PRENSESİN DÖNÜŞÜ -[DEK]

Bölüm-43

Lonely Writer, Muco

Rush, Fornicras

Atlamadan okursanız sizin için daha iyi olur. 

●○●

BÖLÜM - 43

Biraz daha tabletten ayarlamalar yaptıktan sonra bana baktı. "Ne alırdınız?" Yukarıda yazan kahvelere bakarken kendi bildiğimden almamın daha mantıklı olduğuna karar verdim. "İki tane büyük boy soğuk kahve." Tabletten bir şeylere tıklamaya başladı. "Ekstra buz olsun mu?"

"Hayır."

"Yanında atıştırmalık ister misiniz?"

"Hayır."

"İndirimlerden yarar-" Tezgâha yaslanıp kollarımı birleştirdim. "Sadece iki büyük boy soğuk kahve istiyorum!" Sonunda sinirimi bozmayı başardı ya. "Peki adınız?" "Birine Annabeth diğerine de İvan yazın."

Tanya durumu çakmış gibi duruyordu. "Annabeth, soyadınız?"

"Anderson." Şaşkınca tabletten bakışlarını çekip gözlerime baktı. "Beş dakikaya hazır olur Bayan Anderson." Hemen karşıda ki masa boştu. Sandalyeyi çekip oturdum. Kapı tekrar açılıp kapandı. Yanımda ki sandalye çekilince sol tarafa baktım. İvan rahat duramamış gelmişti ama araba? Arabanın anahtarını önüme bıraktı.

"Arabada beklemek pek rahat hissettirmedi. Hem arabadan inince de senin yaptığını yapıp üstteki tuşa bastım." Anahtarı cebime bırakıp, geriye yaslandım. "Aferin sana Dyson."

"Şu kızla tanışıyor musun?" Gülümseyerek ellerimi birleştirdim. "Şimdi bakarsam olayın büyüsü kaçar. Sen tarif etsene?"

"Açık kahverengi saçlı, açık tenli ve çat çatlasın 1.62 civarı boylarında." Kafa salladım. "Tanya' dan bahsediyorsun. Neden sordun ki?" Gülerek saçlarını geriye attı. "Çünkü tüm odağını buraya vermiş bize bakıyor."

Omzumdan tutup kendisine çekti. Kafam göğsünde yer alırken ellerimi ellerinin arasına aldı. Çenesini de kafama koydu. Ellerimi ellerinin arasından çektim ve kendimi de geriye doğru itelemeye çalıştım. Kıpırdamaya devam ederken kollarını biraz daha sıkılaştırdı. "Rahat dursana ya!"

"Omzumda ki ve ellerimin üstündeki parmaklarını teker teker kırarım senin! Çeksene ellerini üstümden!"

Omzunu hareket ettirip kıpırdadı. "Ya ama dursana azıcık! Biraz şu kızlar kudursun istiyorum. Senden ne alıp veremedikleri varsa?" Eskiler istemesem de bir türlü karşıma çıkmayı başarıyor. Düşen modum sayesinde ellerimi kendime sarıp başımı göğsüne yasladım.

"Bu kadar yayılacağını düşünmemiştim?" Gülerek söylediği cümle yine de beni sinirlendirmeye yetiyordu, bu dakikadan sonra... "Ya sesini kesersin, ya da kesmesini bilirim."