Firts LOVE(MarVoree)

Chapter 61

KITTY

Pagkatapos ng mabilis na byahe pumasok ang sasakyan sa isang gate. Bumungad samin ang isang malaking lumang simbahan na gawa sa bato. Pinagbuksan agad ako ni Gray nang makababa na sya sa sasakyan.

Maganda ang simbahan nang ilibot ko rito ang aking paningin. Dahil napapalibutan eto ng mga halaman, nakatawag pansin din sakin ang rebulto ng ating Panginoon. Maging ang sampung utos ng Diyos ay nakasulat rin sa bato.

Everytime I see this place I wasn't remember the things that I want to forget for. The first place that I clearly find to forget more than I could be. And from now to front of it, parang bumabalik lang sakin ang lahat.

"Are you okay?" He asked me with a concerned tone.

Nakalimutan ko agad na meron pala akong kasama ngayon sa dame ng pumasok sa isipan ko. I really don't know what his reason to take me here. Ipinamumukha ba nya sakin na naalala nya ang bagay na matagal ko nang gustong kalimutan?

Hindi ko sinagot ang tanong nya, tumingala uli ako para pagmasdan ang mataas na bahagi ng simbahan kung san nandun ang malaking kampana. Gustohin ko man pumasok kaso sarado ang kulay itim na pintuan nito na gawa sa bakal.

"I'm sorry to take you here, Kitty." Muli nyang sabi na malapit sakin, nakikita ko sa gilid ng aking mata na nakatingin sya sakin.

"This is the Nuestra Senora Del Pilar Parish Church, this is the church that I want it for." Napalunok ako sa seryoso nyang tono para ipaliwanag sakin kung nasan kame sa mga oras nato.

Bumuntong hininga muna sya bago muling nagsalita. "Dito kita..., gustong pakasalan."

Nabigla ako sa huling sinabi nya para maagaw nya ang aking atensyon. Ngunit kasabay nun ang pag-iwas nya sakin ng tingin at ibaling sa simabahan na nasa harap. Sa umpisa pa lang ramdam ko na ang senseridad nya, ngunit sa kanyang intsura masasabi kong tunay ngang totoo ang kanyang mga sinasabi.

Natawa ako ng pagak saka muling inalis sa kanya ang aking atensyon.

"Dinala mo ako dito para makinig sa mga walang kwenta mong sasabihin?" Sarkastiko kong sabi sa kanya.

Napatunayan kong totoo ang mga sinasabi nya, ganun pa man wala akong panahon para makinig muli sa mga panibagong kasinungalingan. Tama na sakin ang nangyari sa nakaraan, walang dahilan para muli namin buksan yun sa kasalukuyan.

"Kitty don't say that." Hinarap nya na ako sa pangalawang pagkakataon. Kapwa nagtama ang aming mga Mata at dun KO na naman nakita ang galit mula sa kanya.

"Sasabihin KO ba ang bagay na yun kung walang kwenta?"

"Then your crazy, Gray." Unang pagkakataong tawagin KO sya sa kanyang pangalan. "Dinala mo ako rito para sabihin na... ano yun?.. para dito ako pakasalan?"

Naiinis talaga ako sa mga oras nato dahil nagtatalo kame sa harap ng simbahan. Sagrado ang bawat simbahan dito sa Pilipinas kaya alam Kong nagkakasala kameng dalawa dahil sa ginagawa namin.

Hindi na yata nag-iisip si Gray sa mga sinasabi nya. Gusto nya akong pakasalan gayong alam nyang hindi yun pwde. Inaamin kong unti-unti ko na syang napapatawad pero isang kalokohan ang pagpapakasal namin.

"Kitty, seryoso ako at hindi ako nababaliw dahil lang sa sinabi ko."

"Can you please stop being unreasonable, Gray. Eto ang unang araw natin sa trabaho but instead of starting to work dinala mo ako rito." Kalmado kong sagot sa kanya dahil hindi ko na kayang magkasala pa sa harap ng simbahan. "Then we've fight for a suck things, at sa harap pa ng simbahan."