YETİMHANE

Bölüm 39

4K olmuşuz millet! Hayranım size 😍 Multide; kendi yaptığım bir kolaj var.
İyi okumalar...

1 Ay Sonra (30 Ağustos)

"Melis gözünü seveyim kalk artık! En az bir saattir seni uyandırmaya çalışıyorum!"

Buket'in bir kez daha sitem etmesiyle uykusuzluktan aralayamadığım gözlerimle kaşlarımı çattım ve "Uyandırma o zaman!" diye bağırarak ona kıçımı döndüm. Buket'in küçük çığlıklarıyla saçlarını çekiştirdiğini anlarken onu hiç umursamadan uykuya dalma aşamasına gelmiştim bile. Yarı uykuya dalmışken kulaklarıma uzaklardan bir tıkırtı sesi geldi. Sanırım kapı çalmıştı. Buket'in "Sonunda!" diyen sesiyle gelenlerin Ediz ve Kerem olduğunu anlamıştım. Bu hiç hayrı alamet değildi çünkü Ediz bir ay içinde kendini geliştirmiş ve uykumla aramama giren bir kara kediye dönmüştü.

Hah! Aklıma gelmişken size kısa bir özet geçeyim.

Yetimhaneye geldiğim günden bu yana 1 ay geçmişti. Yaklaşık bir aydır bu üç deliyle uğraşıyordum ve ben de en az onlar kadar deli olmuştum. Bu bir ay içinde pek bir şey değişmemiş Yeliz'le olan her zamanki küçük atışmalarımız devam etmişti, Buket ve Kerem halâ sevgiliydi ve biz Ediz'le halâ tam olarak ne olduğumuzu bilmiyorduk. Tek bildiğimiz böyle mutlu olduğumuzdu. Ayrıca Ediz bana verdiği sözü tutup beni sinemaya da götürmüştü.

Arkamdan "Halâ uyanmadı mı bu sarı cadı?" diyen Kerem'in sesiyle istemsizce kaşlarım çatıldı. Sensin be o! Bunlar hep Doğuş'un marifetiydi!

"Yok ya! Uyanmıyor bir türlü! Annesiyle babası gelecek birazdan, bizimki halâ yataktan kıçını kaldıramadı!"

Ah bu arada. Bu gün annem ve babam bizi eve götüreceklerdi ama benim hiç gidesim yoktu. Bu duruma mutlu olmam gerekirken aksine benim içimde kötü bir his vardı. Bu da yataktan kalkmama isteğimi dahada arttırıyordu.

Tam içim geçerken yatağın çökmesiyle arkama birinin oturduğunu anladım ve burnuma gelen aşık olunası koku bu kişinin Ediz olduğunu bana açık bir şekilde belli ediyordu.

Ediz'in "Panterciiik!" diye seslenmesiyle uykumu bozmamak için gayret ettim ve "Hmm?" diye mırıltılı bir şekilde ona cevap verdim. Ediz bu tepkime kıkırdayarak "Hadi uyan artık. Annenler gelecek şimdi. Hepimiz hazırız bir sen değilsin. Gören de bizimkiler geliyor sanacak." dediğinde yavaşça ona döndüm ve zar zor araladığım yarı kapalı gözlerimle "Ama benim uykum var." diye mırıldandım.

Ediz gülümseyerek cevap verecekken Buket arkadan "Gecenin üçüne kadar dizi izlersen olur tabii!" diye sitem edince bana cevap veremedi. Buket'in bana hatırlattığı gerçekle daha çok uykum gelirken yüzümü duvara dönerek tekrar uyku moduna geçtim. Bu hareketimle üçü birden oflamıştı. Kerem'in "Hay yarabbi! Kızım siz bizi delirtecek misiniz? Siz niye Ediz'le bir türlü uyanmak bilmiyorsunuz?! Biz sizi niye uykudan ayıramıyoruz?! Bazen cidden birbiriniz için yaratıldığınızı düşünüyorum!" diyen sitemlerle dolu cümleleri uykulu halimle bile kıkırdamama sebep olurken Ediz "Kapa lan çeneni!" diyerek ona kızmıştı ama onun da güldüğü sesindeki neşeli tınıdan belliydi. Ediz en sonun uyanmamama dayanamamış olacak ki "Şimdi üçten geriye saymaya başlıyorum pantercik. Eğer kalmazsan ben seni kendi yöntemlerimle kaldırırım." diyerek üçten geriye saymaya başladı. 

"Üç..."

Küçük bir tereddüt yaşarken kalkmamaya karar vererek yatakta iyice yayıldım.

"İki..."

Hem ne yapabilirdim ki? Öldürecek hali yoktu ya?

"Bir..."