Firts LOVE(MarVoree)

Chapter 64

KITTY

When Aizan came in my life akala ko maayos na ang lahat. Wala nang sakit at takot na pwde uling mangyari ang nakaraan. Ang nakaraan na ayaw ko nang balikan pa dahil sa sakit at luhang dinulot nito sakin.

For 6years will be together hindi sya kailanman nagkulang. He always be there for me no matter will trial came in we're relationship.

But hearing from himself for they planned or watever, parang biglang bumalik lahat ng sakit na di ko akalaing muli kong mararamdaman.

Walang tigil ang mga luhang naglalandas saking mga mata. Ang sakit saking dibdib na pilit kong nilalabanan. Saming dalawa ako ang mas mahina at hindi ko alam kung bakit kailangan mangyari samin to. Bakit ang hirap-hirap maging masaya?

Hindi ko sinasadyang nasandalan ang book stand, ganun na lang ang gulat ko nang may librong nahulog dahilan ng pag-agaw sa kanila nito ng atensyon. May be this is the way to show myself to them. And to what I expected I saw Aizan front of me immidiately.

"Hon.?" He shocked at the same time.

I glared to Kisses but she ignore my presence. Nakangisi nya lang kameng pinagmamasdan ni Aizan na parang naghihintay sya ng pwde naming gawin o pag-usapan.

Aizan trying to hold my hand pero agad ko yung hinawi. Pinunasan ko ang mga luha ko at matapang syang hinarap. I dont need a clarification for this, because hearing from himself was enough to know it everything.

"How dare you to touch me.." Sigaw ko sa kanya saka ko sya sinampal.

"Hon let me explain I just wan--"

"Shut up..." Galit na galit ako at gustong gusto kong ilabas ang galit ko sa kanya.

I trying so hard to make this relationship stronger. Mahal na mahal ko sya eh, at gusto kong sya ang makasama ko habang buhay. Almost perfect na tapos ngayon malalaman kong pinlano nila ang lahat mula sa simula.

"Anong kasalanan ko?" Umiiyak kong sabi sa harap nya. "Aizan 6years tayo. Anong nangyari? Paano mo to nagawa sakin?" 

He been silence.

Wala na rin sigurong halaga kung magpaliwanag pa sya. Hindi ko narin alam kong maniniwala pa ba ako sa mga sasabihin nya. Tatalikod na sana ako ng hilahin nya para yakapin.

Pilit kong nilalayo ang sarili ko sa kanya samantalang lalong humihigpit ang kanyang mga yakap. Hindi pa naman ako manhid para hindi makita na nasasaktan din sya.

"Please.. Kitty... Wag mo akong iiwan." Umiiyak din sya. "Hindi ko kaya, hon. Mahal na mahal kita."

You know how much I love you too Aizan. Pero siguro kailangan ko munang ayusin ang lahat, then maybe someday matutunan kong makalimot. But now I lost myself, really...

Tinulak ko sya ng buong lakas hanggang sa maingat nya akong pinakawalan. Hindi ko na pinansin si Kisses at dumiretso nang lumabas ng opisina.

"Kitty.." He shouted but Kisses trying to stop Aizan to follow me.

Sumakay agad ako ng elevator at dun umiyak ng umiyak. Sa lahat ng pinagdaanan ko sa buhay palagi kong pinipili yung magpapasaya sakin. Even if a happies for the one that I love and for my family.