PRENSESİN DÖNÜŞÜ -[DEK]

Bölüm-17

Still Beautifull, Tanë

When I Don't Have You, Indarose

Her şey geride kaldı, kalmalı artık.

●○●

BÖLÜM - 17

"Uzun hikâye Kraliçem." Kraliçe Elenor sırıtıp elini açtı. "Zamandan bol ne var Annabeth? Anlat bakalım." Düşün Annabeth! Nasıl kurtulcam?

"Kütüphane de elementler hakkında araştırma yaparken kızlar söylemişti." Tek kaşını kaldırmış, mavi gözleri ile sana inanmıyorum dercesine bakıyordu.

"Gerçek hikâyeyi... Yalan, bana karşı söyleyeceğin en son şey olsun. Şimdi anlatmaya başla." Anlaşılan bu köşeye sıkışmak benim lanetim olacaktı! Sandalyede gerilip o anları anlatmaya başladım. "Gördüm."

Aynı o zamanki gibi baktı bana. Devam et dercesine kafasını salladı.

"Kaybolan kızınızın arkasından tuttuğunuz yasları ve gözyaşlarını. Arkadaşlarınızın yani diğer kraliçelerin size moral verişlerini gördüm. Kızınızın kaçırılmasını tekrar tekrar izledim. Bu duyguların ne kadar karmaşık ve korkutucu olduğunu bilemezsiniz. Kısacası siz benim yıllar süren kâbusumsunuz. Bu rüyaların tekrarlayacağından korkup uyuyamadığım günleri, uykusuz geçen gecelerimi dün gibi hatırlıyorum. Buraya geldiğimde bazı şeylerin değiştiğini fark etmiştim. Lakin değişmeyen tek şey benim kâbuslarım..."

"Yani rüyalarında sadece beni görüyordun?" Onayladım. 'Evet.'

"Kızımın adını biliyorsun yani?" Bunu da kafa sallayarak onayladım. "Evet, biliyorum."

"Peki söyler misin?" Neden yüksek sesle dile getirmemi istiyorsun ki... Bu sadece canını daha da acıtır. "Emin misiniz?" "Söyle?" Bu kadar şey anlattıktan sonra şüphelenmesi niye?

"Annabeth." Kaşlarını kaldırıp krala döndü. "Gerçekten görüyor..." Kral Edward bu laftan sonra gözlerini devirip elini çenesine yasladı. "Cidden, hayatım şimdiye kadar inanmadın mı?"

"Hayır Edward! Ben benim yaşadıklarımı gerçekten görüp görmediğini merak etmiştim."

Boş boş onlara bakarken, ileriye doğru yaklaştım. "Yalan söylediğimi mi düşündünüz Kraliçem?" Anlaşılan bunu söylediği için çok pişman görünüyordu.

"Hayır! Daha önce böyle bir şey yaşamamıştık. Doğal olarak şaşırdım. Sonuçta beni rüyalarında gördüğünü söylüyorsun. Ve bunların hepsi yaşanmış şeyler. Bu da benim için değişik bir duygu."

Doğru söylüyordu. "Artık izninizi istiyorum Kralım. Kraliçe Elenor, bu sohbet ve yemek için teşekkür ederim. Size de teşekkürler Kralım."

Benimle birlikte ayaklandılar. "İzin senindir. Yemeğe bizi kırmayıp katıldığın için teşekkür ederiz." Seçenek bırakmadınız ki. Havayı bozmadan hafifçe gülümsedim. "'Onur duydum."