19.BÖLÜM

31.9K 1.8K 270
                                    

LÜTFEN BURAYI OKUYUN!!!!!!!!!!!!

ŞEKERLERİM BİLİYORSUNUZ BİR ÖNCEKİ BÖLÜMÜ WATTPAD DA OLAN BİR SIKINTI NEDENİYLE ÜÇ KERE YAYINLAMAK ZORUNDA KALDIM.BUNU KONUYU VURGULAMA NEDENİM BAZI ARKADAŞLARIN ÜÇ BÖLÜM YAYINLAMIŞSIN DİYE YORUMLAR GÖNDERMESİ.İLERİ Kİ ZAMANLARDA DÜZELTMEYE GİRECEĞİM İNŞALLAH...O ZAMANA KADAR BU ŞEKİLDE KALACAK...ANLAYIŞINIZ İÇİN ŞİMDİDEN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.

ŞİMDİ GELELİM GÜNDEM KONUSUNA NASIL ANLATILIR NASIL DİLE GETİRİLİR BİLEMİYORUM BU KONUDA ÇOK DUYGUSALIM.SADECE ŞUNU SÖYLEMEK İSTİYORUM.BU KIŞ AYINDA ANASINDAN,YARİNDEN,EVLADINDAN UZAK OLAN O KOCA YÜREKLİ ASKERLERİMİZİ RABBİM KORUSUN VE ONLARI AİLELERİNE BAĞIŞLASIN İNŞALLAH...BİLİYORUM Kİ BİZDE BU İMAN VE VATAN AŞKI VARKEN TÜRK'ÜN BÖLÜNMEZ BÜTÜNLÜĞÜNÜ YIKMAYA HİÇ KİMSENİN GÜCÜ YETMEZ EVELALLAH...

İnşAllah bir önceki bölümde olan sıkıntıyı yaşamayız iyi okumalar...

Oğuzun ağzından;

Eve girdiğimizde Lamia daha fazla yanımda beklemeden kendini direk odasına attı.Arkasından öyle baka kalırken sessizce çekip gitmesine şaşırmıştım.Ne yani yaptıklarımın hesabını sormayacak mıydı şimdi bu kız?Kendimi öyle hazırlamıştım ki onun azarına girdiği odanın kapısına bakmayı kesip oflayarak salona geçtim.Ben bu kızın kalbini benden böyle köşe bucak kaçarken nasıl kazanacağım gerçekten bilemiyordum.Koltuklardan birine oturup televizyonu açtım can sıkıntısıyla.Öyle dalmışım ki ne televizyondaki haberin içeriğini nede yanındaki hareketlenmeyi fark etmiştim.Ta ki Lamia'nın elinde tuttuğu bezle etrafın tozunu almaya çalıştığını görene kadar.Halbuki yorgunluğunu bahane edip tüm gün odasından dışarı çıkmaya bilirdi.Buna ne annem nede ben seslenirdik.Bazen çok bitkin göründüğü günler oluyordu ama o bunu önemsemeden anneme ev işlerinde Elife ise ev ödevlerinde yardım ediyordu.Fedakar bir o kadar da yüce gönlü vardı bu kızın.Kibir olgusu sıfır tabi bu iyi bir şeydi alçak gönüllülükte herkesin ben de dahil kalplerimizi fethetmişti güzel yüreğiyle.O etrafı silerken yanımda olması inanılmaz huzur vermişti bana kendimi koltuğa iyice bırakmıştım.Keşke sonsuza dek hep böyle yanı başımda hayatımın her anını güzel varlığıyla doldursa.Onun etrafta gezinmesini izlerken gözlerimi kapattım.

Lamia'yı izlerken uyuya kaldığımı ve annemin dayanamayıp üzerime örttüğünü düşünmüştüm fakat burnuma dolan o koku ile bu pikenin annem tarafından değil de Lamia'nın örttüğünü anlayınca tuhaf bir ürperti geçti tüm bedenimden.Ne yani beni mi düşünmüştü?Hafifçe kıpırdandım gözlerimi açmadan.Ellerimi başımın altına aldığım anda gelen ayak sesleri Lamia'nın yanımdan uzaklaştığını anladım.Gözlerimi hafifçe araladığımda tahminim doğru çıkmıştı etrafta gözükmüyordu.Pikeyi yavaşça yukarı çekip burnuma yaklaştırdım.Gül kokuyordu benim beyaz gülüm Lamiyam kokuyordu her bir yanı.

İkinci kez uykuya dalıp kaç saat uyudum bilmiyorum ama gelen ayak sesleri çoktan kendime getirmişti beni.Mesleğim gereği tetikte olan bünyem bu alışkanlığımı evde de sürdürürken bu ürkek adımların tek sahibi olabilirdi.LAMİA...

"Oğuz bey uyanır mısınız?"Sesi o kadar kısık çıkmıştı ki eğer bu kadar keskin kulaklarım olmasa zor duyabilirdim onu.Biraz oyun oynamaktan zarar gelmez değil mi deyip gözlerimi açmadım hatta yerimden bile kıpırdamadım.Ne yapacağını çok merak ediyordum ve görmek için bekledim.Yine seslendi ve ben yine duymamazlıktan gelip bekledim.

"Oğuz bey kakın yemek haz_"Konuşmasını tamamlamasına izin vermeden kolundan yakaladığım gibi kendime çektim.Üzerime düştüğünde açıkça söyleyeyim ben bile bu kadar yakın olmayı beklemiyordum.Yüzündeki şaşkın ifadeyle iri siyah gözleri kocaman açılmıştı.Nasılda güzeldi yüzü,beyaz tenine tezat siyah gözleri.Elini kolunu nereye koyacağını bilemeden ne üzerimden kalktı nede beni itti.Sadece belinden tutup seyirlik güzelin utanan yüzünün al al oluşunu izledim.Onun bu hali öyle hoşuma gidiyordu ki sürekli utanmasını sağlayıp bıkmadan usanmadan bir ömür boyu yüzünü seyirlik güzelliğini izleyebilirdim.

Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin