Chapter 49

133 7 2
                                    

KITTY*

Nang matapos akong magluto ay sabay-sabay na kameng kumain. Hindi naman ganun kalakihan ang condo na binili samin nila Mama pero kontento na kame ni Angel dito.

Dalawang kwarto, medyo malawak na sala kung nasan ang flatscrene tv. Sympre kusina dining area at meron ding veranda. Pagkatapos ng bahay nila Kristine makakabili narin ako ng sarili kong condo.

Pinaparenovate ko rin yung bahay namin sa Bulacan. Hindi ko na kailangan bumili ng bago, dahil yun lang sapat na. Papalakihin lang at dagdagan ng mga kwarto. Nakagawa ako ng design sa bahay namin, kaya mas maganda kong unti-unti ko yun ipapaayos.

"So, you can accept the project?" Tanong ni Aizan saka uminom ng juice.

"Yes." Sagot ko, napasulyap naman sakin si Angel pero binalik rin nya ang atensyon sa kinakain. "Tatawag ako kila Mama later, sasabihin ko sa kanila yung plano ko."

"And I know that they would understand. At isa pa sa Bataan ang susunod mong proyekto diba?" Tumango ako. "Malapit lang yun sa Bulacan, pwde mo parin silang puntahan kapag di ka busy."

Binaba ni Angel yung kutsara nya saka tumingin sakin. "Kuya's right. Maiintindihan yun nila Mama, saka pwde naman kung ako lang muna ang uuwi, Ate."

After we eating. Si Angel na ang naglinis sa kusina, sumunod naman ako kay Aizan na nasa Sala. Kinuha ko yung cellphone ko at dinial yung number sa bahay.

Of course they will be understand. Pagdating sa trabaho suportado ako nila kaya minsan hindi ko rin maiwasan magpursige pa. Si Papa ay kasa-kasama na lang ni Mama sa School. Kailanman hindi na sya bumalik sa pagsseaman.

I went to the veranda when Mama pick up my call. Sinundan naman ako ng tingin ni Aizan bago ako lumabas.

"Hello, Kitty?" Si Mama

"Mama kamusta poh?" Narinig ko sa kabilang linya ang pagtabi sa kanya ni Papa.

"Maayos kame, anak." Sagot nya. "Kamusta kayo ni Angel jan?"

Sa nakalipas na pitong taon hindi naging madali sa pamilya ko yung pinagdaanan ko. Subalit hindi nila ako pinabayaan, sa halip marami akong natutunan sa pangangaral nila.

Nung nalaman ko ang tungkol sa engagement ni Gray akala ko kaya ko nang wala sya. Akala ko mawawala din yung sakit kapag maraming beses akong umiyak. Ganun pa man naging aral sakin na hindi habang buhay, panghahawakan mo ang isang bagay na walang kasiguraduhan.

"Ayus lang po kame, Mama." Naging matagal din ang paguusap namin na yun. Sinabi ko sa kanila yung plano ko para dun sa proyektong natanggap ko.

And apparently they are happy to the achievement that I have. They always support my desicion and they will be proud to things that I learn more. Sa lahat ng mga bagay na meron ako, palagi ko yung ipagmamalaki.

"Mag-iingat kayo palagi jan, anak." Masayang sabi ni Mama at Papa. "Regards mo kame kay Aizan, and we will came there after a month for Christian's wedding."

"Okay, Mama. Ingat din po kayo jan ni Papa, mis na namin kayo."

Pagkatapos ng pag-uusap namin kahit papano nakahinga na ako ng maluwag. Wala na akong gaanong iisipin pa kundi ang proyektong nalalapit kong gagawin.

Napasulyap ako sa ganda ng langit, mga bituin nagnining-ning sa gabi at ang kalahati ng buwan na nagbibigay din ng liwanag kahit papano. Nakakamis ang probinsya kaya sana matapos ko agad ang proyektong yun.

Kasalukuyan akong nakatingin sa langit ng maramdaman ko ang pagyakap sakin ni Aizan mula sa likod. I just noticed to him that was few days ago he will be clingy all the time. Hindi sya dating ganyan.

"I need to go." Bulong nya sakin. Humilig naman ako sa kanya. "I have a duty an early, gusto lang kita makasama ngayon kaso bitin pa."

Bumitaw sya sakin kaya humarap ako sa kanya. I saw to his eyes a sadness that I don't know for what it is. Mahal ko si Aizan at alam kong mahal nya ako. Hindi ko na kailangan magtanong dahil nararamdaman ko.

Nung dumating ang panahon na kailangan kong makalimot, hindi ko yun kailanman pinagsisihan na pinili ko syang makasama. For passed years that we will be together, I realized that Aizan and I are meant to be.

Niyakap ko sya. "I was feel the same." Bulong ko sa kanya. "Pagkatapos naman ng duty mo sabay tayong maglunch. Okay ba yun?"

"Of course." Sagot nya. Bumitaw ako sa kanya at nagkatinginan pa kame. "I'll fetch you up tomorrow." Saka nya ako dinampian ng halik sa pisngi.

Hinatid ko si Aizan sa labas pagkatapos nyang makatanggap ng tawag sa pamilya nya. Bago ako matulog pinag-aralan ko muna yung magiging proyekto ko sa Bataan.

I really dont know either kung aabutin ba yun taon dahil sa laki ng Resort. This is my first time to handle for this big project that I recieve. Kaya sana makaya ko para narin sa nalalapit kong bakasyon.

"Goodmorning Miss A." Salubong sakin ni Lanie. "Meron po tayong meeting sa conference before lunch. Ipapakilala daw po kasi yung bagong Managing Director ng Imperial Firm."

"Really?" Nakasunod lang sya sakin hanggang sa narating ko yung cubicle ko. Nilapag ko yung bag ko sa lamesa at umupo saka humarap sa kanya. "How about the presentation? Kailangan ba natin yun sa gaganaping meeting mamaya?"

"President didn't mentioned it. Baka po sa susunod na meeting kapag kasama na yung ibang kliyente."

A new Managing Director huh? Well, hindi narin masama kung ganun. Atleast meron kameng pwde makasama sa project na gagawin namin ng team ko. As I can see mukhang pabor parin talaga to sakin, hindi ako gaanong mahihirapan.

Dumating ang 11am nang pinapunta na kame sa conference room. Im just wearing a off shoulder white shirts and ripped jeans. Nakatali ang buhok ko at naka white highcut converse.

Isang mahabang lamesa ang nasa loob ng conference room. Nakaupo narin dun si Lanie at Many na ka team ko. Maging ang ibang Architect at Engeenirs at team nila. Tumabi ako kay Lanie nang pumasok agad sa loob si Architect Imperial.

"Good afternoon everyone." Maligayang bati nya at tumayo sa harapan. Isa-isa rin namin syang binati. Tanging cellphone nya lang ang hawak nya, nilapag nya yun sa lamesa ng magsasalita na sya. "I will be set this meeting for an important announcement. And to be present the newest Managing Director of the Imperial Firm Incorporated."

Parang nagslow motion pa sakin ang pagpasok ng isang taong pamilyar na pamilyar sakin. Halos hindi ako makapaniwala o talagang hindi pa lang nagssink in sakin ang lahat. He's wearing a black longsleeve polo na tinupi hangang siko. Maging ang isang butones nito ay nakabukas. A black slacks and black shoes. Ang cleancut nyang buhok at ang mata nyang napakaganda. Ang matangos na ilong at mapulang labi.

This is great. I think this is inpossible pero ano pa bang hindi imposible kung nasa harap ko na nga sya. Hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya dahil sa tagal narin simula ng makita ko sya. He change alots.

"Everyone." Muling tawag ni Architect Imperial. Maging ang mga tao sa conference ay hindi makapaniwala sa taong nasa harap nila. "He is the new Managing Director. He's Architect Gray Delos Reyes from Rome Italy."

Confirm!
He's finally back! I don't know what to say. Im so damn speechless. Shit!

TBC...

VOTE&COMMENT&SHARE.
THANK You.

@MisReika

Firts LOVE(MarVoree)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon