PRENSESİN DÖNÜŞÜ -[DEK]

Bölüm-38

Nereye Gidiyorsun, Serhat Erdem

Üzülürsün Sonra, Sırma

Giderken bu kentten sakın üzülme.

●○●

BÖLÜM - 38

Elinde; parmak eklemlerini koruyacak şekilde, normalden farklı olarak sarılmış sargı bezini hızla söküp yanında ki kutuya fırlattı. Demir askının üstünde ki havluyu sporcu edasıyla sarıp boynuna koydu. Gözlerini kısıp üstüme bakındı. Bir şey göremeyince başını sağa doğru eğdi. Bu da yeni bir huy mu? Fark ettiğim ayrıntıyı aklımdan çıkarıp dediklerine odaklanmaya çalıştım.

"Özür dilerim, senin geldiğini düşünmemiştim. Bir sorun yoktur umarım?" Stresten şişirmiş olduğum yanaklarımı bıraktım. "Benimle dünyaya gelir misin?" Aniden sormama o da şaşırmış gibiydi. Elini havludan çekip koluna sardı. Düşünme zarfında aklına gelen şeylerden dolayı sürekli kaşlarını çatıp duruyordu. Soru dolu bakışlarımı fark edince hala cevap vermediğini anlamış olacaktı ki kafasını salladı. "Tabi ki de seninle gelirim. Ne zaman yola çıkıyoruz?"

"Akşam." Yeniden düşünmeye başlamasıyla sıkıntı dolu nefes verdim. Altı üstü dediğime yanıt vereceksin ne düşünüyorsun bu kadar?

"Bu akşam?" Yok, cevap vermeyeyim ya! Kafamı sallayıp diğer antrenmanlarını bırakıp bizi izleyenlere çevirdim. Sinir dolu bakışlarımın altında kalmak istemediklerinden yeniden talimlerine devam etmeye başladılar.

"Pekala seni yemekhaneden alırım?" Kafa sallayıp havlusunu kenara attı. "Olur, orada görüşürüz!"

"Dikkat et!"

Herkes bunu söylüyor! Ben duymaktan sıkıldım , onlar söylemekten yorulmadılar arkadaş ya.. Arkamı dönüp geldiğimiz taşlı yoldan geri ilerledim. Ne kadar çok ders kaçırdım ya! Güya derslere girip elementler konusunda daha da gelişecektim. Bahçeye geldiğimde kapıdan geçerken önümü kesen kadına döndüm. Müdire Yardımcısı Bayan Hope fazla yakın durduğundan geri adımladım. Kaşlarım çatılmış bir şekilde ona bakarken, benim aksine o rahat bir şekilde bakmayı sürdürüyordu.

"Nereye bakalım?" Kaşlarımı çatıp ileriyi gösterdim. "Odama?" Çattık arkadaş. "Neden derste değilsin?"

"Çünkü saraydaydım." Bu sorum karşısında aramıza koyduğum iki adımlık mesafeyi biraz daha kısalttı. "Neden saraydaydın?" Bir dakika... Bundan sana ne! "Bu sizi neden ilgilendiriyor?"

"Çünkü ben müdire yarımcısıyım!"

"Bende prensesim. Kimliğimi açıklamamış olabiliriz. Yine de bu haklarımı kullanamayacağım anlamına gelmez! Ayrıca sizi bu mevkiye getirenin kim olduğunu lütfen unutmayın. Haklarınızı sorgu yönünde kullanmayın. Özellikle de bana karşı."