...Η Δήμητρα σταμάτησε να περπατάει. Το κατάλαβαν και οι υπόλοιποι. Έτσι σταμάτησαν και εκείνοι.
"Τι έγινε;" ρώτησε η Αφροδίτη την Δήμητρα γεμάτη ανησυχία.
"Παιδιά..." πήγε να πει η Δήμητρα όμως σταμάτησε. Δεν της ήταν τόσο εύκολο να το πει αυτό. Πήρε μερικές βαθιές ανάσες και συνέχισε.
"Η Ιωάννα είναι η κολλητή μου εδώ και τρία χρόνια. Χάρις αυτήν σας γνώρισα. Η Ιωάννα μου στάθηκε στις δύσκολες στιγμές μου. Δεν θα την παρατήσω" τους είπε αποφασιστικά.
"Δήμητρα, τι εννοείς;" την ρώτησε ο Κώστας.
Η Δήμητρα γύρισε προς τον Λούκ.
"Λούκ, σε αγαπάω και το ξέρεις. Μου αρέσει να είμαστε μαζί. Μα... Οι κολλητές είναι πριν τους άντρες. "Sisters before misters". Συγγνώμη" είπε τον φίλησε πεταχτά στο μάγουλό και έφυγε τρέχοντας.
"Θα συμφωνήσω με την Δήμητρα. Μιχάλη συγγνώμη. Πραγματικά λυπαμαι. Θα μου λείψεις" είπε η Αφροδίτη, τον φίλησε και εκείνη πεταχτά και άρχισε να τρέχει για να προλάβει την αδελφή της.
"Και γω θα συμφωνήσω με τα κορίτσια. Σταμάτη, μπορεί να είσαι ο αδερφός μου, αλλά..." είπε η Γωγώ και πήρε μια βαθιά ανάσα. Γύρισε προς τον Κώστα "Σε αγαπάω Κώστα. Αλλά... αλλα... χωρίζουμε" κατάφερε να πει και άρχισε να τρέχει πίσω από τα κορίτσια.
Μετά από αυτό τα κορίτσια πήγαν όλες μαζί στο σπίτι της Ιωάννας...
"Τι κάνετε εσείς εδω;" ρώτησε η Ιωάννα.
Τα κορίτσια της είπαν πως δεν θα την παρατήσουν όμως η Ιωάννα δεν ήθελε να κάνει πια παρέα μαζί τους. Έπρεπε να της συμπαρασταθουν εκείνη τη στιγμή. Όχι μετά από μια ώρα.
Τα κορίτσια σοκαριστικαν και έτσι πήγαν στο σπίτι της Αφροδίτης και της Δήμητρας.
Αφού μπήκαν μέσα η Γωγώ έκλεισε την πόρτα και εκείνη με την Αφροδίτη αγριοκοίταξαν την Δήμητρα.
"ΧΏΡΙΣΑ ΜΕ ΤΟ ΑΓΌΡΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΣΎ ΦΤΑΙΣ ΓΙ ΑΥΤΌ!" της φώναξαν και οι δυο. Αν τις έπιανες από τη μύτη θα εσκαγαν. Η Δήμητρα τότε τα πήρε.
"ΔΕΝ ΣΑΣ ΥΠΟΧΡΈΩΣΑ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΉΣΕΤΕ! ΜΌΝΕΣ ΣΑΣ ΉΡΘΑΤΕ!" τους υπενθύμισε φωνάζοντας.
"ΜΩΡΈ ΑΝΤΕ ΜΟΥ ΣΤΟ ΔΙΆΟΛΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΕΜΆΣ ΌΤΙ ΦΤΑΊΜΕ!" φώναξαν και οι δυο ταυτόχρονα.
YOU ARE READING
Girl VS Boys {Book 1}
Teen Fiction~~~~~~~~~~~~ "Μην το παίζεις δύσκολη. Το ξέρω ότι με θες" μου είπε και τότε δεν άντεξα άλλο. Έσκασα στα γέλια. Όλη η τάξη μας κοίταζε πλέον. "Two things. One: δεν το παίζω δύσκολη. Είμαι δύσκολη. Two: Αν σε ήθελα θα έπρεπε μάλλον να πάω κατευθείαν...