık.

"İnanamıyorum Oğuzcuğum sana hiç yakıştıramadım.Bu kız sana göre çok küçük değil mi?Söylesene tatlım kaç yaşındasın sen on dokuz,yirmi?"Buraya kadardı.Nişanlım demesine rağmen hala Oğuzcuğum diyorsa bu kadının cidden sıkıntılı biriydi.Bendeki sabır taşı çatlamış un ufak olmuştu ve bu kadının anlayacağı dilden konuşmanın vakti çoktan gelmişti.