Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)

25.BÖLÜM

EVET BENİM EKMEK KADAYIFLARIM YENİ BÖLÜMLE YİNE SİZLERLEYİM...UZUN VE UMARIM SEVECEĞİNİZ BİR BÖLÜM OLARAK GELDİK...SEVİLİYORSUNUZ...

İYİ OKUMALAR;

Oğuzun ilaçlarını alıp eve geldiğimizde direk kucağımda uyuyan Elif'i odasına götürerek yatağına bıraktım.Montunu ve ayakkabılarını yani kısaca üzerindeki yüklerden de kurtarıp rahatça yatmasını sağladım.Battaniye ile üzerini örterek odasından çıkıp elimdekileri birlikte kendi üzerimdekileri vestiyere astım.Bu gün cidden çok yorulmuştum.Özellikle yaşadığım o stresli anlar tüm enerjimi emmişti.Eğer Hacer teyzeye ayıp olamayacağını bilsem hafta sonu tatili süresince kendimi tamamen odama kapatırdım.Resmen dejavu yaşıyordum şu an ve bu iki olayın kilit noktası bendim.Önce Elif,şimdiyse Oğuz!!Ben nasıl bakacağım peki Hacer teyzenin yüzüne?Ya bana bu yaşananların hepsi senin yüzünden dese ne cevap verecektim ben??Ürkek adımlar eşliğinde salona,konuşan anne oğul'un yanına geçtim.Hacer teyzenin arkası bana dönük olduğu için şu an yüz ifadesini bilmiyordum ama Oğuz beni fark eder etmez şöyle bir yüzümü incelemiş ardından kaşlarını çatmıştı.

"Bunla geçmiş olsun oğlum Allah beterinden esirgesin."Dediğinde biraz olsun rahatlamam gerekirken ben hala yanlarına gidip gitmemek arasında kararsız kalmıştım.

"Lamia gel otur şöyle."Oğuzun sert ses tonu ve benim orada olmamı fark eden Hacer teyzenin gülen suratıyla dönmesi...Sanırım ağlayacaktım.Bu kadın niye bu kadar iyi olmak zorundaydı.Kızsa,bağırsa belki biraz olsun şu aptal psikolojiden kurtulurdum.

"Güzel kızım neden orada dikiliyorsun gelip otursana.Ay rengine bak ne hale gelmiş.Çok korktun değil mi?Ben sana şekerli su yapayım da iç sen,iyi gelir."Deyip ayağa kalktığı an koşarak Hacer teyzeye sarıldım.Çok seviyordum bu kadını çok ve böyle yaptıkça daha çok mahcup oluyordum ona karşı.

"Lamiyam yavrum bana bak bakıyım."Yüzümü boynundan çekip dolu gözlerle ona baktım.Değil konuşmak Hacer teyzeye sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum.

"Hay Allah kızım ne oldu sana böyle?Gel otur gel."Burnumu çekip onun yönlendirmesiyle koltuğa oturdum.Bundan bir kaç saat önceki dişli Lamia gitmiş yerine sulu gözlü kızı bırakmıştı.Vicdanım oğlu ve torunundan başka kimsesi olmayan bu kadına baktıkça daha büyük darbeler vuruyordu.

"Ben çok üzgünüm Hacer teyze!!"

"Ne için yavrum??"

"Önce Elif'in ayağı şimdi ise Oğuz'un eli."

"Lamia seninle bu konuyu konuşmuştuk ve ben sana iyi olduğumu üstüne bastırarak birkaç kere söylemiştim.Hem şimdi birden bire ne oldu da bu hale geldin sen.Nereye gitti bana hastanede kök söktüren o kız??"Oğuzun söylemi Hacer teyzenin şaşkın bakışlarını ikimizin üzerinde gezmesine neden oldu.

"Ne oldu ki hastanede Oğuz bir şeyler anlattı ama sanki daha fazlası var gibi??"

"Hadi anlat bakalım,nasıl inatçı keçi olduğunu!!"Yine mi inatçı keçi ya..Ben biraz önce güzel bakıyor yakışıklı mı dedim tamamen bu sözlerimi geri alıyorum gıcığın teki bu adam.İyice dengesiz oldum ağlamam gitmiş olağanca sinirle karşımda gülen adama bakıyordum şimdi.

"Asıl inatçı keçi oğlunun ta kendisi Hacer teyze!!Beni sinir etti.Eli bu haldeyken eve gelmeye kalktı ve ben de bir adım yer olan hastaneye gitmesi için ısrar etmek zorunda kaldım.Düşün basit dediği yere doktor bir sürü dikiş attı.Neymiş bu alışkınmış bir şey olmazmış..."Sesimi kalınlaştırıp onu taklit ettiğimde yüzündeki gülüş iyice yayılmıştı. Hacer teyzeyse hala şaşkınlığını koruyup tenis maçı izler gibi bizi dinlemeye devam ediyordu.