YETİMHANE

Bölüm 2

Multide; Melis ve Buket var, sizce de çok tatlı değiler mi? Arkadaşlar birde bu karakterlerin küçük versiyonunu düşünürseniz daha iyi olur. Çünkü karakterlerimiz daha çok genç ve onların yaşında aklımdaki karakteri yansıtacak kişiler de ben bulamadım.
İyi okumalar...

Buket'le ilk önce onun yatağında oturup uzun uzun muhabbet ederek birbirimizi tanımış ve bir sürü ortak noktamız olduğunu fark etmiştik. Genelde ikimizde aynı tarz kitaplar okuyorduk mesela ve Buket neredeyse benim okuduğum kitapların hepsini okumuştu. O da benim gibi sıkı bir Teen Wolf takipçisiydi ve bir haftadır bu odada yalnız kalıyordu. O yüzden benim gelmeme çok sevinmiş ve o da benim gibi çok hızlı konuşan biri ve çok neşeli.

Uzun muhabbetimiz devam ederken saat 16.45 olmuştu ve ben halâ geldiğim kıyafetlerle duruyordum. Sanırım artık odaya yerleşmem gerekiyordu. Buketle muhabbetimiz arasında oluşan kısa sessizlikte "Ben yavaş yavaş odaya yerleşmeye başlayayım. Bavulumu baya doldurdum, akşam yemeğine kadar anca biter." diye gülerek konuştum. Buket anlayışla başını sallayıp "Tamam o zaman, ben de sana yardım edeyim." diyerek ayaklandığında itiraz etme gereği duymadım ve beraber kocaman turuncu bavulumun yanına doğru ilerledik.

Beni baştan aşağıya süzüp "Bence ilk üzerini değiştir, hem daha rahat edersin." diyerek bir tavsiyede bulunduğunda ona katılarak bavulumdan sade siyah eşofmanımı ve üzerinde siyah bir yazıyla fransızca bir şeyler yazan gri tişörtümü alarak banyoya doğru ilerledim. Büyük ve kırmızı-beyaz ağırlıklı banyoda hızlıca üstümü değiştirdikten sonra aynada bir kez kendime baktım ve gülümseyerek banyodan çıkarak dolabıma doğru ilerledim.

Buket ile beraber kıyafetlerimi yerleştirirken aynı zamanda da muhabbete devam ediyorduk. Merakıma yenik düşerek "Eee Buket, var mı sevgilin falan?" diye sorduğumda Buket hemen kızarmaya başlayınca bir şeyler olduğunu anladım ve sinsice sırıttım. Yanakları hafiften kızaran yeni arkadaşım utangaç bir şekilde "Yok canım ne sevgilisi, sevgilim falan yok benim." diye hızlı hızlı konuşunca yüzümdeki sinsi sırıtmam daha da büyüdü ve "Var bir şey belli, söyle hadi kız. Merak etme sır çıkmaz benden." diyerek güven verircesine konuştum.

Buket bir süre samimiyetimi ölçmek istercesine yüzüme baktıktan sonra bavulumdan çıkarttığı kot pantolonumu diğerlerinin üstüne koydu ve anlatmaya başladı. "Sevgilim yok ama hoşlandığım bir çocuk var." diye söze girdiğinde hemen meraklı bir şekilde "Hmm, kim peki bu? Yetimhaneden mi?" diye sordum. Başını onaylarcasına sallayıp "Evet bizim yetimhaneden. Hatta yan odamızda kalıyor, görürsün yakında." deyince birden gözlerim büyüdü. Aklıma Burcu ablayla gördüğümüz çocuk gelirken "Sen Ediz'den mi hoşlanıyorsun?!" diye şaşırdığımı bariz belli eden bir sesle sorduğumda o da bana şaşkınlıkla baktı ve "Hayır da, sen Ediz'i nereden tanıyorsun?" diye sordu.

Hoşlandığı kişinin Ediz olmadığını öğrendiğimde omuz silkerek "Tam odaya girerken birden yan odanın kapısı açıldı. Burcu abla da selam verince adını öğrendim. Yani pek tanıdığım söylenemez." diye sorusunu yanıtladım.

"Sanırım sen de onun oda arkadaşından hoşlanıyorsun ha?"

Buket tekrardan kızarırken "Evet, adı Kerem. Aslında ben de onu pek tanımıyorum. Sadece Ediz'in yakın arkadaşı olduğunu biliyorum ama onun aksine çok neşeli ve komik biri. Yani dışarıdan öyle görünüyor." diyerek anlatmaya devam etti.

Yanlış hatırlamıyorsam Buket yetimhaneye 1 hafta önce gelmişti, acaba onun durumu da benim gibi miydi?

"Sen buraya geleli bir hafta olmuştu değil mi? Yanlış anlamazsan... Niye geldin?"