Girl VS Boys {Book 1}

Chapter 3

Μου χαμογέλασε έσκυψε πιο κοντά μου και μου είπε : "Δεν θες να μπλέξεις μαζί μου ή με τη παρέα μου"

"Πω πω πω... Πόσο φοβάμαι" σαρκάστηκα, αράζοντας στην καρέκλα μου. "Δεν βλέπεις πόσο τρέμω; Η τρίχα μου έχει γίνει κάγκελο. Θα τα κάνω πάνω μου" συνέχισα, μένοντας ακίνητη στη καρέκλα μου με ένα ύφος που δηλώνει ότι βαριέμαι πάρα μα πάρα πολύ.

"Σοβαρολογώ. Δεν είμαι ο αρχηγός των Bad Boys για το τίποτα" μου είπε. "Γι αυτό πήγανε να φτιάξεις τα μαλλάκια σου και μη μιλάς" συμπλήρωσε.

"Τα μαλλιά μου είναι εντάξει. Τα δικά σου θα θέλουν λίγη δουλίτσα σε λίγο" του είπα και σηκώθηκα σαν αστραπή από τη θέση μου και του όρμηξα. Του τράβηξα δυνατά τα μαλλιά και τον έκανα να μορφασει. Του έδωσα μια γερή γόνατα στον ανδρισμό του και εκείνος βόγκηξε.

"Και εσύ δεν έπρεπε να μπλέξεις μαζί μου" του είπα και εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι. Διάλειμμα!

Πήγα προς τη πόρτα όμως ένα κορίτσι με σταμάτησε.

"Γεια σου " μου είπε.

"Γεια" της απάντησα. Είχε πορτοκαλί  μαλλιά και πράσινα μάτια. Φορούσε μια μαύρη  φούστα που ίσα - ίσα κάλυπτε τα οπίσθιά της. Από πάνω  φόραγε μια φούξια μακρίμανικη μπλούζα και κάτι φούξια μποτάκια.

"Θες να -" πήγε να πει αλλά σταμάτησε όταν ήρθαν και άλλα τέσσερα κορίτσια. Και αυτές είχαν το ίδιο παρόμοιο ντύσιμο με αυτή.

"Θες να γίνεις μια από εμας;" με ρώτησε τελικά η πορτοκαλομάλλα.

"Τι εννοείς να γίνω μια από εσας;" τη ρώτησα.

"Να γίνεις μια από εμας. Τις Divinas" μου απάντησε αυταρέσκεια. Divinas, μετάφραση : θεές. Αν κρίνω και από το λουκ και από τον τρόπο που σιμπεριφέρονται θα είναι η ψωνάρες του τμήματος.

Κάποια πρέπει να έβλεπε πολύ Πάττυ όταν ήταν μικρή...

"Οχι" της απάντησα εγώ. Έστριψα και βγήκα από τη τάξη. Καθώς περπατούσα έπεσα πάνω σε ένα κορίτσι. Είχε ομπρέ μαλλιά και μέλι μάτια.

"Συγγνώμη" της είπα.

"Δεν πειράζει" μου απάντησε χαμογελώντας" Εσύ είσαι η καινούρια έτσι δεν ειναι;" με ρώτησε.

"Ναι. Στο ίδιο τμήμα δεν είμαστε; " τη ρώτησα.

"Ναι" μου απάντησε και ύστερα τα μάτια της έλαμψαν από θαυμασμό "Αυτό που έκανες μέσα στη τάξη ήταν απίθανο! Κάνεις δεν τα έχει βάλει ποτέ με τον Σταμάτη και τη παρέα του!" Είπε με θαυμασμό.

"Σταμάτης;" τη ρώτησα μπερδεμένη.

"Ναι αυτός ο ψηλός που έσπασες στο ξύλο;" μου είπε. Ώστε Σταμάτη τον λένε...

"Α, και γιατί δεν τα βάζουν μαζί του;" τη ρώτησα εγώ.

"Ελα θα σε ξεναγήσω και θα σου τα εξηγήσω όλα" μου είπε. Εγώ συμφώνησα και καθώς προχωρούσαμε άρχισε να μου εξηγεί.

"Ο Σταμάτης είναι δέκα οκτώ, σχεδόν δέκα εννιά και έμεινε στην Γ' Λυκείου. Η παρέα του - Ο Κώστας, ο Μιχάλης, ο Λούκ και ο Δημήτρης -  είναι κι εκείνοι στην ίδια ηλικία με εκείνον και έμειναν κι αυτοί" Ώστε έμεινε ο κύριος Σταμάτης ε; Και μας το παίζει και υπέροχος...

"Γιατι όμως δεν τους αντιμιλά κάνεις;" τη ρώτησα και εκείνη μου απάντησε πως όλοι τους φοβούνται. Είναι όλοι από πλούσιες οικογένειες και είναι μπλεγμένοι με ναρκωτικά και άλλα διάφορα. Έμαθα ότι είναι μηχανόβιοι και ότι πιστεύουν πως τα κορίτσια δεν τα ενδιαφέρουν τίποτα πέρα από την εμφάνιση τους, τα αγόρια και τα συναφή. Μωρε θα τους αλλάξω εγώ αυτά τα πιστεύω. Αλλιώς να μη με λένε Ιωάννα!

Λίγη ώρα αργότερα χτύπησε το κουδούνι για μέσα και έτσι πήγαμε προς τη τάξη. Πάλι καλά είχαμε μάθημα επιλογής, εικαστικά! Αφού μπήκαμε μέσα η... αχ καλέ δεν συστήθηκε! Τέλος πάντων, ήρθε και έκατσε δίπλα μου.

"Πειράζει;" με ρώτησε.

"Οχι. Αλλά ξεχάσαμε να συστηθούμε" της είπα εγώ.

"Αχ ναι! Έχεις δίκιο"είπε χτυπώντας ελαφρά το κούτελό της με τη παλάμη της. Ύστερα μου έδωσε το χέρι της " Διονύσια, αλλά με φωνάζουν Σία" μου είπε. Της έσφιξα το χέρι και της είπα το όνομα μου που ήδη το 'ξερε.

Μετά από λίγο μπήκαν και οι Divinas μαζί με ποιους;

Τα Bad boys!

"Αυτοί γιατί κάνουν παρέα;" ρώτησα την Σία.

"Αυτές είναι οι Divinas τα ψώνια με λίγα λόγια. Εκείνη η πορτοκαλομάλλα τα έχει με τον Σταμάτη " μου έλυσε την απορία μου. Παναγιά μου! Πως αντέχει ο ένας τον αλλο; Αλλά θα μου πεις όλα τα καθυστερημένα μαζί δεν είναι; Γιατι πρέπει να είμαι στο ίδιο τμήμα με αυτούς;!