TWO MONTHS LATER (spongebob squarepants voice)... Βασικά τρεις-περασαν και τα Χριστούγεννα.
Όλα είναι μια χαρά. Χαίρομαι που η Σία συμπάθησε τους φίλους μου και εκείνοι εκείνη. Εμείς οι τέσσερις είμαστε μια πολύ καλή παρέα και εντός και εκτός σχολείου.
Σήμερα ο Λέβεντ και η Ολένα δεν ήρθαν σχολείο ενώ είχαν φύγει το πρωί από το σπίτι. Έτσι αποφάσισα να κάνω κοπάνα τις 2 τελευταίες ώρες.
Πήρα τη μηχανή μου και οδήγησα προς το σπίτι άνοιξα τη πόρτα η οποία ήταν είδη ξεκλείδωτη.
Ρε! Λες να μπήκε κλεφτης; Παναγιά μου, σώσε με!!!
Καλά εντάξει Ιωάννα ηρέμησε. Έχεις μαύρη ζώνη στο καρατε. Θα τον κάνεις μαύρο στο ξύλο. Ουφ. Βαθιές ανάσες.
Πέρασα αθόρυβα μέσα από τη πόρτα και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο που ακουγόταν πιο δυνατά...
Βογκητά; Τι διάολο; Ποιος βογκάει; Γιατι βογκάει; Και γιατί στο σπίτι μου; Και πως μπήκαν εδώ μεσα;
Προχώρησα προς τη κρεβατοκαμαρα των γονιών μου και τι να δω;
Έναν ψηλό με μαύρα μαλλιά ,σκούρα καφέ μάτια,υπέροχο μαύρισμα να είναι χωρίς μπλούζα και να φασώνεται με μια που έχει ξανθιά μαλλιά και γαλανά μάτια.
Ξερόβηξα και έτσι γύρισαν και με είδαν. Με κοίταζαν σοκαρισμένοι. Θα τους λιώσω! Πως τόλμησαν; Οι προδότες, οι δοσίλογοι, οι μαλακες! Θέλω να σπάσω ότι εχώ γυάλινο μέσα στο σπίτι πάνω στα κεφάλια τους!
"Ιωάννα δεν είναι αυ-" πήγε να πει αυτή.
"Να πας στο διαολο μωρή τσουλάρα!" Ούρλιαξα και την χαστούκισα. Άρπαξα τη μπλούζα από το πάτωμα και τη πέταξα σε αυτόν .
"Και εσύ ντύσου!" Του είπα.
Και του πέταξα τη τσάντα του σχολείου στο κεφάλι, ενω σε εκείνη πέταξα τη τσάντα μου από το φροντιστήριο που ήταν δίπλα μου.
Ύστερα πήρα πάλι τη τσάντα του σχολείου μου και έφυγα από το σπίτι.
Έτρεξα προς το πάρκο για να ηρεμήσω. Στη διαδρομή αφήσα όλα τα δάκρυα που κράταγα μέσα στο σπίτι.
Γιατί σε εμένα; Γιατί;
Ποιοι άραγε στεναχώρησαν την αγαπημένη μας Ιωάννα; (ναι λες και δεν είναι προφανές..)
Τι θα κάνει στη συνέχεια;;;
Till next time.....
Cya😘
YOU ARE READING
Girl VS Boys {Book 1}
Teen Fiction~~~~~~~~~~~~ "Μην το παίζεις δύσκολη. Το ξέρω ότι με θες" μου είπε και τότε δεν άντεξα άλλο. Έσκασα στα γέλια. Όλη η τάξη μας κοίταζε πλέον. "Two things. One: δεν το παίζω δύσκολη. Είμαι δύσκολη. Two: Αν σε ήθελα θα έπρεπε μάλλον να πάω κατευθείαν...
