PRENSESİN DÖNÜŞÜ -[DEK]

Bölüm-9

Ta Reine, Angêle

Getting Stronger, Ziggy Sullvin

●○●

BÖLÜM - 9

Son kez gelen bilgeye dönüp baktım. Yaşlı adam, güven vermek istercesine gülümserken bakışlarımı masada oturan sıralı insanlara çevirdim. Gülümsemesi rahatlatmamıştı. Aksine daha da germişti... Terli ellerimi elbiseme sürüp son kez nefes verdim.

"Bir odanın içindeydim. Daha doğrusu bir dolabın içindeydim. Neyse, oda kraliyet odasıydı simsiyah ve ateşler ile süslenmişti. İçeride Kral Tut vardı. Bir şeyler düşünüyordu. Sonra odaya Layla girdi. Kızı elinden kaçırdıklarını söylüyordu. Kral Tut' ta nasıl kaçırırsınız falan baya bağırdı. Kızı buraya getir dedi. Layla bir daha oraya gidemem dedi ama Kral Tut ona karşı çıkıp büyücüye git dedi. Kılık değiştirip sarayda görev almasını söyledi. Ne yap ne et o kızı getir dedi."

Bütün hocalar, Kral ve Kraliçe de dahil susmuşlardı. Kral Edward, çenesindeki sakallarını kaşıyıp kollarını göğsünde birleştirdi. "Onların olduğuna emin misin? Yani ne olur ne olmaz diye soruyorum."

Ne saçma bir soru bu? Tamam, hissediyorum ama biliyorum. Bir yerden tanıyorum onları. 

"Bakın nasıl oluyor inanın bilmiyorum ama onları tanıyorum gibi hissediyorum. Daha önce tanışmış gibi. Ama hatırlamıyorum. Bu hissi daha önce çok yaşadım ama sadece déjà vu gibi bir şey olduğu kanısına varmıştım. Orda ki ailemde sürekli bunun benim psikolojik problemlerimden biri olduğunu söylüyorlardı." 

Kral Edward, yanında oturan yaşlı adama baktı. Yaşlı adam ayağa kalkıp yanıma geldi. "Daha önce buna benzer rüyalar gördün mü?"

"Kulağınıza söylesem?" Gülerek eliyle yaklaşmamı gösterdi. Kulağına yaklaşıp durdum. "Kraliçe Elenor' un doğum sahnesi ve çocuğunun kaçırılışını yüzlerce kez gördüm." Tek kaşı kalkık, yüzümü inceliyordu. Şaşırmıştı, bu sefer şaşırtmıştım... Beklemediği yerden vurdum.

"Yani Layla'yı oradan tanıyorsun?" Göz devirip kafamı salladım. Adamlar inatla bir yerlerden pay çıkarmaya çalışıyor. "Hayır, efendim. Daha fazlası var gibi." Elindeki bastonunu daha sert bastırıp yükünü tamamen ona verdi. 

"Hafızanda hatırlamadığın anılar var mı?" En büyük sorunlar burada ya...

"Dünyada ki ailem hakkında buraya geldiğimden beri şüphelerim oluştu. Sanki dünyada iken bunları düşünemiyordum. Yedi yaşından sonrasını hatırlıyorum. Daha önce hiç önemsemedim ya da düşünmedim. Albümde de hep yedi yaşından sonrası var." Omzumu işaret edip kafamı çevirdim.

"Omzumda kendimi bildim bileli olan bir dövme var." Arkama geçip elini tenime değdirince ürpermedim değil. "Omuzun da bir şey yok." Elbiseyi hafifçe sıyırıp arkamı döndüm.