"Θα μας λένε... Bad Gang!" τους ανακοίνωσα. Εκείνοι με κοίταζαν χωρίς να κάνουν ή να λένε κάτι "Λοιπον; Τι λέτε;" τους ρώτησα.
"Γιουχουυυ γουστάρωωω!" Φώναξε ο Λούκ.
"Ναι!" Φώναξαν ο Κώστας, ο Μιχάλης και ο Δημήτρης.
Ο Σταμάτης με πλησίασε και με στριφογύρισε στον αέρα. Εγώ άρχισα να γελάω, όπως και όλοι οι υπόλοιποι.
Όταν με κατέβασε κάτω μου ψιθύρισε: "Γαμαει".Μετά από κάνα τρίωρο, δηλαδή... Κατά τις δέκα, είπαμε να το διαλήσουμε. Πήγα σπίτι μου, πήρα τον Gray αγκαλιά και σκέφτηκα τι στον μπούλο είχε συμβεί σήμερα.
Από που να αρχίσω και από που να τελειώσω;
1.Από το ότι βγάλαμε παρατσούκλια;
2.Από το ότι με φίλησε ο Σταμάτης;
3.Απο το ότι η γριέτζο πέθανε;
4.Από το ότι μαλωσα με τους γονείς μου και τώρα δε θα μου ξαναμιλήσουν;
5.Ή από το ότι άλλαξαν το όνομα της παρέας για μενα;
Είναι πολλά όλα αυτά για μια μέρα!!! Έτσι χαμένη που ήμουν δεν κατάλαβα πως με πήρε ο ύπνος...
The next day...
Ξύπνησα από το κολοξυπνητήρι του κινητού μου.
Η ώρα ήταν... 7:30;
Σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβάτι, έβαλα φαι στον Gray και πήγα να ετοιμαστώ σαν σύφουνας. Μέσα σε 10 λεπτά ήμουν έτοιμη.
Σήμερα φόρεσα ένα απλό τζιν με σχησίματα στα γόνατα, μια ροζ μπλούζα με τους ώμους έξω και τα μαύρα All star μου.
Χτενίστικα, πήρα την τσάντα μου, τα κλειδιά της μηχανής, κλείδωσα την πόρτα και έφυγα.
Καθώς οδηγούσα πρόσεξα ότι δεν φόραγα κράνος. Ε σιγά τώρα... ποιος χέστηκε;
Αφού έφτασα στο σχολείο, πάρκαρα τη μηχανή και πήγα στην πίσω αυλή. Εκεί είδα και όλη τη παρεα...
"Привет!" τους είπα. Αυτοί με κοίταζαν σαν χάνοι.
"Γεια!" Επανέλαβα στα ελληνικά. Όλοι έκαναν ένα 'αααα'. Αμάν τίποτα δεν ξέρουν; Μάλλον πρέπει να τους μάθω ρώσικα. Να βρίζουν ελεύθερα. Ή να καταλαβένουν πότε τους βρίζει ένας Ρώσος.
"Ρε Ιωάννα... Πρέπει να μας μάθεις ρώσικα ειδικά της βρισιές "μου είπε ο Λούκ λες και ήταν μέσα στο μυαλό μου.
"Ρε Λούκι Λούκ, μέσα στο μυαλό μου είσαι; Και γω το ίδιο σκεφτόμουνα" του είπα και όλοι αρχίσαμε να γελάμε.
"Λοιπόν στις 7 στο σπιτάκι να μας μάθει η Rosie ρώσικα " είπε ο Κωστάκης.
"Κανονίστηκε" είπαμε όλοι μαζί και δώσαμε τα χέρια.
Λίγο μετά χτύπησε το κουδούνι.
Γι αυτό πήγαμε στην τάξη. Πρώτη ώρα...
Εικαστικά! ΝΑΙΙΙ!
Αυτό και η γυμναστική... αντε και ΛΊΓΟ η λογοτεχνία, συν το διάλειμμα είναι οι αγαπημένες μου ώρες σε αυτή τη Κόλαση που ονομάζεται ΣΧΟΛΕΊΟ.
Ο καθηγητής μπήκε μέσα και μας χώρισε σε ομάδες και μαντέψτε!
Ήμουν με την υπόλοιπη Gang. Δόξα το Θεό! Δεν είχα καμία όρεξη να ζωγραφίσω με κάποιον άλλο ειδικά με το Σκυλί της Κολάσεως, την τσουλάρα και την Σία. Για αυτό... ΔΌΞΑ ΣΟΙ ΚΎΡΙΕ ΔΟΟΟΞΑΑΑ ΣΟΙΙΙ.
Ο καθηγητής μας ανακοίνωσε πως θα ζωγραφίσουμε την επόμενη ώρα. Τώρα θα έπρεπε να βρούμε το θέμα το οποίο θα έπρεπε να ζωγραφίσουμε. Δηλαδή, θα χάσουμε τα ΑΡΧΑΊΑ! ΖΗΤΩ! Να ένας ακόμη λόγος για να συμπαθώ τα εικαστικά.
Εγώ και τα παιδιά μαζευτήκαμε ώστε να αποφασίσουμε τι θα ζωγραφίσουμε...
------------------------------___________________
Hi guys! What's up? This is the end of this chapter.Till next time...
Cya 😘
YOU ARE READING
Girl VS Boys {Book 1}
Teen Fiction~~~~~~~~~~~~ "Μην το παίζεις δύσκολη. Το ξέρω ότι με θες" μου είπε και τότε δεν άντεξα άλλο. Έσκασα στα γέλια. Όλη η τάξη μας κοίταζε πλέον. "Two things. One: δεν το παίζω δύσκολη. Είμαι δύσκολη. Two: Αν σε ήθελα θα έπρεπε μάλλον να πάω κατευθείαν...