Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)

23.BÖLÜM

EVET ŞEKERLERİM YENİ BÖLÜMLE HUZURLARINIZDAYIM.BU GÜN FAZLA YAZMAK İSTEMİYORUM BU KISMA.SADECE ŞEHİTLERİMİZE ALLAHTAN RAHMET AİLELERİNE BOL BOL SABIR VERMESİNİ DİLİYORUM.RABBİM HEPSİNİ LİVA_ÜL HAMD SANCAĞI ALTINDA TOPLASIN İNŞALLAH...

İYİ OKUMALAR;

Hacer teyze öyle istedi diye Oğuz beye ah birde ismiyle hitap etmem gerekecekti şimdi.Neyse o gideli evde resmen rahata ermiştim.Okuldan gelir gelmez pijamalarımı giyiyor,saçlarımı da örtme gereği duymadan rahatça ortalıkta dolanıyordum.Hatta o yok diye iki gün üst üste Elifle uyumuştum.Adamın çocuğu,odasına ne zaman girip çıkacağı belli olmadığı için Elif çok istemesine rağmen hep ertelemiştim.Şimdi kalkmış güzelliğin sarı saçlarıyla oynuyordum.Evet okula gidecektik ve bu ufaklığın kalkması gerekiyordu yoksa kahvaltı yapamadan evden çıkmak zorunda kalacaktık.

"Prenses hadi uyan!!"Hafif yerinde kıpırdandı ama gözlerini açmadı.Yüzüne biraz daha yaklaşıp tekrar seslendim.

"Elif güzelim hadi bak geç kalacağız."Dediğim anda bu sefer gözlerini açtı.Yüzüne takındığı kocaman gülümsemesi ile beni benden alırken yanağına öpücük kondurdum.

"Günaydın öğretmenim."Bende ona gülümseyip bu sefer saçlarına öpücük kondurdum.

"Sana da günaydın prenses biraz daha bu şekilde kalmaya devam edersek sabah kahvaltısı yerine sanırım seni yiyeceğim ve şu an gözüme acayip tatlı geliyorsun."Dedim ve gıdıklamaya başladım.Evet Elif'in gülmeye o şen kahkahasını bize duyurmaya ihtiyacı vardı.İstemiyordum onun gözlerinde hüzün görmeyi.Hep gülsün istiyordum.

"Tam_tam_tamam ö_öğretmenim."O böyle güldükçe benimde ister istemez neşem yerine geliyor onun gibi bende kahkaha atıyordum.Biz Elifle uyanma seansını neşe ile açarken odanın kapısında beliren Hacer teyze bize bakıp neşemize ortak oldu.

"Allah iyiliğinizi versin tüm evi inlettiniz.Hadi kahvaltı hazır biraz daha oyalanırsanız geç kalacaksınız."Aslında Hacer teyzeyi de şuraya yatırıp Elifle birlikte bir güzel gıdıklamak vardı ama neyse.Dediği gibi biraz daha oyalanırsak geç kalabilirdik.

"Tamam Hacer teyzem geldik."Elifi kucakladığım gibi direk banyoya geçtik.Orada sabah ritüellerini yaptıktan sonra kahvaltı masasında yerimizi aldık.Üç bayan sessiz sakin hatta mutlu ki bunların içinde sanırım en mutlusu bendim kahvaltımızı neşe içerisinde bitirdik.Oğuz beyin olmayışı sanırım bana iyi gelmişti.En azından son derece rahat,kendimi kasmadan evin tadını çıkartıyordum.

"Hadi Elif kalkalım.Önce senin üstünü halledelim,daha sonrada ben giyineyim."Evet bir kaç gündür değişen olaylardan biride buydu.Elif'in üzerini artık ben giydiriyordum.Önce onun odasına geçtik.Üzerine okul formasını giydirip saçlarını ördüm.Çıkan pijamalarını yatağın üzerine düzgünce katlayarak o salona ben giyinmek için odama geçtim.Hızlıca siyah bir elbise,üzerine bordo bir şal takıp bende salona döndüm.İkimizde hazırdık.Kışlık yüklerimizi de sırtlarımıza taktığımızda sadece kapıda bizi bekleyen yeni tanıştığım polis memurları eşliğinde okula gitmek vardı.

"Hadi bir tanem çantamızı alıp çıkalım."

"Tamam öğretmenim."İkimiz sokak kapısından dışarı çıktığımızda sivil arabadan inen polis memurlar ilk Elif'i kucaklarına alıp öptüler.Bunlar sanırım Oğuz beyin çevresinde olan,yada görev arkadaşlarıydı.Çünkü Elif'i her gördüklerinde yeğenim diye sevgi gösteriyorlardı.Bana da maalesef yenge diye sesleniyorlardı.Her bu lafı duyduğumda yüzümü buruşturmaktan alıkoyamıyordum kendimi.Hayır adamlar ızbandut gibi ne yengesi be diye çıkışsam zarar gören kesin ben olurdum çünkü adamların yanında küçücük kalıyordum.