Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)

33.BÖLÜM

BİRAZ GEÇ OLSA DA DERDİMİN DERMANI OL FIRINIMIZ BU GÜN SİZE UZUNCA BİR BÖLÜMLE GELDİ.YOĞUN OLDUĞUM BU GÜNLERDE YAZMAK BENİM İÇİN BİRAZ SIKINTI AMA ELİMDEN GELENİ YAPMAYA ÇALIŞACAĞIM İNŞALLAH...ŞİMDİDEN GECİKMEDEN DOLAYI AFFINIZA SIĞINIYOR HAYIRLI RAMAZAN DİYEREK ARANIZDAN ÇEKİLİYORUM.

İYİ OKUMALAR; 

Bu neydi şimdi Oğuz sinemaya bizi götürmeyi kabul mü etmişti yani.Bu adam bazen yok hayır ,hayır çoğu zaman dengesiz,madem götüreceksin beni ne diye bu kadar sinir edersin anlamam ki!Şimdi bu şekilde olmak evden bir birimizi görmeden gitmen iyimi oldu peki?Hak etti gerçi Lamia ne düşünüyorsun boş ver o odunu.Daha 24 saat bile olmadan,birde boşuna ondan kaçmam yüzünden özlemimi giderememiştim ki ben.Olsun ben özlerim ama o da biraz olsun akıllanır yani umarım inşAllah.Dudaklarımı sarkıtıp bana gülümseyerek bakan fıstığımın minik burnu sıkıp başını sağa sola salladım.Nasılda mutlu olmuştu,nasılda neşe içerisinde sinemaya gideceğini dile getirmişti minik kuzum benim.

"Sarı civcivim,hadi pijamalarını alda gel!Bu gece seninle şöyle sıkıca sarılıp uyuyalım."

"Gerçekten mi?Tamam öğretmenim hemen alıp geliyorum."Elif odadan ışık hızıyla ayrılırken bende sürekli dönerek mahvettiğim yatağın çarşafını düzelttim ardından benden bıkarak aşağı düşen yatığı yerden kaldırıp eski yerine bıraktım.

"Öğretmenim gelebilir miyim?"Ben bunları hallederken Elif çoktan gelmiş,çıkarken kapıyı örttüğü gibi onu beklediğimi bile bile tekrar izin istiyordu içeri girmek için.Allah'ım şu küçücük yaşına rağmen nasılda edepliydi bu çocuk,nasılda güzel yetişmişti.

"Gel fıstığım gel!"Değimde elinde tor top olmuş pijamalarıyla görünce güldüm.Bu kadar çabuk geldiğine göre elindekilerin o şekilde olmasına şaşmamalıydı.Sık sık beraber uyumamıza rağmen her seferinde aynı heyecanı yaşamasına ne anlam vereceğimi bilemiyordum çoğu vakit.

"Yemek yedin değil mi?"Üstündeki kazağı çıkartıp karşıda duran koltuğun üzerine bıraktım.

"Evet yedim öğretmenim."

"Aferin!"Daha sonra altındaki pantolonu çıkartıp kazağın yanında yer almasını sağladıktan sonra pijamalarını ivedi bir şekilde üzerine geçirdim.Kış ayındaydık kalorifer her ne kadar yanıyor olsa da akşamın serinliği evi etkiliyordu.

"Peki sütünü içtin mi bakayım?"

"Hayır öğretmenim henüz içmedim."Dediğinde saçına giden ellerimi geri yanlarıma bıraktım.

"Hımm demek içmedin o zaman şöyle yapalım.Beraber mutfağa gidelim,sana süt ısıtalım bende birazcık bir şeyler atıştırayım ne dersin?"Başını uslu uslu sallayınca hemencecik minik bedenini kucakladığım gibi odadan ayrıldık.Koridorda ilerlerken Elifle bu aralar daha sık yapmaya başladığım konuşma seanslarına kaldığım yerden devam ettim.Öyle ki son günlerde Hacer teyze ve benden daha çok Elifin sesi doldurur olmuştu evi.

"Demek sen minik ninjasın he!Baban ben gelmeden önce sana dövüş dersleri öğretiyordu öyle mi?"

"Evet öğretmenim!Babam çok güzel hareketler öğretti bana."İkimiz mutfağa ayak bastığımızda Elifi kucağımdan indirdim.

"Bak mesela bunu öğretti."Deyip ayağını havada sallamasına hayretler içinde bakakalmıştım.Elif her bir hareketi özenle yaparak bana kurallarını anlatırken onu ilgiyle izledim.Baya bir şeyler kapmıştı babasından ve bu konuda anlamasam da yaptığı hareketler oldukça iyiydi.

"Waov küçük ninja harikasın ve bu hareketleri en kısa zamanda bana da öğretmeni istiyorum."Dedim bunu yaparken onu da alkışlamayı ihmal etmedim.Hem biraz cesaret hem de böylelikle tamamen öz güvenini yerine getirmek amacım.