Chapter 46

125 12 1
                                    


After 7years.

"Ateeeeeeee."

What she's problem? Kailangan ba talagang sumigaw? Kinuha ko agad ang bag dadalhin ko saka sinabit sa balikat ko.

I'm just wearing a off shoulders all body dress na kulay peach. Cream stilletos and shoulder silver purse. Nakapony ng maayos ang buhok ko na nahati sa gitna and Plain make up sympre.

"Ate kanina pa nasa labas si Kuya Aizan, ang bagal mo talaga." Iritado nyang sabi nang salubungin ako paglabas ko ng kwarto.

"Eto na nga eh." Taas kilay kong sabi. "And stop shouting again Angel, wala ako sa ibang condominium."

"Whatever Ate, just go."

"Okay. Malalate ako nang uwi, just locked the door. Wag ka na rin masydo magpupuyat dahil--"

"Oh c'mon Ate." Pagputol nya sa sasabihin ko. "Don't be remind me it always. Alam ko na yan, umalis ka na."

"Sus! Sige na."

She's now a lady. Kaya kahit anong sermon ko sa kanya ay hindi nya rin ako pinapakinggan. Mabilis akong sumakay ng elevator ng makatanggap ako ng mensahe kay Aizan.

He's now in a condominium basement. Nasa 26 floor kasi ang condo namin dito sa makati. Simula ng makagraduate ako ay nakahanap agad ako ng pagtatrabahuhan sa Manila. I'm working in Architect Firm sa Pasay kaya mas pinili ko na dito narin tumira sa Manila.

I don't want to be independent but this is my parents suggestion. Sila ang kumuha ng condo para sakin, then after Angel graduated they decide na dito narin si Angel magaral sa Manila.

Mas mabuti yun kasi kasama at nababantayan ko si Angel. She's a med student. Bakit karamihan sa kakilala ko ay medisina ang gusto. Para sakin kasi parang ang hirap nun, kaya hindi ko talaga na intersan yun.

Tumunog ang elevator na hudyat na nasa basement na ako. Nakita ko agad si Aizan na nakasandal sa Hilux nyang sasakyan. He's wearing a gray polo and maong shorts. Maayos ang hawi ng kanyang buhok, and he's wearing a Gucci shoes.

Ngumiti agad sya sakin ng makita nya akong papalapit sa kanya, then I smiled back.

"Hon?"

Humalik sya sakin sa pisngi saka ako pinagbuksan ng pinto.

"Thanks, Hon."

Umikot na sya sa driver seat saka inistart ang sasakyan. Hindi ko maiwasan sumulyap sa kanya. I won't believed that his was finally my boyfriend now. Masaya ako dahil sa tagal ng pinagsamahan namin, sa kanya parin pala talaga ako mapupunta.

Aizan was there when Im down and trying to fix myself. He didn't left. He was there always when Im crying. Grabe ang tyaga nya ginawa nya nun, kaya nagpapasalamat ako dahil nasuklian ko na ang kabutihan nya.

After we graduated. I said Yes to him when he asking me to be his girlfriend. That was a gift graduation ever I recieved. And now we both happy to our stronger relationship.

Dumating sa buhay ko ang karanasan na mawalan ng taong minamahal. Masakit, mahirap at muntik ko nang sukuan. Ganun pala talaga kapag nagmahal ka ng sobra, nakakalimutan natin magtira sa sarili natin.

But I have learn a lots. Hindi pwdeng manatili ka sa nakaraan kung meron naman dahilan para muling maging masaya. Pinili kong matutunan ang pagiging matapang, dahil sa laro ng pag-ibig kapag hindi ka handa matatalo ka ng tuluyan.

Sa paglipas ng panahon naging masaya ako sa feeling ng taong kailanman hindi ako iniwan. Kung sya na ang para sakin, lubos ko yung ipapagpasalamat.

"What are you thinking?" Tanong ni Aizan sakin pagkatapos binalik nya agad sa pagmamaneho ang atensyon.

Hinilig ko ang ulo ko sa balikat nya. "Nothing. Masaya lang ako." Sagot kong nakangiti.

Be contented for what we have at kontento na ko ngayon sa kung anong meron ako. Masaya at magiging masaya pa sa mga susunod na taon.

"I was happy too, when I see you happy. I love you Hon." Bulong nya sakin ng nakahiga ako sa balikat nya.

"I love you too, Hon"

Pagdating namin sa Solaire Hotel sinalubong agad kame ni Christian at Marcus. Today is Heaven and Marcus 8years Anniversary and he's planning to be propose.

Magkasama si Heaven at Kristine sa condo sa Cavite. Meron naman sariling condo si Marcus at Christian.
Aizan and Christian is finally licensed Doctor at parehas sila ng hospital na pinagttrabahuhan.

Kristine was a managed to her owned Hotel and Resorts in Laguna. Heaven also managed for her family business. A Paralejo Corporation sa Makati.

Grabe sobrang big time nila noh. How about me? Well' Im the one of the head for A Architectural Designs in Architect Firm that was I working. Na promoted lang ako lastyear kaya napagandang opportunity yun sakin.

Binigay ni Aizan sa valet yung susi ng sasakyan nya kaya lumapit kame kila Marcus na nasa entrance ng Hotel.

"They are late." Sabi ni Marcus at Nagbeso sakin si Christian ganun din si Marcus. Nakipaghigh five naman si Aizan sa kanila.

"Don't be so excited Marcus, Im sure na traffic lang sila." Sagot ko sa kanya.

Kasama kame ni Marcus nagplano sa kanyang proposal. Nagset sya ng dinner para saming anim. Treat nya yun kuwari dahil Anniversary nila. Pero ang totoo pagkatapos ng dinner, isasayaw nya si Heaven.

Lalapit kame sa kanila habang dala yung bouquet rose flowers at yung singsing. Dun na sya luluhod at hihingin ang matamis na Yes ni Heaven. That was romantic.

"Finally, they here." Anunsyo ni Marcus. Sinalubong nya naman agad si Heaven at niyakap.

Christian also hug Kristine. Nagbeso naman ako sa kanila ng makalapit sila samin. Heaven wearing a denim shorts at crop top na may nakapatong na hoddie jacket. Nakalugay lang ang kanyang mahabang buhok at white shoes. Kahit plain make up ay lumalabas parin ang ganda nya.

Kristine also wearing a offshoulder beige dress. Doll shoes at nakalugay ang maikli at kulot nyang buhok.

"Shall we go." Sabi ni Christian.

Kanya-kanya na kameng kapit sa braso ng boyfriend namin. Iginiya kame ng staff sa loob ng Restaurant ng Solaire.

The Restaurants was a simple elegant. Iginiya kame sa 6-seater chair, pagkatapos inalalayan ako ni Aizan makaupo bago sya umupo sa tabi ko.

"Happy Anniversary sa inyo." Nakangiting bati ko kay Marcus at Heaven.

"Thank you, Bessy, Aizan." Sagot ni Heaven.

Patuloy parin kame sa pagbati sa kanila, kitang kita naman namin ang kasiyahan sa mga mata nila.

A few minutes ay sinerve na ang mga pagkain na pinareserve ni Marcus. Masaya kameng kumain habang nagkkwentuhan.

Being there to support them is my happiness too. Masaya akong nakikitang masaya ang mga kaibigan ko. Sa tagal ng aming pinagsamahan nanatili parin samin ang magandang samahan. That was great treasure.

TBC...

"Hello Sailors humihina kayo sa vote. Dati kahit isa meron, ngayon wala na. Nakakalungkot naman. Well sana patuloy nyo parin suportahn ng Firts Love. THANK you.

VOTE&COMMENT&SHARE.
THANK YOU.

@MisReika

Firts LOVE(MarVoree)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon