Bölüm-29

8.2K 502 73
                                    

Bu bölümde güzel yorumlarından ötürü ebrartastan18 'e gelsin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu bölümde güzel yorumlarından ötürü ebrartastan18 'e gelsin. 👋

In Madness, Constance

Tattoo, Eva Timush

●○●

BÖLÜM - 29

 3 YIL ÖNCE 

"Hey Annabeth!"

Arkamdan seslenene aldırış etmeden sınıfa doğru yürümeye devam ettim. Koluma bir el değince mecburen arkama döndüm. Muhtemelen birinci sınıflardan bir kızdı. Nefes nefese kalmıştı. Parmağını bir dakika anlamında kaldırdı. Kollarımı bağlayıp soluklanmasını bekledim. Ne yani şimdi de bu veletlerle mi uğraşacağım? Başını kaldırıp doğrudan gözlerime baktı.

"Hakkında bir iddia var! Dikkat etmelisin."

Kız cebindeki peçeteyi çıkartıp yüzünün yanında koşmaktan akan ter damlalarını sildi. Lanet olası bir iddia daha mı?  "Tamam."

Arkamı hiç bir şey olmamış gibi dönüp kalan yolumu ilerlemeye devam ettim. Kızın arkamdan nasıl baktığını merak etmiyor değilim. Sınıftan içeriye adım attığım anda herkesin dikkatini çekmeyi başardım. Gerçekten şunu merak ediyorum. Herkes popülarite kazanmak için her türlü pisliği yapıp saçma saçma hareketler yapıyorlar. Peki ben? Sadece kimse ile konuşmayarak popüler olmuştum. Güzelliğimden dolayı popüler olduğumu düşünenler de var elbette. İkinci sınıfların gizemli ve soğuk kızı Annabeth. En arkadaki tekli sırama oturup çantamı masanın yanında ki askılığa astım. Sınıf dolmaya başlayınca kafamı sola çevirip bahçeye bakmaya başladım. Kapının sertçe açılmasıyla otomatikman ayağa kalktım. Edebiyat hocası tüm siniriyle sınıfa daldı. 

"Oturun!" Kitaplarını sertçe masanın üzerine bıraktıktan sonra sınav kağıtlarını masadan alıp elinde sallamaya başladı.  "Bir kişi dışında tüm sınıfın sınav kağıtları aynı!"

Sınıftan uğultular yükselince Bayan Samuel sinirle kağıtları masaya fırlattı. "Kesin sesinizi!"

Sınıf anında sessiz oldu. Soğuk rüzgarlar esiyor... Melek gibi kadının bu gün cinnet geçirmesine şahit oluyoruz.  "Annabeth ayağa kalk."

Ben mi? İtiraz etmeden ayağa kalkıp Bayan Samuel'e *ne oldu hocam?* gibi baktım. "Kopya çekmediğin için teşekkür ederim. Bu hareketin dönem sonunda sana çok iyi yansıyacak. Her konuda..."

Gülümsedim. "Teşekkürler hocam!" Sıraya oturup rahatça arkama yaslandım. Bayan Samuel'in gazabında boğulmadığım için şanslıyım. Gerçi ben zaten kopya çekmedim ki.

PRENSESİN DÖNÜŞÜ -[DEK]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin