Girl VS Boys {Book 1}

Chapter 7

"Привет Джоан" είπε μια φωνή στα ρώσικα.

Γυρνάω και τι να δω; Τον Λέβεντ και την Ολένα! Τώρα θα μου πείτε ποιοι είναι αυτοί. Ε, θα μάθετε σε λίγο.

"Λέβεντ!" τσίριξα από χαρά και πήδηξα πάνω του. Εκείνος με έπιασε από τη μέση και με έκανε σβούρες στον αέρα. Είχε ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο πάνω στα χείλη του και εγώ μόλις με κατέβασε άρχισα να γελάω. Έτσι όπως γέλαγα ξαφνικά φέρνει τα χείλια του στα δικά μου. Πόσο μου έλειψε ο Λέβεντ! Πάλι καλά έλειπαν οι γονείς μου.

Αφού χωρίστηκαν τα χείλη μας, γύρισα προς τη μεριά της Ολένα, της κολλητής μου. Αγκαλιαστήκαμε σφιχτά.

"Παιδιά τι κάνετε εδώ;" τους ρώτησα γεμάτη χαρά.

"Κάναμε μεταγραφή για εδώ! " τσίριξε η Ολένα.

"Τι;" είχα μείνει να τους κοιτάζω σαν μαλακας.

"Χαχαχα" άρχισε να γελάει η κολλητή μου "Γιατί κάθεσαι και μας κοιτάς σαν μαλακας; " με ρώτησε η κολλητή μου καθώς έριχνε το γέλιο της αρκούδας.

"Μήπως δεν μας θες;" με ρώτησε ο Λέβεντ.

"Μην ακούω βλακίες. Φυσικά και σας θέλω" του είπα και του τσίμπησα το μάγουλο "Που θα μείνετε;"τους ρώτησα "Εδώ" μου απάντησαν "Οι γονείς σου θα μείνουν για τρεις μήνες  στη Σύρο και εμείς τους ρωτήσαμε Αν μπορούμε να μείνουμε εδώ και εκείνοι δεχτηκαν" συμπλήρωσε ο Λέβεντ.

"Με λίγα λόγια θα μας έχεις εδώ για τρεις μήνες " είπε η Ολένα.

Μόλις το άκουσα αυτό ήμουν έτοιμη να κάνω τον αγαπημένο μου χορό του ιδιοκτήτη του snoopy! (λολ)

               ----------------------------------

Καθόμασταν και βλέπαμε διάφορες ταινίες. Μέχρι που χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού.

"Περιμένεις καποιον;" με ρώτησαν και οι δυο τους τους ένευσα αρνητικά και πήγα να ανοίξω τη πόρτα.

Δε θα πιστέψετε ποιους είδα. Με το που άνοιξα τη πόρτα, και αντίκρισα τις φάτσες τους, την έκλεισα κατευθείαν.

"Ποιος είναι;" με ρώτησε ο Λέβεντ μόλις ξανακάθησα. Η πόρτα ξαναχτύπησε. Η Ολένα πήγε να ανοίξει.

"Καλησπέρα" την άκουσα να λέει.

"Σπέρα" άκουσα να απαντάνε και τα αγόρια...

"Είναι εδώ η Ιωάννα; " ρώτησε ο Κώστας νομίζω.

"Ναι περάστε" τους απάντησε. Πω ρε Ολένα, με έκαψες!

Αφού ήρθαν στο σαλόνι, τον λόγο τον πήρε ο Σταμάτης.

"Ιωάννα... Θα σε μαλώσω. Τι τρόποι είναι αυτοι; Έτσι συμπεριφέρεσαι στους καινούργιους σου φίλους;" με ρώτησε με την ειρωνεία να τυλίγει κάθε του λέξη.

"Τι θες ρε άχρηστο απόβρασμα της κοινωνίας; " τον ρώτησα. Είχε αρχίσει να μου τη βαράει στα νεύρα ο τύπος και μου μένουν ακόμα πολλές ημέρες μέχρι να τελειώσουν τα σχολεία *cries with black tears*

"¿Por qué yo? (γιατί σε εμένα;)" Μουρμούρισα στα ισπανικά ώστε να μην καταλάβει κανείς τίποτα.

"Τι;" με ρώτησαν όλοι μαζί

"Τίποτα" τους απάντησα "Λοιπόν ακούω γιατί στα κομμάτια έχετε έρθει στο σπίτι μου;"τους ρώτησα στη συνέχεια.

"Για να σε ευχαριστήσουμε" μου απάντησε ο Μιχάλης.

"Εμένα; " τους ρώτησα. Μου ένευσαν 'ναι'."Είστε σίγουροι;" τους ρώτησα ξανά. Μου ένευσαν πάλι καταφατικά. "Για ποιο πράγμα;" τους ρώτησα με δυσπιστία.

"Που μου έφτιαξες τη μηχανή" μου απάντησε ο Δημήτρης.

"Οκ..." τους ειπα ξαφιασμένη. Τι στο καλό;

"Αυτοί ποιοι είναι; " με ρώτησε ο ξανθός.

"Εσένα τι σε νοιάζει;"τον ρώτησα

"Με νοιάζει" μου απάντησε σηκώνοντάς μου το φρύδι του.

"Λούκ... Δε θες να την νευριάσεις" τον προειδοποιήσε ο Σταμάτης. Μάλλον οι γονατιές που έφαγε τον έκαναν να με φοβάται *evil laugh*

"Εντάξει Λουκά. Λοιπόν αυτοί είναι..."

                     Hmmm....
Ωστε τα άτομα ήταν ο Λέβεντ και η Ολένα.....
Τλκ τα Bad boys δεν είναι τόσο κακά. Ή μήπως σχεδιάζουν κάτι και παίζουν θέατρο;;;;;

         Θα το μάθουμε σύντομα....

               Till the next time...
            
                          Cya😘