Ύστερα από δύο ώρες στο πάρκο...
Μωρε τι να σε ηρεμήσει το πάρκο όταν βλέπεις το για τρία χρόνια αγόρι σου να φασώνεται με την κολλητή σου!
Ναι καλά ακούσατε... εννοώ διαβάσατε. Ο Λέβεντ με την Ολένα! Δύο από τα πιο σημαντικά άτομα στη ζωή μου με προδωσαν!
Έτσι πήρα την απόφαση να πάω στο μπαρ. Σηκώθηκα από το παγκάκι και περπάτησα μέχρι το μπαρ της γειτονιάς. Πάλι καλά που είναι εδώ κοντά.
Εκεί παρήγγειλα διάφορα ποτά. Δηλαδή δύο μπουκάλια ρώσικης βότκας, ένα μπουκάλι απλή βότκα, τέσσερα ποτήρια Τομ Κόλινς, και τρία μικρά ποτηράκια ουίσκι. Και από ότι καταλάβατε έγινα τύφλα! Τα κατάφερα πάλι! Το πως βέβαια άντεξε το έντερό μου και δεν τρύπησε, είναι ένα θαύμα.
Συνολικά στο μπαρ ήμουν τέσσερις ώρες και μεθοκοπούσα. Θα καθόμουν και άλλο, αλλά...
"Ιωαννα;" με ρώτησε μια γνώριμη φωνή. Γυρνάω και ποιον είδα;
"Θταμάτη;" ρώτησα
"Ιωάννα έχεις πιει;" με ρώτησε εξετάζοντας με προσεκτικά .
"Λι... Λίγο" του απάντησα μεθυσμένα.
"Πόσο λίγο;" με ρώτησε.
"Τλία μπουάλια λώθικη βότα, ένα μπουάλι απλή βότα , τέθελα ποτήια Τομ Κόλινθ τσε τλία μικλά ποτηάκια ουίθκι " του απάντησα ακόμα πιο μεθυσμένα.
"Μα νόμιζα πως είσαι κατά του αλκοόλ" μου είπε σμίγοντας τα φρύδια του. Μας είχαν ρωτήσει όλους στο τμήμα για την σχέση μας με το αλκοόλ δεν φταίω εγώ που το ξέρει! Μα καλά και αυτοί οι καθηγητές τι διαολο ρωτάνε;
"Ζεν είμαι ότθαν ειμαι άλια" του απάντησα. Απορώ πώς με καταλάβαινε.
"Ιωάννα τι εγινε;" με ρώτησε και την ώρα που πήγα να του απαντήσω λιποθύμησα.
-----------------------------------------------------------
Ξύπνησα σε να δωμάτιο που δεν έχω ξαναδεί. Φόραγα... Εκτός από τα εσώρουχά μου... Μια κοντομάνικη μπλούζα που έφτανε μέχρι λίγο πιο κάτω από το βρακάκι μου.
Πήγα να σηκωθώ αλλά ξανά ξάπλωσα γιατί το κεφάλι μου πόναγε αφόρητα.
Μετά από λίγο κάποιος άνοιξε την πόρτα.
Ο Σταμάτης.
"Καλημέρα πως είσαι;" μου είπε - με ένα ύφος του τύπου 'και να μη μου πεις χεστικα' - και έκλεισε τη πόρτα πίσω του. Προχώρησε προς το μέρος μου και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού.
"Έχω έναν ΤΕΡΆΣΤΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΎ ΔΥΝΑΤΌ πονοκέφαλο, αλλά κατά τα άλλα καλά" του απάντησα. Κοίταξα τριγύρω μου. Το δωμάτιο είχε κόκκινους και σκούρους μπλε τοίχους μια βιβλιοθήκη, ένα γραφείο, κονσόλες βίντεο παιχνιδιών, έναν υπολογιστή και πάνω στους τοίχους ήταν κολλημένες φωτογραφίες από μηχανές, αυτοκίνητα, και... γκόμενες.
"Που είμαστε;" ρώτησα τον Σταμάτη ξαναγυρίζοντας το βλέμμα μου σε εκείνον.
"Είμαστε στο... "
TO BE CONTINUE........!
ΤΙ ΚΆΝΕΤΕ;;;
ΤΕΛΙΚΆ Ο ΛΈΒΕΝΤ ΠΡΌΔΩΣΕ ΤΗ ΚΟΠΈΛΑ ΤΟΥ (ΤΗΝ ΙΩΆΝΝΑ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΈΝΑ....
ΗΛΊΘΙΟΣ! ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.....;;;;
ΝΑ ΚΑΙ ΠΆΛΙ Ο ΣΤΑΜΆΤΗΣ....
ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟΊ ΟΙ ΔΎΟ;;;;;
TILL NEXT TIME....
CYA 😘
YOU ARE READING
Girl VS Boys {Book 1}
Teen Fiction~~~~~~~~~~~~ "Μην το παίζεις δύσκολη. Το ξέρω ότι με θες" μου είπε και τότε δεν άντεξα άλλο. Έσκασα στα γέλια. Όλη η τάξη μας κοίταζε πλέον. "Two things. One: δεν το παίζω δύσκολη. Είμαι δύσκολη. Two: Αν σε ήθελα θα έπρεπε μάλλον να πάω κατευθείαν...
