Αφού φτάσαμε η Δήμητρα πάρκαρε το αυτοκίνητο και βγήκαμε έξω.
Δεν το περίμενα να οδηγεί τόσο καλά...
Μπήκαμε στο σπίτι μου. Όλοι έλειπαν. Οι γονείς μου είχαν πάει σε ένα επαγγελματικό μίτινγκ και το γαϊδούρι aka ο μεγάλος μου αδερφός, είναι με την καινούργια του γκομενα, την οποία θα την παρατήσει αφού την πηδηξει.
Την ξενάγησα στο σπίτι.
Δήμητρας P. O. V.
Μου έδειξε το σπίτι του. Τι σπιταρονα είναι αυτή μάνα μου;
Πρώτα μου έδειξε το σαλόνι το οποίο ήταν σαν τρεις φορές το δωμάτιό μου. Είχε δυο καναπέδες και τρεις πολυθρόνες. Είχε επίσης μια τηλεόραση πλάσμα, ένα σύνθετο και ένα τραπεζάκι.
Ύστερα με πήγε στο πιο αγαπημένο μου μέρος όπου και να βρίσκομαι. ΤΗΝ ΚΟΥΖΊΝΑ!
Είχε ένα τεράστιο ψυγείο Samsung (τοποθέτηση προϊόντων), μια τεράστια τραπεζαρία, πολλά ντουλάπια, φυσικά έναν τεράστιο νεροχύτη, ένα πλυντήριο και ένα στεγνωτήριο πιάτων και έναν φούρνο.
Μέσα στο ψυγείο υπήρχε και... ΜΕΡΈΝΤΑ!
Χαμογέλασα γλυκά τον Λούκ και εκείνος αναστεναζοντας μου ένευσε και εγώ άρπαξα την μερέντα. Εκείνος μου έδωσε ένα κουτάλι και άρχισα να τρώω την πολυαγαπημένη μου μερεντούλα! Τι; Έχω να φάω τέσσερις ώρες. Λυπηθειτε με.
"Εσύ γιατί δεν ντύθηκες σαν τις αλλες;" με ρώτησε στο άσχετο. Εγώ απλά αν σήκωσα τους ώμους μου.
"Απλά δεν θέλω να φοράω φούστες" του είπα και συνέχισα να τρώω την υπέροχη ενακιλη (da fuck? 😅) μερέντααα!
Τι;
Δεν φταίω εγώ που είμαι εξαρτημένη!
Τέλος πάντων...
Ξαφνικά ένιωσα κάτι να είναι από πίσω μου. Γυρνάω και βλέπω ένα τεράστιο γλυκούλικο σκύλο.
"Χευ Βάκη! Ξύπνησες αγορίνα μου;" Του είπε ο Λούκ καθώς γονάτισε στο ύψος του σκύλου και άρχισε να τον χαϊδεύει.
"Βάκη; " ρώτησα τον Λούκ.
"Ναι. Από το Παρασκευάς. Παρασκευακης. Βάκης" μου εξήγησε και ένευσα για να του δείξω πως κατάλαβα. Εκείνος ξαναγύρισε στον σκύλο.
"Βάκη από δω η κοπέλα μου, η Δήμητρα "είπε στον σκύλο και με έδειξε. Το σκυλί με κοίταξε και όρμηξε πάνω μου. Με έριξε κάτω και άρχισε ένα γλύφει την φάτσα μου.
Εγώ το χάιδεψα και σηκώθηκα πάνω. Ο Λούκ που γέλαγε τόση ώρα με πήρε αγκαλιά και με φίλησε.
"Σε συμπαθεί" μου είπε όταν τα χείλη μας χωρίστηκαν.
"Το κατάλαβα" του είπα σαρκάστικα και εκείνος με ξανά φίλησε. Σήκωσε το ένα μου πόδι και το πέρασε γύρω από την μέση του. Ύστερα μου είπε να ανεβάσω και το άλλο μου πόδι ανάμεσα στα φιλιά μας. Και έτσι έκανα.
Γειααα
Πώς πάει?
Ελπίζω καλά!
Αυτό ήταν το Chapter 70...
Πο ρε... Ποτέ φτάσαμε στο 70;;;;...
ΑΝΤΕ ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΉΣΩ!
Λοιπόν...
Θέλω να μου απαντήσετε στην παρακάτω ερώτηση:
Θέλετε η Δήμητρα και ο Λούκ να κάνουν Σουλα Ελα Ξανα;😉😏😏😏
Αυτά....
Είναι η ιδέα μου ή βάζω πολλά αποσιοποιητικα;...( ή όπως αλλιώς και να λέγονται αυτές οι τρεις τελείτσες...)
Και τώρα... άνθρωποι εξωγήινοι και ζώα που διαβάζετε αυτό το υπέροχο (να διακριθεί ειρωνεία Παρακαλώ για την λέξη υπέροχο!)...
Τα λέμε! Αντιος!
Till next time...
Cya 😘
YOU ARE READING
Girl VS Boys {Book 1}
Teen Fiction~~~~~~~~~~~~ "Μην το παίζεις δύσκολη. Το ξέρω ότι με θες" μου είπε και τότε δεν άντεξα άλλο. Έσκασα στα γέλια. Όλη η τάξη μας κοίταζε πλέον. "Two things. One: δεν το παίζω δύσκολη. Είμαι δύσκολη. Two: Αν σε ήθελα θα έπρεπε μάλλον να πάω κατευθείαν...
