👇🏽👇🏽👇🏽👇🏽👇🏾
ŞEKERLERİM PUDRA ŞEKERLERİM BENİM...YENİ VE AĞZINIZDA ÇİKOLATANIN EN YOĞUN HALİNİ BIRAKTIRACAK TATDA BİR BÖLÜM YİNE SİZLERE SUNUYORUM.SİZDEN KÜÇÜCÜK MİNNACIK BİR RİCAM OLACAK...OY VEREN ŞEKERLERİM YORUM YAPAN TATLIŞLARIM EĞER KİTABIMI CİDDEN BEĞENEREK OKUYORSANIZ SİZİN GİBİ KİTAP OKUYAN ARKADAŞ VE DOSTLARINIZA TAVSİYE EDEBİLİRMİSİNİZ?KİTABIM İSTEDİĞİM HIZDA İLERLERSE EĞER HER HAFTA YENİ BÖLÜM YAYIMLAYABİLİRİM BÖYLELİKLE SİZLERE.NEYSE ŞİMDİDEN İLGİNİZDEN DOLAYI TEŞEKKÜR EDERİM.HEPİNİZİ ALLAHA EMANET EDİYORUM.YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE İYİ OKUMALAR...
Oğuzun ağzından;
Söz gümüşse sükut altın demiş ya atalarımız bu lafa istinaden sabırla bekledim işkence gibi geçen dakikaları.Lamia ile baş başa oturmak onun yüzüne çekinmeden bakmak güzeldi fakat kurduğu her cümlede sinirlerim yay gibi gerilmişti.Sustum.Eğer susmayı tercih etmesem devirir döker gitmeni istemiyorum diye yüzüne haykıra haykıra söylerdim.Sustum.Bende olmayan gönlünü ürkütüp kaçırmaktan korktum.Sustum.O benim yerim burası tam kalbinin üzeri diyene kadar da susacaktım.Oturduğum yerden sakince kalkıp konuşmasına ara veren kıza baktım.
"Bitti mi?"
"Anlamadım?"Öyle bir baktı ki zaten yüzüme anlamamakla afallamak arasında sıkışıp kalmıştı.
"Diyorum ki bitti mi?Size gece nöbetinden çıktığımı söylemiştim ve çok yorgunum.Şimdi müsaadeniz olursa yatmaya gideceğim."
"Ama benim söy_"Yanında daha fazla beklemeden salondan çıkıp odama geçtim.Biliyorum bu davranışım hiç hoş değildi fakat kendimi o kadar çaresiz hissediyordum ki!Ne yapacağını bilemeden onun bizi bırakıp gittiğini düşündüğüm her dakika nefesim kesilir gibi oluyordu.Tıpkı şu anda olduğu gibi.Elim gömleğin bir kaç düğmesini özgürlüğüne kavuştururken bir yandan odanın camını açmaya çalıştım.Bu eylemimle soğuk hava ilk yüzümle sonra ciğerlerimle buluştu ama nafile hiç bir değişiklik yoktu.Beni boğan odanın havasızlığı değildi zaten Lamia'nın yanımızda ayrılma düşüncesiydi.Rabbimin icabetiyle belki filizlenir diye gecenin karanlığına,eşlik eden sessizliğe bakıp dua tohumları saçtım her bir yana.Altı yıldan sonra karanlık sokaklarıma bu kız ışık tutacaksa Allah'ım izin ver aydınlatsın ömrümü izin ver ona doğru, gönlüne doğru gideyim.Helalim ettiğin gibi ahretliğimde et.Derin bir nefes daha alıp boş bakışlarımı bıraktım sokaklara.Bu gece bu gözlere uyku haramdı.Gelip hiç olmadık yerde,yıllar sonra bu kalbe dokunmak...İnatçı cadı sen bana ne yapıyorsun böyle.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Tavanı izleyerek geçirdiğim geceyi evi dolduran sesler aydınlatırken daha fazla beklemeden üzerimi giyindim.Koridora çıktığımda annem ile Lamia her zaman olduğu gibi çekişerek masayı hazırlıyorlardı.Salona doğru adımladığım da Elifimin odasının kapısı açıldı.Miniğim evimin neşesi gözlerini ovalayıp uykulu bir vaziyette banyoya doğru gitmeye çalışıyordu.
"Minik prensesim günaydın."Kollarından tuttuğum gibi kucağıma aldım.Bu şekilde yürürse ya kafasını bir yere vuracak yada düşecekti.Bebekken yaptığı gibi başını omzuma yaslayıp burnunu boynuma gömdü.Güldüm hiç büyümüyordu gözümün nuru minik kızım.
"Elif babacığım sen hala uyuyorsun ama istersen okula gitme bu gün ne dersin?"Dediğimde başını omzumdan hemen kaldırıp gözlerini kocaman açtı.Ben onun bu haline gülerken o çoktan açıklama yapmaya başlamıştı.
"Hayır baba bak ben uyandım."
"Dur bir bakıyım cidden uyanmış mısın?"Gözlerini biraz öncekinden daha çok açıp yüzüme boncuk boncuk bakarken daha fazla dayanamadım.Bu sevimli hali öyle güzeldi ki dayanamayarak yanağından öpmeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Derdimin Dermanı Ol(Tamamlandı)
SpiritualSpiritüel#1 Hiç bilmediği şehirde ilk görevini icra eden Lamia'nın başından geçen biraz komik,biraz hüzünlü hikayesi anlatılmaktadır.Çocuklara çok düşkün, işini özveriyle yapan kızımız ilk atandığı okulda başlar olaylar.Zamanla öğrencilerini tanır v...
