YETİMHANE

Bölüm 10

Multide; Melis var.
İyi okumalar...

Ediz'den

Melis gittikten sonra diğerlerinin ısrarıyla oyunu oynamaya başladık. Ben de onlara beni seçmemelerini nazik(!) bir şekilde belirtim ve ateşi izleyerek düşünmeye başladım.

Melis bu gün yetimhaneye neden geldiğini anlatırken bir nevi kendimi dinlemiş gibi hissetmiştim. Sonra Buket olayında onu o kadar kötü gördüğümde dayanamayıp ona sarılmıştım. İşin tuhaf tarafı ise iyi hissetmiştim. Şimdiye kadar takıldığım birçok kız olmasına rağmen hiçbiriyle el ele tutuşmamış, annem ve Damla dışında hiçbir kıza sarılmamıştım ama bu gün Melis'e sarılmak hoşuma gitmişti.

Aklıma onu denize atmakla tehdit ettiğim anlar gelince kendi kendime kısık bir sesle güldüm. Panterciği gerçekten çok korkutmuştum. Her ne kadar o kızsa da onunla uğraşmak eğlenceli oluyordu çünkü sinirlenince çok komik oluyordu. Derin gamzelerini ağırlayan yanakları hafiften kızarıyor biçimli kaşları çatılıyordu.

Buket'in suya düştüğü anlar tekrar aklıma geldiğinde içimden garip bir ürperti geçti. Melis de Kerem de gerçekten çok korkmuştu. Valla ne yalan söyleyeyim ben de çok kokmuştum. Artık onları benimsemeye başlıyordum. İkisi de iyi kızlardı ve bizi önemsedikleri belliydi. Hatta Buket'le çok fazla konuşmasak da bana bir şey olduğunda çok üzüleceğinden emindim. Onun da Melis'in de kocaman, sevmeye hazır kalpleri vardı.

Bu sabah Kerem ve Melis masadan kalkınca Buket'in kendini ağlamamak için sıktığını fark etmiştim ve biraz konuşmuştuk. Hem bu arada onun Kerem'i üzmeyeceğinden de emin olmuştum.

Ateş birden hızlanınca sırıttım. Benim içimdeki ateşe benziyordu, bazen sakin bir şekilde yanıp insanları ısıtırken birden hızlanıyor ve bu seferk amacını insanlara zarar vermeye çeviriyordu.

Kafamı kaldırıp ağzını yaya yaya konuşan Yeliz'e baktım. Benim bile sinirimi bozuyordu ve bu gün tutmasaydım Melis'in onu hiç acımadan öldüreceğine emindim. Melis onu tehdit edip gittikten sonra Yeliz ondan korkmuyormuş gibi davranıp 'Kıza bak ya bir de atarlanıyor. Havası kime bunun? Sanki bir şey yapabilecek. Ayrıca çok kötü bir sesi vardı bir de şarkı söylettiniz buna.' diye mızmızlanmıştı. Tabii bizim de bu sefer Buket'i tutmamız gerekmişti. Çekingen bir kız olsa da konu çevresindekiler olunca onu da Melis'ten farkı kalmıyordu.

Bence Melis Yeliz'i çok rahat bir şekilde öldürebilirdi. Sonuçta ben ona boşuna pantercik demiyordum ve aynı zamanda müthiş bir sesi vardı. Ha birde o konu var. Onun sesini daha otobüste ilk duyduğumda beğenmiştim zaten ama onunla şarkı söylemek daha farklıydı. Gözlerimi istesem de bir türlü ondan çekememiştim. Yer çekimi gibi bir etki vardı sanki mavi gözlerinde, beni sürekli kendine çeken bir etki.

Birden soğuk bir rüzgar esince aklıma Melis'in üstüne bir şey almadığı geldi. Üşümüş müdür ki?

Burada oturmaktan zaten sıkıldığımı fark ettiğimde tam ayaklanmak için hazırlanıyordum ki kızlardan biri soru sormak için Kerem'i seçince gitme fikrimi biraz erteledim. Kerem'in doğruluğu seçmesiyle kız Kerem'e "Hoşlandığın biri var mı?" diye sorduğunda gözlerimi devirdim. Melis'in de dediği gibi bu oyun gerçekten çok klişeydi.

Kerem bir süre sessiz kaldıktan sonra "Biri var ve gerçekten çok güzel." diyerek kıza cevap verdi. Tabii ki de Buket'ten bahsediyordu ama Buket'in kaşlarının çatılmasına bakılırsa o bunu anlamamıştı. Onların bu haline gülerek telefonumu çıkarttım ve Selçuk abiye Melis'in yanına gittiğimi haber veren bir mesaja attım. Herkesin önünde hesap vermeyi sevmiyordum.

Yerimden kalktım ve Buket'in arkasına giderek kulana eğilip "Buket çantanda benim hırkam olacaktı, onu verir misin?" diye rica ettim. Buket çantadan hırkayı çıkarırken Kerem "Hayırdır abi nereye?" diye sorunca "Kafam şişti burada, biraz Melis'in yanına gideceğim." diyerek cevap verdim. Kerem kafasını sallayınca Buket'ten hırkayı alarak teşekkür ettim ve iskeleye doğru yürümeye başladım.