Firts LOVE(MarVoree)

Chapter 28

     KITTY

Kapwa kame tahimik habang nasa byahe, I don't even know na masydo kong nasaktan si Gray sa inasta ko. Ngayon kailangan kong gumawa ng paraan para maging okay sya.

"Are we good?" Nagulat ako sa biglang tanong nya, sumulyap sya sakin sa malungkot nyang mata saka bumalik ang atensyon sa pagmamaneho.

"We're good." Mabilis kong sagot. "I'm sorry, Gray. Kung may nagawa akong hindi mo nagustuhan."

Hinawakan nya ang kamay ko saka ngumiti sakin. Wala na siguro akong kailangan ipangamba pa dahil sa biglang pagbabago ng reaction nya.

"You don't have to, I'm sorry. Kung meron akong nasabi, to feel you upset."

"Don't mind it. Nasira ko ba ang date natin?" Sabi ko sabay taas ko ng kilay at hinihintay ang kanyang sasabihin.

"Of course, hindi. Can I ask you instead, kung nagenjoy ka ba?"

"Oo naman."

"Great." Aniya

Sunddenly I was realized na hindi ko pala kayang galit sakin si Gray even if doesn't. I hate seeing he's affected for my actions na hindi naman ugma sa sitwasyon. Masydo lang tlaga akong maraming insecurities.

Ngayong okay na kame ni Gray, medyo panatag narin ang loob ko. Dahil nabawasan ang aking pangamba, and I think iwasan ko rin ang isipin ang mga bagay na walang kinalaman samin.

I found my self staring at him. Hindi ko akalain na mahuhulog ako ng husto sa kanya. Masaya ako at gustong gusto ko ang lahat sa kanya. Masasabi ko sigurong this is the karma between us or even I. Kasi yung taong kinaiinisan ko dati, minamahal ko na ngayon. Hindi ko maiwasan mapangiti nang maalala ko ang simula namin ni Gray.

I remember the way I stares at him everytime hes around. Naiinis ako kasi feeling ko wala lang sa kanya yun. Or he's better to just pretend. H

"Stop staring, Kitty. Hindi ako makakapahdrive ng maayos sa ginagawa mo." Seryosong sabi nya ay napangisi ako ng tuluyan.

"Okay." Sagot ko. Nagpout pa ako saka tumingin sa labas ng bintana. Pero sa isip ko kinikilig talaga ako, kaya eto ang way ko para itago yun sa kanya.

Naramdaman ko ang pagbitaw nya sa kamay ko. "Hey, are you mad again?"

"No." Pero hindi ako tumingin sa kanya. Instead sa labas lang ako nakatanaw, ayoko magaway na naman kame dahil sa inaasta ko.

"Look at me then." Saka nya hinawakan ang baba ko para tumingin ako sa kanya. Ngumiti ako sa kanya, at ganun din sya sakin. "That's better."

Hinawakan nya ulit yung kamay ko, at nagpatuloy sa pagmamaneho. I just thinking kung dapat ko na bang sabihin kay Gray kung ano talaga ang totoong feelings ko sa kanya. He deserve to be happy and I will too.

"I like you, Gray."

Nagulat naman ako sa biglang pagpreno nya ng sasakyan. Grabe akala ko humiwalay na sakin yung puso ko sa lakas ng kaba ko.

"Gray, magingat ka naman."

"What did you just say?" Tanong nya nang lumapit sya sakin. Dun pa lang nagsink in sakin yung sinabi ko at sa naging actions nya.

"Ha?"

"Say it again, Kitty. Gusto kong marinig ang sinabi mo." Utos nya, yung amoy na amoy ko yung mabangong hininga nya dahil sa lapit nya sakin.

"Sabi ko, I like you." God. Hindi ko akalain na masasabi ko yun ng maayos kahit ang lakas ng kaba sa dibdib ko.

Ang mga paru-paru sa tiyan ko ay tuluyan ng nagwala sa sunod nyang ginawa. Hinawakan nya ang mukha ko at pinagdikit sa mukha nya. Nakapikit lang syang gingawa yun at may ngiti sa kanyang mga labi.