Firts LOVE(MarVoree)

Chapter 60

KITTY

Nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko mula sa bintana. Dahil sa pagod ko kagabi nakalimutan ko nang isara yun.

Maingat akong dumilat at umupo ng maayos sa kama. I checked the time on my cellphone when I get in the side table. Its already 6:30 am pero grabe na ang sikat ng araw sa labas.

This is our firstday on work. Dapat lang na kailangan kong maaga magising para makapagprepare narin. Iniisip ko kung ano na kayang ginagawa ngayon ng mga kasama ko.

Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang aking mga daliri, kailangan kong bumangon pero ayaw naman makisama ng katawan ko. Masyado akong komportable sa lugar nato, kaya naging maayos talaga ang tulog ko. Nagvvrate naman ang cellphone ko nang may tawag mula kay Aizan.

"Goodmorning, hon." Bati ko sa kanya nang sagutin ko ang tawag nya.

"Goodmorning too, hon." he greeted too with a sweetness tone.

Bumalik sa isipan ko yung nagawa ko pang pagsisinungaling sa kanya kagabi. Sa kabila nun, may kaibahan parin talaga ang pinapadama nya sakin ngayon. Im so guilty at all.

Tumayo ako mula sa kaba saka lumapit sa may bintana. Binuksan ko ang bintana at bumungad sakin ang magandang panahon. Malapit na pala ang summer kaya mas kailangan na namin madaliin ang proyekto.

"Nagising ba kita?" Muling sagot ni Aizan sa kabilang linya. "Im on the way to my duty, nagbreakfast ka na ba?"

Tumikhim muna ako bago nagsalita. "Kagigising ko lang nang tumawag ka. Ikaw nagbreakfast ka na rin ba bago ka pumasok?"

Naririnig ko sa kabilang linya ang ingay na nangaggaling mula sa mga sasakyan. Ang laking kaibahan dito sa probinsya na tanging huni lang ng mga ibon ang karaniwang naririnig. At maging ang pagtilaok ng manok na nagbibigay hugyat na parating ang bagong umaga.

"Sa ospital na lang, hon." Narinig ko pa ang pagbuntong hininga nya. "I don't want to be sounds clingy... but suddenly I missed your voice, hon."

Napakangiti na lang ako sa sinabi nya. "Magkasama pa lang tayo kagabi, hon. But honestly I missed you too."

Pinakamasaya sa isang relasyon ang palagi mong kasama ang taong mahal mo. We can see each other, we can make a good memories together. Yung hindi mo na iisipin ang bukas kung bakit kailangan nyong maghiwalay. Kasi kahit ganun nanatili parin kayo sa isat-isa ano man ang susunod na kakalabasan.

I remember clearly before when Gray and I was in situation of long distance relationship. Mahirap kasi hindi kame nagkakasama personaly, hindi kame nakakagawa ng memories. That was the part that I don't like the most, kaya sa huli kinailangan naming maghiwalay. Hindi dahil hindi ko sya mahal, kundi dahil pagod na akong maghintay na magiging masaya pa ba ako sa ganung sitwasyon.

Oo kasalanan ko. Kasalanan ko lahat. Kaya hindi ko masisi si Gray kung magalit sya sakin, pero meron din akong karapatan magalit at hingin ang kanyang paliwanag. I wanted to know everything about his engagement. Kung bakit ganun kabilis? At bakit hindi natuloy? Pero ganun pa man nasa kanya parin ang desisyon sa bagay na yun at wala akong karapatan para pangunahan sya.

Knock. Knock.

"Mis A. Gising na po ba kayo?" Narinig ko ang boses ni Lanie mula sa labas ng kwarto. "Handa na po ang breakfast sa baba, Miss A."