Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)

9.BÖLÜM

...İYİ OKUMALAR...

Buyurun benim siz kimsiniz?"Adamın suratı beni gördüğünden memnun olmamış gibi şekilden şekle girmiş tuhaf bakışlarla rahatsız etmeye yetmişti.Tabi bu çekingen halimi belli etmeden karşısında dik duruşumu bozmadım.Zira kim olduğunu anlamam arkasında bana dolu gözle bakan Emir'i görmemle yetmişti.

"Ben Emir'in babası Hamit.Sizinle konuşacaklarım var öğretmen."Ne konuşacaksın nasıl acımasızca olduğunu ve bu masum çocukla,annesine nasıl işkence ettiğini mi?

"Evet sizi dinliyorum benimle ne konuşacaksınız?"Yüzüne takındığı iğrenç gülümseme midemi bulandırırken sakinliğimi gelecek konuşmaya sakladım.

"Sen benim karıyı tehdit etmişsin.Polise giderim Emir'i elinizden alırım diye.Öğretmen eceline mi susadın.Sen kim oluyorsun da beni tehdit ediyorsun?"Mizaç gereği sert biri değildim tabi damarıma basılmadığı sürece.Hem karı da ne kaba bir kelime hoş böyle pislik bir adamdan ne kibarlığı beklenir ki?.

"Tehdit??Senin o pis ellerin arkandaki masuma değdiği zaman göreceksin tehdidin ne demek olduğunu."

"Bana bak o benim çocuğum istediğimi yaparım."

"Asıl sen bana bak!!Eğer Emir'e dokunursan o zaman ben dediğimi yapar senin o iğrenç yüzünü hapis köşelerinde süründürmek için elimden geleni ardıma koymam.Senin boş tehditlerinden korkup sinecek,yada bu çocuğa eziyet etmene göz yumacak biri değilim ben anlıyor musun? "Bir adım yaklaştı.Biliyorum amacı göz dağı vermekti.Korkmadan aynı şekilde bende karşısına dikildim.

"Ben tehdit etmem öğretmen yaparım.Bundan sonra Emir okula gelmiyor.Hadi bakalım şimdi ne yapacaksın?"

"Bunu yapamazsın.Buna asla izin vermem."Beni duymamazlıktan gelip iğrenç bir kahkaha eşliğinde Emir'in kolundan çekiştirerek götürdü.Sinirden olduğum yerde tepinmek istiyordum.Bu adam baba değil cani,acımasız,pisliğin...Tövbe çekerek sinirimin yatışmasını bekledim.Şimdi ne yapacağım peki?Ya dediğini yaparsa?Ya Emir'i okula göndermezse?Allah'ım sen bana yardım et bu adamın zulmüne şu masum çocuğu annesini kurtarmam için fırsat ver.Yolun ortasında yaşadığım konuşmaların etkisi ve o adamın yapacaklarını düşününce gözlerim dolmuştu.Eli kolu bağlı hiç bir şey yapamamak,tutunacak bir dalının olmaması ve acı içinde olacakları beklemek ne kadar zor.Şu an eminim Seher hanım da bu duygular içerisindeydi.Ben Rabbim'e sığınıp onları biçare bırakamayacağım elbet.Dediğim gibi elimden ne gelirse yapacağım onları kurtarmak için.Gözlerimi silip eve doğru yürümeye başladım tekrar.Yarın okula dediği gibi Emir'i göndermezse o zaman yasal işlemleri başlatacaktım.

Evim bu kadar uzak mıydı?Ben kaç dakikadır yürüyordum Allah aşkına.Etrafıma bakındım burası Eliflerin evinin bulunduğu sokaktı.Kendime kızıp yönümü tekrar evimin olduğu tarafa çevirdim.Şimdiden bu kadar bocalamak...Aklımın karışması hiç ama hiç hoşuma gitmemişti.Soğuk hava burnumdan ağzımdan girerken içimi üşütmüştü.Bu gün biraz zor ısınırdım kesin.Ellerimi bir birine sürterek anahtarı çıkartıp girdim eve.Üzerimdeki kabandan kurtulup salona geçtim.Peteklere ellerimi değdirip yüzüme,burnuma sürttüm.içeri oldukça sıcak olmasına rağmen hala üşüyordum.Galiba hasta olacaktım...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Kaç saat bu koltukta uyudum bilmiyorum ama hava kararmıştı.Yanımda duran telefona uzanıp saate baktım.Aman yarabbi ne çok uyumuşum böyle neredeyse sabah olmuştu.Şaşkınlıkla yerimden doğruldum ve anında yüzümü buruşturdum.Vücudumun bazı bölgelerinde kendini iyiden iyiye hissettiren ağrılar vardı.Özellikle burnum çok fena sızlıyordu.Evet çok geçmeden nedeni arkasından gelen aksırmayla belli oldu.Fena grip olacak gibi duruyordum.Hiç iştahım olmadığı için sadece bitki çayı ile sabah öğününü geçiştirdim.Bu gün çocuklarla işleyeceğimiz konular üzerinde şöyle bir göz gezdirip kitapları çantama bıraktım.Çok bitkin olsam da okula gitmek zorunda hissediyordum kendimi.Bir de Emir vardı.Bu gün gelip gelmeyeceğini görmeli ondan sonra ne yapabileceğim bakmalıydım.