Firts LOVE(MarVoree)

Chapter 56

KITTY

After weekend I just helping Heaven in preparation for Kristine bridal shower. Ngayong araw naman magaganap ang Bachelor's Party ni Christian. Pagkatapos ng duty ni Aizan didiretso nya na sya sa Century Hotel para sa venue.

Pagkatapos nang pag-uusap namin ni Gray nung gabing yun hindi na ulit nasundan. Naging busy rin kasi kame nung mga dagdaang araw, maging ang team ko ay ganun din. Kaya kahit nasa isang kompanya kame ay hindi rin nagtagpo ang mga landas namin.

I wonder If Gray was telling the truth even I doesn't know what's on his mind. Hindi rin ako nakatulog nung gabi na yun, palaging bumabalik sa isipan ko ang mga sinasabi nya.

"So, what do you think bessy?" Heaven asked when I told her about it. Hindi ko kailangan magsinungaling gayong nakita nya kameng nag-uusap.

"Naniniwala ka ba sa sinabi nya.?"

"Hindi ko rin alam, Heaven."

Pinamukha nya sakin na ganun kadali sakin kalimutan ang lahat pagkatapos ng pitong taon. Ang kapal lang ng mukha nya para sabihin sakin yun samantalang wala naman talaga syang alam sa tunay kong pinagdaanan. Then he would come back and pretend that everything was not happened? Tapos sasabihin nya sakin na ganun ako kabalis nakalimot sa lahat? How could him?

"Ang kailangan nyong dalawa closure.. I thought he already move on, but base on what he tell you its probably not yet.." Heaven explained.

"Hindi ko alam kung kaya ko pa ulit syang maka-usap.." Lumapit naman si Heaven sakin at binigyan ako ng isang basong juice. Tapos na kame sa araw nato, pero bukas yung mga program na lang ang aayusin namin.

"You should try it, bessy." Saka sya umupo sa tabi ko. "Malay mo yun lang ang kailangan nya para maka move on na sya ng tuluyan.."

Makamove on? Sa lagay na yun sya pa ang hindi nakamove on? Nakakatawa na nakakainis lang. He got engaged after A week that we broke up, then he wasn't move on? That's bullshit.!

Pagkatapos namin magpahinga dumiretso na kame ni Heaven sa parking. Sa condo ko sya magdidinner ngayon dahil nga wala si Marcus. Hindi sya sumakay sa kotse ko dahil dala nya yung sakanya.

Nang nakasakay na ako sa kotse,  nagulat nalang ako nung mabilis syang sumakay sa frontseat.

"Ipapakuha ko na lang yung sasakyan ko mamaya.." Nakangisi nyang sabi. "Can you let me ride with you? Don't worry Marcus fetch me up later.."

"Hay naku.." Iritado kong sabi sa kanya. "Kahit kelan ang tamad mo magdrive.. Isa pa nasa party ang fiancee mo, wag mong sabihing papauwiin mo na agad yun,,?"

"Of course not.. Actually kakatawag nya lang, baka di sya magtatagal dun kasi maaga pa ang work nya bukas.."

"Heaven, linggo bukas walang trabaho wag ako. Hays."

Ngisi lang ang naging sagot nya sakin. Kapag naikasal na sila ni Marcus malamang lalong maghihigpit si Heaven. Well' that her relationship not mine so I don't care at all. Kaso lang wag sana syang summobra na masasakal ang partner nya.

Dumating ang araw ng Bridal shower ni Kristine. Lahat ng mga kaklase kaibigan nyang babae sa college ay dumating. Naging masaya naman ang lahat ng program na ginawa namin. Umarkila din kame ng lalaking modelo na nilagay sa malaking cake.

Pagkatapos nagkaron ng inuman at games para kay Kristine. Naging succesful naman ang lahat at masaya kame para sa ikakasal. Sinundo ako ni Aizan nang matapos ang party, hindi naman ako nakainom pero sa sobrang pagod hindi ko kayang magmaneho.

"Okay ka lang, nakainom ka ba?" Tanong ni Aizan nang makapasok na ako sa sasakyan nya. Sya narin ang nagsuot ng seatbelt ko.

"Hindi. Pagod lang talaga ako.."

"Are you sleepy? Magpahinga ka na, bubuhatin na lang kita kapag nakatulog ka.."

Tumango lang ako bilang sagot sa kanya saka ko pinikit ang aking mga mata. Naramdaman ko naman ang pag-usad ng sasakyan at unti-unti na akong nakatulog.

"Im so inlove with you, Kitty. I think you feel the same.."

"Kitty your my girlfriend and I deserve this right? Kung baga sa kAsabihan sa hinaba haba ba naman ng prosisyon sa simbahan din ang tuloy."

"I promised, hindi na mauulit. I care about you so much that Im scared that Im gonna loose you."

"I'm sorry I don't like seeing you to someone. Kaya sana naiintindihan mo ako."

"Your the most special to me, If im gonna leave, Im gonna missed you so much. We're gonna still be close to each other, kahit malayo ako lagi mong iisipin na nasa tabi mo lang ako."

Napabangon agad ako sa boses na naririnig ko kanina pa. Ganun na lang ang gulat ko nang nasa kama na ako sa loob na kwarto. Kung ganun panaginip lang pala yun, pero kilala ko kung kaninong boses ang naririnig ko. Nagmadali akong bumagon saka lumabas ng kwarto.

"Where's Aizan..?" Tanong ko kay Angel na nanunuod ng tv sa sala.

"He's already left, Ate. Tawagan mo na lang daw sya kapag nagising ka na." Sagot nya nang hindi man lang tumingin sakin.

Ganun ako katagal nakatulog? Its already 1am when I see the clock in the wall. 9pm lang ako sinundo ni Aizan pagkatapos nakatulog ako ng apat na oras? Dahil narin siguro sa pagod kaya ganun.

"Matulog ka na, Angel. Ala una na wala ka bang pasok bukas.?"

"Meron pero halfday lang kame kaya 12 ako papasok.." Kaya pala hindi pa sya natutulog. Tinalikuran ko sya saka bumalik sa kwarto para magbihis..

Lumabas naman ako sa veranda saka dinial yung numero ni Aizan. I thought his already sleep that's why he not answering. Nagtipa na lang ako ng mensahe para sa kanya.

Naramdaman ko ang lamig ng simoy ng hangin sa madaling araw. Ang mga nagnining-ning sa bituwin sa langit. Pagkatapos ng kasal ni Christian at Kristine yun narin ang simula ng trabaho ko kasama sya.

I hug my self in the coldness that I feel. Malinaw lahat sakin yung mga narinig kong boses sa panaginip ko kanina. Bakit kailangan mo pang bumalik? Bakit kailangan maging komplikado ulit ang lahat?

Everybody know's how much I really forget everything in my past. That past give it to me a too much pain too much hurt. Yung nakaraan na ayoko na sanang balikan pa, pero nung bumalik ka kasama mo lahat yun bumalik sakin. How does it feel Gray?

How does it feel that you hurting me too much even you know it or not? Pano mo malalaman ang sakit na dinulot mo sakin kung ikaw mismo ay wala nung panahon na yun? Kung kasama lang kita nun baka nakaya ko pa kaso hindi eh, kasi wala ka.

My tears began to fall again. Simula nung dumating ka naranasan ko na naman umiyak. Umiyak sa sakit nang mga ala-ala na unti-unting nagbabalik sakin. Ang sakit na akala ko tuluyan ng nawala, ang sakit na akala ko hindi ko na ulit mararanasan.

Pero dumating ka, kaya ngayon lahat ng sakit na yun ay bumalik. Sabihin mo sakin kung paano ulit ako makakatakas sa sakit na ikaw mismo ang nagdudulot sakin. Sana Gray hindi ka na bumalik, maayos na ako eh. Maayos na ako nung wala ka, kaso ngayong nandito ka na hindi ko alam kung magiging maayos pa ba ako?
HINDI KO na alam.

To be continued...

VOTE&COMMENT&SHARE.
  THANK YOU.

@MisReika