|𝔇ö𝔯𝔱 𝔈𝔩𝔢𝔪𝔢𝔫𝔱 𝔎𝔯𝔞𝔩𝔩ığı 𝔖𝔢𝔯𝔦𝔰𝔦 1.𝔎𝔦𝔱𝔞𝔭|
On yedi yaşında kendini toplumdan soyutlamış genç kız diğerlerine ne kadar tehlike arz edebilir? Kendine göre hayatını yaşarken, eve geldiğinde öğrendiği haber onu ne derece hayal kırı...
Bu yazdığım bölümü de oylarını esirgemeyen okuyucularımdan olan @gulahsen53 'e ithaf ediyorum....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gör Duy Hisset, Evden Uzak
Darmadağın, Nazire
Sevmek ve sevilmek...
●○●
BÖLÜM - 20
Her şeyi hatırlıyorum. Bana yaptıklarını, dövdüklerini, zorlamalarını... Muhafızlar beni Layla 'nın üzerinden almaya çalışıyorlardı. Kraliçe ve prensesin burada olduğunu umursamadan sinirle bağırdım.
"Bırakın beni!"
Sinirden ellerimden ateşler çıkmaya başladı. Layla 'nın gözleri heyecanla parladı.
"Şu ateşin rengine bak! Görünüşe göre emeklerimize değmiş." Hala konuşuyor! Kraliçe Elenor karşıma diz çöküp eliyle yüzümü avuçladı. "Sakin ol Annabeth! Derin derin nefes al!" Dediklerinin aynısını yapmaya başladım. Ellerimdeki ateş gitmiş olsa da sinir kat seviyem oldukça sınırda...
"Doğru mu?"
"Hangileri?" dedikten sonra yine o lanet gülüşünü bana göstermeye devam etti. Lütfen ama sabrımı mı deniyorsun? Aklıma gelen anıları kullanabilirim. Gülümseyip karşısında çömeldim. "Layla, Robert yaşıyor mu?" Gülümsemesinin anında kesilince ondaki gülümseme bende oluşmaya başladı. İyi ki anılarımı hızlı getirdin Layla! "Onu nasıl hatırlıyorsun?"
Bu ne kadar saçma bir soru? "Mal mısın? Hafızamı yerine getiriyorsun sonra da bana nasıl hatırlıyorsun diye soruyorsun!"
"Tamam, tamam ne istiyorsun?" Dönüşü muazzam. Bunu mu yapmam lazımdı. "Tehdit etmenin yararları da varmış. Bir soru sormuştum cevabını ver!"
"Doğru. Bana hakaret ediyorsun ama bunca zamandır gözünün önünde olan hiçbir parçayı birleştirememiş gibisin..."
Benden beklenilmeyen bir şey yapıp başından beri sessizce yanımda duran Kraliçe Elenor yani anneme sarıldım. Diğerlerinin şaşkın bakışlarını görsem de takmadan daha da sıkı sarıldım. Onun da elleri sırtıma gelince ayrılıp Layla 'nın gözünün içine baktım. "Bunun hesabını vereceksiniz!" Gözümden akan bir damla yaşı elimin tersi ile silip arkamı dönerek koşarak odadan çıktım. Geldiğimiz yolları geri giderken içimdeki sesle azcık da olsa huzurla iç çektim.
*Sarayın yanında ki ormana gel prenses!*
*Bana bu yüzden prenses diyordun değil mi?*
*Yanıma gel prenses.*
Saraydan çıkınca bakmadan sol tarafa dönüp koşmaya başladım. Karşımda kocaman bir orman vardı. Daha fazla zaman kaybetmeden ormana koşmaya devam ettim. İçeriye girince durdum.
![PRENSESİN DÖNÜŞÜ -[DEK]](https://img.wattpad.com/cover/120955189-64-k992687.jpg)