Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)

45.BÖLÜM

YİNE VE YENİDEN TATLI...ÇOK BEKLETMEK İSTEMEDİM SİZİ CANLAR,YAPILAN YORUMLARA VE MERAKINIZA KARŞILIK HEMEN YAZMAYI SEÇİP KARŞINIZA GELDİM...EEE SİZDE BENİ KIRMAYIN HANİ OY VE YORUM YAPMAYAN SESSİZ OKUYUCULARIM BU SÖZÜM SİZE HADİ SİZLERİDE GÖRELİM O PUFİDİK ELLERİNİZ SİZİNDE YORUMA VE YILDIZA GİTSİN...NEYSE YİNE ÇOK UZATTIM BU BÖLÜMÜ BENDEN UZUN ZAMAN ÖNCE İTHAF ETMEMİ İSTEYEN FAKAT BENİM UNUTKANLIK ENGELİME TAKILAN OKUYUCUM...Reyhan1903fee... İTHAF ETMEK İSTİYORUM CANIM GECİKMEDEN DOLAYI KUSURUMA BAKMA OLUR MU...BU ARADA TATLIMIZ KIBRIS TATLISI...

İYİ OKUMALAR;

"Nasıl böyle bir şey yaparsın ,bu kadar kolay mı sevginden vazgeçmek?"

"Abi ben sevgimden vazgeçmedim, buna mecbur bırakıldım.Anneme ne söylediysem ikna olmadı ve halada ikna olmuş değil.Sırf...Sırf Tokatta kalmak ve sevdiğim insanı uzakta olsa görebilmek için kabul ettim.Ben Allah'tan korktum abi can yaktım canım yandı ama dediğimi yaptım.Şimdi söyle yerimde sen olsan ne yapardın?"Dediğimde tutmakta zorlandığım yaşlar bir bir akmaya başladı.

"Ona da gelecek sıra nasıl bu kadar acımasız olur hiç mi görmedi ne kadar sevdiğini şu haline bak üzüntüden eriyip bitmişsin.Yok Ankara'ya varır varmaz bu konuyu annemle enine boyuna konuşacağım.Zaten şüphelerim vardı ne yengeni konuştura bildim nede annemi.Sorduğumda biri bir şey yok, diğeri ise Lamia'ya sor deyip geçiştirdi beni."O kadar kızmıştı ki dudaklarını kemirip sürekli başını aşağı yukarı sallıyordu.Onun bu haline bakıp dahada kötü oldum.Şu anki duygularımı neye yoracağımı da bilemedim çünkü abim bana destek çıkıp Oğuzla olan birlikteliğimi onaylarken annemin kabul etmeyeceği gelip yüreğim tam ortasına oturarak baskı yapıyordu.

"Tamam ağlama artık döktüğün göz yaşlarına kıyamam ben senin."Deyip eliyle göz yaşlarımı sildi.Bana diyordu ama onun siyah hareleri de çoktan nemlenmişti.

"Çok mu seviyorsun?"Başımı salladım.

"Anlat bakalım şu Oğuz efendiyi kız kardeşimin gönlünü çaldığına göre sevilmeye layık biri demek ki."Hala dolu olan gözlerimle abime bakıp gülümsedim.İnsan sevdiğini bir kalıba sığdırabilir miydi?Yada bir kaç kelimeyle sevgisini özetleyebilir miydi?Ben yapamazdım ama dilimin döndüğünce anlatmaya çalıştım.

"Senin gibi onunda kocama yüreği var,öyle ki her şeye ona karşı olan tutumuma rağmen benden vazgeçemeyecek kadar büyük ve merhametli.Ailesine çok düşkün zaten toru topu bir annesi birde kızı var.Elif...Elifim sevgiye aç daha bebekken kanadı kırılıp uçmayı unutan minik kızım.Abi benim sevgim tek Oğuzla sınırlı değil ben sırf onu bıraktım diye bu kadar üzülmedim.Benim gönlümün merkezine öyle oturmuşlar ki ister annem kabul etsin ister etmesin onları kimse oradan söküp alamayacak ve tek başıma yaşlanacağımı bilsem de bu gönle bir daha kimse girmeyecek."Dediğimde burukça gülümsedi.

"Ah be güzelim gözlerinde çektiğin acının her zerresini görebiliyorum?Keşke zamanında söyleseydin belki şimdiye_"

"Abi annemi ikna edebileceğine inanıyor musun?"Bunu titreyen dudaklarımla sorarken annemin hala benimle konuşmuyor oluşu ise ayrı bir canımı yakmıştı.

"Neden sordun bu soruyu şimdi?"

"Ben Ankara'dan ayrılalı bir aydan fazla oldu değil mi?"Dediğimde,başıyla beni onayladı. 

"Bu zaman zarfında bir kez olsun aramadı ondan da geçtim aramalarıma bile yanıt vermedi.Abi el alemin ne diyeceğini kızının mutluluğundan daha çok önemseyen ve insanları tanımadan ön yargıyla yaklaşan bir annemiz var üstelik bana çok kızgın.Yani annemin çokta umurunda değilim seni dinleyeceğini sanmıyorum."