Bölüm-49

5.7K 355 47
                                    

Ressamın Şarkısı, Bekir Karahan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ressamın Şarkısı, Bekir Karahan

●○●

BÖLÜM - 49

Anlamsız cümleler, boş kelimelerin ardından ne kadar süre geçti emin değilim... Artık bitmesi için ne yapabilirim ki... Ölüm? Hayır, bu kolaya kaçar. Hem zaten bir kere denedim. Sonuç yine hayattayım. Bunu sonlandıramam. Sonlansaydı eğer, bu psikologlar' dan aldığım beynimi uyuşturan ilaçlar kolayca sağlardı. Boşu boşuna yazılan ve içmek zorunda olduğum ilaçlar... Peki ya özel olduğumu bildikleri halde neden bana bu ilaçları içtiriyorlardı?

*Çünkü senin kimliğini bilmiyorlardı. Sen, sadece onlara Tut tarafından bakılması için verilen bebektin.*

Yankılanan ses uyuyan bedenimi titretmişti. Sephıre...

*Beni ne kadar endişelendirdiğini bilmiyorsun Prenses'im. Lütfen, önemli durumlarda bana haber ver. Birisi yaklaşıyor hissedebiliyorum. Uyan artık! Bu kadar uyuman yaralarını iyileştirmene yardımcı olmaz. Bu arada tedavini bende duydum. Aramızda ki bağlardan dola- Sonra konuşuruz, uyandırıyorum seni.*

Açılan gözlerim anında netleşmeye başladı. Gördüğüm rüyadan kaynaklı olsa gerek oldukça değişik hissediyorum. Ne demek duygusuz yap? Kapı açılınca oraya döndüm. Alice'in yanında çalışan yardımcısı Alex gülümseyerek geldi.

"Serumunu değiştirecektim. Ondan sonra da sana kahvaltını getireceğim. "

Sadece serumu yenilemesini bekledim. Aklıma şimdi dank eden bir şey geldi. Alex umurumda bile değil! Anı gözlerimin önünde resmen çakıldı.

GERİ DÖNÜŞ 

Profesör Danıel arenaya atlayıp ellerini çırptı. "Element kullanmak kesinlikle yok! Sadece kafes box' u gibi düşünün. Biriniz karşısında ki kişiyi yere serene kadar bu arenadasınız. Anlaşıldı mı?"

Onu onaylayıp anlık gelen bir dürtü ile göz ucuyla saray balkonuna baktım. Tabi bu dürtü Profesör baktıktan hemen sonra gelmedi. Kesinlikle böyle bir şey olmadı... Balkonda Müdire Sandra, Kraliçe Elenor ve Kral Edward arenaya yani buraya bakıyordular. Ah, ne hâlt dönüyor? Profesör kulağıma eğildi.

"Sana güveniyorum." Arena'dan aşağı atladı. Matthew savaş pozisyonunu alınca bende pozisyonumu aldım. Yeniden balkona baktığımda pür dikkat buraya bakıyorlardı. Matthew üzerime atak yapınca geri adım atıp sol ayağına güçlü bir şekilde vurunca dengesini kaybedip yere düştü. Fırsattan yararlanıp yüz üstü çevirip sırtına dizimi koyup boynunu kolumla tutup sıkmaya başladım. Resmen bedenimi hırs ve öfke ele geçirmişti. Ben kontrol etmiyormuşum gibi... Ama tamamen kontrol bende. Matthew kızarmaya başlayınca profesör arenaya girdi.

PRENSESİN DÖNÜŞÜ -[DEK]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin