35.BÖLÜM

25.9K 1.6K 261
                                    

HAYIRLI BAYRAMLAAAAR...BAYRAM GELDİ HANİ BİZİM SÜREKLİ MEDYADA OLAN TATLI RESMİMİZ DEDİĞİNİZİ DUYAR GİBİYİM.BU GÜN YOK ÇÜNKÜ BU RESMİ SİZLERLE PAYLAŞIP FİKRİNİZİ ALMAK İSTİYORUM.SİZCE LAMİA KARAKTERİNE BU KIZIMIZ OLUR MU??BAZI OKUYUCULARIM BENDEN RESİM PAYLAŞMAMI İSTEDİLER BENDE İLK PAYLAŞTIĞIM LAMİA KARAKTERİ YERİNE BU HANIM KIZIMIZI KULLANMAYI PLANLADIM SİZCE NASIL SİZEDE UYAR MI???EĞER KABUL EDERSENİZ YORUMLARDA BELİRTİRSENİZ ÇOK SEVİNİRİM.AYRICA İKİ BÖLÜM ARASI BİRAZ UZADI BUNU İÇİNDE AFFINIZA SIĞINIYORUM VE GİDİYORUM...

İYİ OKUMALAR;

Uzaktan gelen ses beynime uyan komutunu verirken sanki tonlarca ağırlığın yer ettiği göz kapaklarım açılmamak için inat ediyordu.Yavaşça aralamayı başardığımda ilk gördüğüm gözümü kamaştıran ışık kümesiydi.İnce bir sızı ile göz bebeklerim yanarken ondan daha beter olan sırtımda hissettiğim o keskin acıydı.İnlememek için dişlerimi sıkıp sırtı tamamen bana dönük duran heybetiyle camı kaplayan adama baktım.Olayları kesik kesik hatırlıyordum.En son hafızamı işgal eden görüntü ise Oğuzun kollarına yığılmam ve Elifin sorduğu bir kaç sorudan ibaretti.Yutkundum boğazımdaki kuruluk ağzımın içinde tuhaf bir tat bırakıyordu.Bir birine kenetli dudaklarımı zoraki ayırıp seslendim.

"Oğuz!!"Zor çıkan sesimi duyar duymaz hemen bana dönerek elinde tuttuğu telefonu cebine bırakıp hızlıca yanıma geldi.Korkuydu gözlerinde okuduğum ve endişeydi.Elini nereye koyacağını bilemeden yüzüme bakarak konuşmaya başladı.

"Şşş sakın kımıldama ben hemşirelerden hemen doktoru çağırmalarını isteyeceğim."Odanın kapısına giderek seslenirken bakışlarımı ondan alarak yukarı biraz önce beni rahatsız eden ışık kümesine çevirdim.

"Çok ağrın var mı?Nasıl hissediyorsun?Doktor geldiğinde ağrı kesici yapmalarını isteyelim.Şuna bak ne hale getirdiler seni o şe..."Dediğinde başımı eğerek elini tutup sıktım.Şu an canım çok yanıyordu ama onun bu endişeli haline birde bu acı çeken halimin tesir etmesini istemiyordum.

"Sakin ol sadece birazcık ağrım var."

"Çok çok üzgünüm Lamia koruyamadım seni,izin verdim canını yakmalarına."Öyle bir mahcup çıkmıştı ki sesi sanki bana bunu yapan başkası değil de kendiymiş gibi suçluluk duyuyordu.

"Oğuz!!"Dediğimde gözlerini kapattı.Yutkunup konuşmaya başladım onun kendini böyle üzmesini istemiyordum.

"Yapma sen değil,bana bunu yapanlar suçlu hem her zaman olduğu gibi elinden geleni yaptın...Belki sen olmasaydın o adamlar çoktan beni..."

"Sakın o kelime dökülmesin dudaklarından.Düşünmesi bile beni kahrederken,ben sana bir şey olacak diye ölüp ölüp dirilirken Lamia,gözünü seveyim o kelimeyi aklından bile geçirme."

"Özür dilerim.Ben seni üzmek istememiştim."Yüzümü buruşturup sırtımdaki dayanılmaz acının verdiği sinyalle inledim.

"Çok canın yanıyor senin rengin iyice attı.Nerede kaldı bu doktor!"Başımı belli belirsiz salladım çünkü bunu yaparken bile canım yanıyordu.Konuşsam dudaklarımdan yeni bir inilti kopacak ve Oğuz daha çok panikleyecekti.Dişlerimi var gücümle sıkıp acının biraz olsun hafiflemesi içi Allah'a dua etmeye baladım.

"Lamia durumunu ailene bildirmek zorundayız.Onlarında senin bu yaşadıklarından haberdar olması lazım."Ne diyordu bu adam canımın acısından yanlış mı duyuyordum acaba?Ne ailesinden bahsediyordu?

"Hayır olmaz!!Eğer onlara başıma gelenleri söylersen ne işim nede senle olan yakınlığım kalır."

"Bu kadarı yapmazlar her halde bence bilmeye hakları var."

Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin