Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)

11.BÖLÜM

EVEEEEET...SÜPRİİİİİZZZZ...YENİ BÖLÜMÜMÜZÜ OĞUZUN AĞZINDAN YAZMAK İSTEDİM ARKADAŞLAR .YAZARKEN DE OLDUKÇA EĞLENDİM.UMARIM OKURKEN SİZDE EN AZ BENİM KADAR EĞLENİRSİNİZ..KİTABI OKUDUKTAN SONRA SİZDEN BİR RİCAM OLACAK...YENİ BÖLÜMÜ SİZİN İSTEĞİNİZ ÜZERE OĞUZ VEYA LAMİANIN AĞZINDAN YAZACAĞIM SİZCE HANGİSİ OLSUN YORUMLARINIZDA BUNU BELİRTİRSENİZ BENİ ÇOK MUTLU EDERSİNİZ SEVGİLERELE...ALLAH'A EMANET OLUN İYİ OKUMALAR....

Bu günün yoğun koşuşturması ardından huzur bulduğum tek yere,evime yorgun bedenimi zor atmıştım.Tokat'ın izbe sokaklarında uyuşturucu batağına sabaha karşı yapılacak baskına Narkotik amiri Rıdvan Keskinin isteği üzerine ekibimle beraber katılmıştık.Hala aklım almıyor koca semt nasılda uyuşturucu yatağı olmuştu.Havadan ve karadan yapılan baskında bir çok eve girmiştik.Uyuşturucuları öyle yerlere zula yapmışlardı ki tüm ekip şaşırmadan yok artık demeden kendimizi alamadık.Bize kalsa bulamayacağımız bu illeti narkotik köpekleri elleriyle koymuş gibi buluyordu.Yoğurt kovasına poşetle bırakıp üstüne yoğurt boşaltmak sonra çamaşır makinesinin deterjan gözüne koymak kadar dahiyane fikre sahipti zehir tacirleri.Köpeklerin her bulduğu uyuşturucuda biraz daha şaşırmıştık.İyi ki bu işlerle çok fazla ilgilenen bölüm değildim.Yoksa ben bu illeti yapanı,satanı,evinde bulunduranı toplar evleriyle beraber yakardım.Küçücük yaşta zehirlenen çoluk çocuğun acısı anca böyle çıkardı.Elimle ağrıyan başımı ovalayıp anahtarı cebimden çıkardım.Çok beklemeden bu günkü yaşadıklarımı gördüğüm iğrençlikleri geride bırakarak sıcak evime girdim.

"Ben geldim güzellerim."

"Babacığım hoş geldin."

"Hoş geldin oğlum."

"Hoş buldum."Annem mutfak kapısından seslenip tekrar işinin başına dönünce bende günlerdir aynı koltukta can sıkıntısıyla oturan minik kızımın yanına geçip saçlarından öptüm.

"Nasılsın prensesim?"

"İyiyim.Baba bak bu benim yeni kitabım.Öğretmenim aldı.İçinde prenses var."El yazısıyla dolu kitabı bakmam için bana uzattığında şöyle bir göz gezdirdim.İçeriği,resimleri tam Elifin tarzı olduğu için almış olmalıydı Lamia hanım bu kitabı.Geçen gün sinirle işinde acemi diye tepki verdim fakat şu bir gerçek deneyimsiz olabilir ama çocuklara nasıl yaklaşılması gerektiğini bilen azimli bir öğretmendi kendisi.

"Hııım çok zor değil mi şuna baksana yamuk yumuk ne anlıyorsun bu yazılardan?"Elif sözlerime minik dudaklarını kapatıp kıkırdayınca benim dudaklarımda ister istemez onunkilere eşlik etmişti.Güzel yüzü son zamanlarda bu duygudan yoksun hale gelmişti.Nadirdi güldüğü anlar doktor her ne kadar iyiye gittiğini söylese de bir baba olarak burukluğunu yaşıyordum ona iyi gelemememin ağırlığı çöküyordu yüreğime.Kızım hep gülsün istiyordum.Gülsün ki şu yorgun bedenim onun huzuruyla kaplansın istiyordum.Gülsün ki evimiz eskisi gibi çocuk sesiyle cıvıldasın istiyordum.

"Hayır hiçte zor değil.Öğretmenim bana hepsini öğrettiği için artık zorlanmıyorum okurken."Ah bir de o küçük baş belası vardı değil mi?Kızımın kalbini çalan küçük cadı.Geçen akşam Elif'in onun yanında nasıl mutlu olduğunu sürekli gülen suratından anlamak hiçte zor değildi.Zaten en çok unun yanında bu kadar neşeli oluyordu.O kızda değişik bir şeyler vardı ve etrafımdaki insanları etkisi altına çoktan almıştı.Annemin de Eliften pek bir farkı yoktu,oda küçük cadıdan bahsederken gözlerinin içi gülüyordu.

"Yemek hazır yavruları hadi gelin."

"Tamam Annem önce ellerimi bir yıkayım sonra geçeriz prensesimle."Hızlıca lavaboya gidip önce ellerimi yıkadım ardından Elifi de alarak yemek masasına oturdum.Onca koşuşturmanın ardından oldukça acıkmıştım.Annem yemekleri servis ederken salataya çatalımı batırıp ağzıma attım.Çorba dolu kaseyi önüme bıraktığında kokusu dikkatimi çekmişti,tavuk suyuna çorba mıydı o?Acaba yanlış mı gördüm diye kaşığı çorbaya daldırdığımda yanılmadığımı fark ettim.Bu yemek genelde hasta çorbası diye yapılırdı bizim evde.Yüzümü tabaktan kaldırıp kızıma çorba veren anneme baktım.